Decisions {VOLTOOID}

Hoofdstuk 28

Pov Leila
Ik ren naar Dunya.

Ik tril en kan bijna niet staan. Dunya trekt me mee naar een veilige plek.

"Leila! Hou je hoofd erbij. Blijf sterk." Zegt Dunya en schudt me door elkaar,

"Dunya, mijn baby! Mijn kind!" Roep ik huilend.

Dunya kijkt mij geschrokken aan. "Ik ben zwanger Dunya, ik ben zwanger." Zeg ik huilend.

"Jullie moeten hier weg! Nu!" Schreeuwt de motor bestuurder.

Het is een vrouw. Ik herken de stem. "Ilhame?" "Ja ik ben Ilhame. Leila ga snel weg hier als je wil dat je kind blijft leven. Neem haar mee naar de bedrijf. Er staan daar politie agenten klaar om je te beschermen. Er staat hier de hoek om een auto klaar. Vertrouw niemand." Zegt Ilhame en geeft ons auto sleutel. "Ren!" Schreeuwt Ilhame.

Ze heeft een zwarte helm op waardoor je haar gezicht niet kan zien.

Ik en Dunya beginnen te rennen.

Er rennen opeens een paar mannen achter ons aan. "We zijn van Safouan. We komen jullie beschermen." Zeggen ze.

Ik kijk Dunya aan en schud me hoofd.

"Opt*fen!" Schreeuwt Dunya.

Ze pakt me hand en begint nog harder te rennen.

We gaan straten in en uit. We proberen de mannen kwijt te raken.

Dan gaan opeens geweerschoten af. Ik en Dunya draaien on geschrokken om. De mannen die ons achtervolgden zijn neer op de grond.

Ik zie dan Reda met een pistool in zijn hand. "Ga snel. Farah is er al en onze ouders en de moeder van Safouan." Zegt Reda. Ik en Dunya knikken en rennen dan door.

Na een tijdje rennen zitten we eindelijk in de auto.

Dunya rijdt met volle gas door de straten.

Er zijn geen auto's op straat te bekennen.

Er is vast een nood alarm ofzo afgegaan. Opeens zie ik een zwarte bus achter ons verschijnen.

"We worden achtervolgd." Zeg ik tegen Dunya. Ze knikt en verhoogt de snelheid.

We zijn er dan eindelijk bij de bedrijf maar de auto rijdt nog achter ons.

De politieagenten ondernemen meteen actie en beginnen te schieten op de auto die ons volgde.

Ik en Dunya rennen de bedrijf in.

"Hebben jullie wapens mee?" Vraagt een agent. "Nee." Zegt Dunya en we worden dan naar binnen gebracht.

"Leila!" Schreeuwt de zusje van Safouan 'Malak'. Ze rent naar mij toe en geeft mij een knuffel.

De hebben allemaal gehuild. "Banati (mijn meiden)!" Schreeuwt mijn vader en rent naar mij en Dunya en trekt ons in een knuffel.

"Waar is mama?" Zeg ik bezorgd. "Ze is bij Farah. Farah was flauwgevallen." Zegt mijn vader.

Pov Ilhame
Ik sta oog in oog met mijn ex verloofde 'Amir Qufl'. Ja het is waar. Amir zit niet in zijn cel.

Hij is ontsnapt. Deze hele familie Qufl is vervloekt.

Inclusief die vader. Hij heeft zijn kinderen niet zijn achternaam gegeven. "El Din." Zeg ik walgend.