Hoofdstuk 13

624 34 46
                                    

POV Leila
"Wat is er aan de hand?" Vraag ik bezorgd.Ik wil nu wel uit bed stappen maar ik ben nog naakt. "Er is niks habiba.Kom je,de ontbijt staat klaar." Zegt hij en loopt dan uit de kamer.Hij liegt,ik heb hem heus wel door.Er is iets aan de hand dat hij niet wil zeggen.

Ik stap zuchtend uit bed en ga naar de badkamer om te douchen en mezelf te verfrissen.

Terwijl ik me net omkleed hoor ik glas die kapot gaat.

Ik doe snel een badjas aan en ren naar waar de geluid vandaan kwam.Ik zie daar dan Safouan knijpen in een stukje glas en zijn hele hand is onder de bloed."Safouan!" Schreeuw ik terwijl ik naar hem toe ren.Ik kijk uit voor de glasscherven op de grond en pak de stuk glas in de handen van Safouan af."Kom mee." Zeg ik rustig en trek hem mee naar de verbanddoos die in de badkamer ligt.

Ik desinfecteer zijn hand en doe er dan verband om."Waarom deed je dat?" Vraag ik aan hem terwijl ik zijn hand inwikkel.Als ik merk dat ik geen antwoord krijg kijk ik hem recht in de ogen aan."Het heeft te maken met die telefoontje die je kreeg toch?" Vraag ik maar hij kijkt weg."Kijk me aan Safouan.Geef antwoord op mijn vraag." Zeg ik deze keer wat strenger."Ja oke het had te maken met die telefoontje!Wat wil je er nu aan doen!Jou leven is in f*cking gevaar door mij!"   Schreeuwt hij uit frustratie.Ik pak hem met beide handen bij zijn wangen."Doe rustig,alsjeblieft. Anders verlies je nog controle over jezelf." Zeg ik terwijl ik zijn ogen probeer te vinden.Hij kijkt steeds weg.

"Kijk mij verdomme aan!" Schreeuw ik nu boos.Dit alles frustreert mij zo erg.Wat is er gezegd in die telefoongesprek dat hij zo erg boos is.Het had iets met mij te maken,ik heb dan ook recht om te weten wat er werd gezegd!

"Maak je klaar,we gaan vandaag naar de Sahara." Zegt Safouan en ik knik zuchtend,niet omdat ik niet naar de Sahara wil maar omdat Safouan hoe dan ook niet zal zeggen wat er werd gezegd in die gesprek.

~~
Ik ben samen met Safouan aangekomen bij de sahara. (Outfit Leila)

"Daar zijn de kamelen!" Roep ik enthousiast en ren ernaartoe en trek Safouan mee daarnaartoe

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Daar zijn de kamelen!" Roep ik enthousiast en ren ernaartoe en trek Safouan mee daarnaartoe. "Doe rustig,die kamelen rennen niet weg hoor." Zegt hij lachend maar rent toch mee met mij. 

~~
POV Safouan
We zijn weer terug in Nederland.Het is al een paar dagen nadat ik die telefoontje kreeg.Ik ga Masouad vragen om de nummer te traceren.Ik zal niet rusten totdat ik weet wie het was.Ik zal ook ervoor zorgen dat Leila in de gaten word gehouden.Niet omdat ik haar niet vertrouw maar omdat ik bezorgd ben dat er iets gaat gebeuren met haar.

Het is ondertussen ook nog maar 4 dagen tot mijn proeftijd of ja mijn bewijstijd voorbij is.Ik merk zelf dat ik beter word als mens en langzaam maar zeker mijn geloof weer oppak.Leila heeft echt een hele goede invloed op mij als mens zijnde.

"Leila." Zeg ik terwijl ik haar door elkaar schud."We zijn thuis schat." Zeg ik en dan doet ze langzaam haar ogen open."Ik ben moe." Zegt ze slaperig en doet dan haar ogen weer dicht."Niet weer terug slapen Leila." Zeg ik vermoeid maar ze word niet meer wakker.Ik zucht diep uit en stap de auto uit en ga naar haar kant van de auto.Ik doe haar gordel uit en til haar op uit de auto.

Ik loop met haar in mijn armen naar binnen en ga naar onze kamer on haar vervolgens voorzichtig op bed te leggen en ik doe dan haar schoenen uit en haar hoofddoek.Dat zal denk ik wel fijner slapen.Ik stop haar dan in.

Ik geef haar een kus op haar hoofd en pak dan de rest van de koffers uit de auto en breng ze naar binnen.

Als ik dat allemaal heb gedaan heb ga ik ook ook slapen.Ik ben ook doodop.

~~
Ik word wakker maar Leila ligt niet naast mij.Ik lig meteen klaarwakker.Ik kijk om me heen en zie dan een briefje op de nachtkastje aan mijn kant.

Goedemorgen habibi,
Vandaag was mijn eerste dag op werk,ik wou je niet wakker maken dus heb ik maar een briefje geschreven.Ik heb ontbijt voor je klaarstaan in de verwarming.Bel me als er iets is of als je me nodig hebt.
Liefs Leila

Ik lach even maar kom dan opeens terug tot realiteit.Shit de bedreiging.Ik bel dan meteen Adam op.

Adam:"Ewa bro,hoe was je huwelijksreis?" Vraagt hij meteen.

Safouan:"Niet nu bro,ik heb snel mensen nodig voor mijn wifey.Ze word bedreigd."  Zeg ik ongeduldig.

Adam:"Ja is goed man,ik zal snel wat mensen sturen om haar te beschermen.Waar moeten ze naartoe?"  Vraagt hij dan.

Safouan:"Aii,dankje neef.Je weet die ene rechtbank in de centrum.Ze werkt daar.Ze moet 24/7 in de gaten worden gehouden,behalve als ze met mij is." Zeg ik op mijn beurt.

Adam:"Oke,ik ga ze nu sturen naar haar.Kom vanavond langs bij die lounge in A'dam.Daar zijn echt lekkere chickies man." Zegt hij.

Safouan:"Kifesh bro,ik heb al een wifey.Ik hoef geen kechs om me heen.Ik moet gaan man,ciao." Zeg ik en hang dan op.

Ik wou deze shit stoppen zodra ik terug was in Nederland,maar eerst moet ik ervoor zorgen dat Leila veilig is.Als ik zeker ben dat ze veilig is kan ik rusten en stoppen met wat ik doe.Alles zal goedkomen in sha Allah.

********************************************************

914 woorden

Sorry dat ik zo laat plaats en jullie zo erg op spanning heb gehouden.Ik was wat druk vandaag en vandaag komt alleen dit deeltje online.

En dit is korter dan mijn meeste deeltjes,I know.En het is wat saai,maar ik ben aan het opbouwen naar de drama.



Decisions  {VOLTOOID}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu