Kilometre | Taennie

24-Söz Ver

"İyi ki varsın Taehyung."

"İyi ki varız Jennie. Bana neden ağladığını anlatır mısın?" Dediğinde yaşadığım her ​​kötü şey aklıma gelince gözümden bir yaş aktı. Görmemesi için hızla sildim ve gülümsedim. Kaşlarını çattı ve yandaki bira şişlerinden birini alıp içmeye başladı. Gözyaşlarım tam sınırda dururken gözlerimi kapattım.

"Ağlamanı istemiyorum Jennie." Yavaşça göz kapaklarımı açtım ve sessiz olan ses tonumla,

"İçmeni istemiyorum Taehyung. Bana içmeyeceğine söz ver ."

"Sende bana ağlamayacağına söz ver. "

" İçersen ağlarım ."

" Ağlarsan içerim ."

Gözyaşlarımı daha fazla tutamazken ağzımdan bir hıçkırık kaçtı.

"Jennie sana yalvarırım ağlama. Bak kendini benim yerime koy, sevdiğim kişi ağlıyor ve ben onun gözyaşlarını silemiyorum. Ne kadar acı biliyor musun?"

"T-taehyung b-ben ... annem annem
d-değilmiş."

"Ne?"

"Babam ... off bilmiyorum. Her şey çok karışık. Annem dediki; annen değilim. Benim ve Lena'nın annesi değilmiş Taehyung. Bir yabancının evinde kalıyoruz. Ne kadar garip anlayabiliyor musun?"

"Jennie ilk önce gözyaşlarını sil ve iyice beni dinle. Lena'yı da al ve kapıya çık. Yanınıza bir süreliğine yetecek kadar giyecek şeyler alın."

"Taehyung yapma. Biz böyle iyiyiz."

"Jennie. İyi değilsin, iyi gibi görünmekten vazgeç. "

Gözyaşlarımı sildim ve parmaklarımı ekrandaki yüzünde gezdirmeye başladım. "Çok güzelsin Taehyung."

"Jennie bir kere olsun beni dinle ve dediğimi yap. Emin ol pişman olmayacaksın."

"Ne olacak Taehyung?"

"Ne olacak bilmiyorum. Ama bazen bazı şeyleri akışına bırakmak gerekiyor. Eğer sen bazı şeyleri akışına bırakmamaya devam edersen daha fazla üzüleceksin, ve ben senin üzülmeni hiç istemiyorum."

"Tamam. Sana güveniyorum."

"Lena'ya da söyle o da hazırlanmayı unutmasın."

Kafamı onaylar şekilde salladım ve ıslanan yanaklarımı elimin tersiyle sildim.

" Seni seviyorum. "

" Seni seviyorum. "

( Taehyung )
" Seni seviyorum. "

" Seni seviyorum. " Dedi ve bana bütün geceyi aydınlatan gülüşüyle ​​gülümseyip aramayı sonlandırdı. Derin bir nefes verdim ve babamın numarasını rehberde bulup telefonu kulağıma götürdüm.

"Ne oldu Taehyung?"

"Merhaba baba. Senden bir iyilik isteyebilir miyim?"

"Lütfen istediğin iyilik Amerika'dan Kore'ye dönüş bileti olsun."

"Maalesef değil. Senden ve annemden kısa bir süreliğine iki kişiyi ağırlamanızı isteyeceğim o kadar."

"Yine şu saçma sapan arkadaşların gelecekse. İsteğiniz geri çevrildi."

"Hayır baba, onlar değil. Gelecek kişi ... Annemi versene ona söyleyeyim."

"Utandın mı? Yoksa bir kız mı?"