Hoofdstuk 20

553 31 14
                                    

Pov Samah
"Wat heeft hij gedaan!" Schreeuw ik gefrustreerd.Ik zei nog zo tegen hem dat hij zichzelf niet moest laten zien."Hij had bijna mevrouw bin Rohi verkracht.Meneer el Din had haar gered maar mevrouw bin Rohi werd gebrui-" "Genoeg,dankjewel Ilhame.Je mag gaan lieverd." Zeg ik en zucht even diep uit.

Het enige wat ik aan hem vroeg was om in de donker te blijven.Hoe kan ik zo'n domme broertje hebben!Hoe!?

Pov Safouan
Ik zit op een stoel naast de bed waar Leila op ligt.Ik heb haar hand vast en geef er dan een kusje op.Dit is mijn schuld.Ze had mij gered.

Er beginnen tranen te vloeien."Ik hou van je Leila.Vergeef het me alsjeblieft." Huil ik.De enige persoon die me kan laten lachend en kan laten huilen is zij.Het is de vrouw die hierzo in coma ligt.Het is deze sterke vrouw.De enige vrouw waarmee ik mijn leven wil meebrengen. Zij is de enige vrouw waar ik van hou buiten mijn zusje en moeder.Het is Leila bin Rohi.

Opeens gaat de deur dan open.Ik veeg meteen mijn tranen weg met mijn vrije hand.

De ouders van Leila komen binnen.De moeder begint meteen te huilen."Het komt goed ghelti.(tante)" Sus ik haar met een hand op haar schouder."Veel sterkte gheli.(oom) Zeg ik daarna erachteraan en wil net de kamer uitgaan."Blijf ibni(mijn zoon)." Zegt de vader van Leila.

Ik ga weer terug de kamer in en er heerst een stilte met soms een gesnik van de moeder doorheen."Sorry." Zeg ik dan met een schorre stem."Waarom zeg je dat?We horen je juist te bedanken." Zegt de moeder van Leila met haar zachte stem die net klinkt als die van Leila."Ik moest er eerder zijn,ik moest haar niet laten. Als ik haar alleen maar de behandeling gaf die ze verdiende.Als ik haar alleen maar geloofde. Dan was ze bij mij gebleven,dan zou ze niet scheiden,dan was dit nooit gebeurd en hoefde ze dit niet te doorstaan." Zeg ik terwijl de eerste tranen weer beginnen te vallen.

"Allah heeft het zo geschreven,je kan hier niks meer aan veranderen.Verleden is in het verleden.Ik weet niet wat er is gebeurd maar als je nu voor haar klaarstaat is er een kans dat ze je vergeeft." Zegt de vader van Leila wijs.

"Een relatie is niet perfect.Misverstanden en ruzies gebeuren maar je moet ze uitpraten. Luisteren naar elkaar en elkaar vertrouwen is de sleutel naar een goede relatie.Een perfecte relatie is niet een relatie waarin je geen ruzies hebt of misverstanden.Een perfecte relatie is een relatie waarin je samen je verdriet en blijdschap deelt,waarin je elkaar vertrouwt en elkaar laat uitpraten in geval van een ruzie."  Zegt de moeder terwijl ze mijn hand pakt.

"Zou ik nog een kans mogen van jullie?" Vraag ik twijfelend."Natuurlijk ibni (mijn zoon)." Zegt de vader van Leila.Ik pak meteen zijn hand en geef er een kus op en zet zijn hand tegen mijn hoofd."Shoukran gheli (dankjewel oom).Dankjewel." Zeg ik terwijl tranen van blijdschap beginnen te vloeien.

Haar vader geeft me dan een mannelijke knuffel en ik geef dan een kus op de voorhoofd van de moeder.

~~
Het is 9 dagen sinds dat Leila in coma ligt.Ik heb haar elke dag bezocht en ben bij haar gebleven tot laat in de avond.

Ik zal haar behandelen als een prinses,als ze mij vergeeft of niet.

Ik zit weer op mijn vaste plek.Er zijn vaak mensen langsgekomen.Mijn zusje is een paar keer langs gekomen.Ook de baas van Leila is vaak gekomen en natuurlijk haar beste vriendin en verder familie en wat andere vrienden.

Ik pak weer de hand van Leila vast en begin te nadenken over hoe ik het ga aanpakken wanneer ze wakker word.Wat ik ga zeggen om haar weer te winnen.Ik zal niet opgeven en doen wat ze wil.Ik zal naar haar luisteren...

Pov Samah
Ik kijk naar mijn broertje die nog in de ziekenhuis ligt."Dit heb jij verdiend." Zeg ik boos tegen hem."Kifesh ik heb dit verdiend!Ik ben f*cking geschoten en jij zegt dat ik het verdien!" Schreeuwt hij terug naar mij.Ik geef hem een harde platte hand."Ik zei dat ik het zou regelen.Het enige wat jij moest doen was als een normaal mens in de schaduw blijven wachten tot je zus haar taakje af heeft." Zeg ik terwijl ik 2 zachte klappen op de wang van Amir geef.

Ik ga dan zijn kamer uit en loop weg.

Pov Safouan
En wat moest zij bij hem?Ik kijk toe hoe de baas van Leila uit de kamer van Amir komt.Ik kwam alleen koffie halen maar ik heb er geen eens zin in nu.Ik hoop dat die 2 niks met elkaar te maken hebben.

Ik loop dan terug naar de kamer van Leila en ga weer zitten op de stoel naast haar bed en pak haar hand weer.

Ik kijk toe hoe ze vredig slaapt en geef haar even een kus op haar hoofd.Ik wrijf over haar zachte hand en ik krijg een glimlach op me gezicht."Word wakker Leila,ik mis je." Zeg ik zacht.

~~
Ik word wakker doordat iemand mij wakker schud.Ik kijk naast me maar zie niemand,ik kijk dan op naar Leila en zie dat ze wakker is geworden.Ik haar meteen om de hals en geef haar een stevige knuffel."Auw,je doet me pijn Safouan." Zegt Leila kreunend.Ik laat haar meteen los."Gaat het?Doet het veel pijn?Sorry, ik moest uitkijken." Verontschuldig ik me meteen."Ik ben oké,doe rustig.Maar waarom lig ik in de ziekenhuis schat?" Ik schrik en roep snel de dokter erbij.

**************************************
943 woorden

Wat is er met Leila?En heeft Safouan een tweede kans verdiend volgens jullie?

Druk even op die sterretje,kleine moeite.

Decisions  {VOLTOOID}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu