Chapter 11

48 6 0
                                    

"Life is Law"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Life is Law"

"O bakit ang tagal mo, baka tuluyan na akong na-ulcer sa kakahintay sayo, shocks.." I complained habang pumapasok si Kenneth ng kwarto.

"Sorry po inay, kasi nagkasalubong kami ng dearest little brother ko sa nagkakwentuhan kami for some time. " sabi niya.

"Wag mo nga akong matawag-tawag na inay dyan, kagigil ka.." I rolled my eyes at him purposely.

"Pero teka? Ano bang pangalan ng kapatid mo? Lalaki?" tanong ko sakanya

"Opo, at wag ka nga, wala kang pag-asa dun, twelve years old lang siya so back off.." he said and I gasped.

"Hoy! Wala akong balak na pangasawahin kapatid mo, yucks kadiri ka." I told him.

"Eh bakit ka curious?" he asked

"Bakit? Bawal bang magtanong? Anong republic act ang nagsasaad na bawal? Ha?"

"Ay ay ay, okay gets ko na ang galing mo when it comes sa mga ganyan pero mamaya muna yan, kain ka muna.." he said and ilinagay ang eco bag na dala dala niya sa lamesa.

Hayst, he better bought something delicious kung hindi..

"Oh my god, ang plain naman ng binili mong sandwich, wala man lang mayo sk.." I complained, kainis kung bibili ng sandwich, yung walang mayo pa ugh.

"Yucks, who likes mayonaise?" he asked while furrowing his eyebrows.

"Me.. I also like raisins and peanuts." I said and he acted like he was about to vomit.

"Ew, ikaw ang pinaka-weird na taong nakilala ko sa buong pagkatao ko, ugh." he said and I rolled my eyes.

"At ikaw naman ang pinaka-oa na taong nakilala ko, anong pake mo kung I like raisins and nuts? Like what the heck?" I baffled and he just made a serious facial expression like 'chill girl, im not here to start a war'

"Shut it, kumain na nga tayo sk, at nagugutom na talaga ako." I crossed my arms and went to the bed area.

Inilagay niya ang lamesa sa center part and bigla akong napasigaw.

"Yahh!" I yelled and he stared at me out of surprise. "Ano? Anong nangyari?" tanong niya

"Muntik ko nang nakalimutan, diba sabi ko kahapon, hahatiin natin tong kwarto, this is my space and that's yours.." I glared at him.

"Kalimutan mo na nga yun, nakakainis isipin, ba't mo hahatiin? Para kang siraulo nyan." nanggigigil na saad niya

"Siraulo na kung siraulo, para at least may privacy tayong dalawa, duh.." sabi ko ng may paninindigan

"Bahala ka na nga, ayan pagkain mo." pinilit niyang isinuksok sa arms ko which is still crossed.

Napakamatampuhin naman neto, lalagyan lang ng border line yung room, galit na.

"Tampo agad teh?" I said.

"Ang jologs mo, hindi ako nagtatampo okay? Kaya kung gusto mo ng privacy chuchu diyan, kumain ka mag-isa mo, pupunta lang ako sa kaibigan ko." he told me and left, banging the door which made a loud noise.

What the heck? He just left me hanging? Charot, well anyways at least makakakain na ako in peace. I don't want someone disturbing my time eating, tsk.

After eating, I prepared myself for the night classes later. Naghilamos ako at nagbihis ng mas komportableng shirt and pants. I wanted to look presentable and neat.

Speaking of, wala bang planong umuwi si Kenneth? Kanina pa siya hindi umuuwi ng dorm. But why do I even care? Ininis ko siya eh.

I get what I deserve.

After leaving the dorm, I turned on my phone, baka may nag-chat.. Well, hindi sa nag-aassume pero parang ganun na nga. Aish bala na nga.

QK Squadabelss

Ashtineyy:
Hi guys!

Douglas:
YO!

Ryeng:
Handa na ba kayo?

Douglas:
Bakit? Mamimigay ka
ng free slippers?

Ryend:
Nakakainis ka! Mama!

Jeneper:
Yes anak? Charot

Napatawa nalang ako nung mabasa ang pinagsasabihan nila sa group chat, what a bunch of crackheads.

Anyways, nagpatuloy ako sa paglalakad not wanting to be late again. And Kenneth? Well hindi ako gaanong worried.. Well maybe a teeny tiny bit.

Baka napaano na yun, ako pa mapagbintangan, wag sana Lord.. Wag sana.. Baka namurder na yun or something.

Aaah pero wag naman sana. Sabi niya, sa kaibigan niya lang siya paparoon.

TiltedWhere stories live. Discover now