Ukala Prens//Taehyung ✓

1.9

Ben geldim!

Artık daha sık buluşacağız gibi haberiniz olsun^^

Beğenip yorum yapana yazarın kardeşinden çatal bıçak seti LSLSLDLDPFPEPFODP

~Taehyung ~

Odama aniden dalan Jungkook ile oturduğum koltuktan ona kaşlarımı çatarak bakmıştım.

"En azından kapıyı çalsaydın.Ha?Çıplak olarak seni karşılasaydım hoşuna gidecek miydi?"

Ben ona kızarken o surat ifadesini gram değiştirmemiş bana endişeyle bakıyordu.Bu benim çatık kaşlarımı daha da çatma ihtiyacı duyuruyordu.

"Taehyung,Ae Cha ile ilgili kötü bir haber duydum"

"Kötü bir haber mi?"diyerek koltuktan hızla kalkıp karşısına dikildim.Prenses ile yemeğimizdeki o olaydan sonra yaklaşık iki haftadır Ae Cha'yı görememiştim.

Çünkü babam saraydan saniyelik bile ayrılmıyordu bu sıra.

Aklımdan bu zamanlarda bile çıkmayan Ae Cha'nın adını duymak bile kalbimi hızlandırıyordu.

Kafasını yavaşça sallarken ben ağzından çıkacak kelimelere kulak kesilmiştim.

"Dün gece rahatsızlanmış Taehyung.Hoseok sabah saraya dönmek zorunda kalmış"

"Bundan neden dün gece haberim olmadı!"

Hızla kapıya yöneldim.Hoseok'a,Ae Cha'nın durumunu ve bana neden anında haber vermediğini soracaktım.

Çünkü sevdiğim kadının acı çektiğini düşünmek bile beni öldürüyordu.

Dün gece yanında olamamak beni suçlu hissettiriyordu.

Odadan çıkacağım sırada kolumdan tutup beni durduran Jungkook ile şaşırmıştım.

"Dur Taehyung!Sanırım Ae Cha seni yanında istemiyor"

"Ne saçmalıyorsun?"

Kaşlarım mümkünmüş gibi daha da çatılmıştı.Ne demek Ae Cha beni istemiyordu?

"Askeriye idaresinden izin alamadığı için Hoseok benden yardım istedi.Zar zor anlattı ve özellikle sana söylememem için beni tembihledi"

"Peki bunları sen bana neden anlattın?"

"Hoseok'u dinleyen muhafız Jungkook'tu.Şimdi sana anlatan ise en yakın dostun Jungkook.Sana anlatmasaydım arkadaşlık görevimi yerine getiremezdim"

Jungkook kapıya yöneldi ve kapıyı açtı.

Eliyle saray koridorunu işaret ederken göz kırpmıştı.

"Hoseok'a izin vermedim.Meydan senin.Çok değil en fazla 3 saat idare edebilirim sizi majesteleri"demesi ile gülümsemiştim.

İyi bir dost kazanmıştım.

Onun gibi bir askerim olduğu içinde oldukça şanslıydım.En azından bu saraydaki entrika ve oyunların içinde dahil yalnız değildim.

Koşar adımlarla gizli geçide doğru yürürken karşıma aniden çıkan üvey kız kardeşim ile durmuştum.

Tek kaşını kaldırmış ve her zamanki gibi beni süzmüştü.

"Nereye böyle acele?"