Kilometre | Taennie

16-Beni Unutma

Sabah alarmımla gözlerimi açtım. Yine mi okula gidecektim? Maalesef... Oflayarak ayaklarımı dışarı sarkıttım. Ve bira öyle oturarak ayılmamı bekledim. Burnuma gelen krep kokusuyla Jin'in bize kahvaltı hazırladığını düşündüm. Gülümseyerek ayağa kalktım ve sessizce elimi yüzümü yıkayıp mutfağa doğdu adımlamaya başladım. Gördüğüm manzara şaşırmama neden olurken Lena sevinçle konuşmaya daha doğrusu bağırmaya başladı.

"Jennie! Bak eskisi gibi hep birlikteyiz!" Jin ağzına tokuşturduğumu yemeklerden dolayı konuşamıyordu. Annem (!) kafasını bana çevirmeden Sera'ya bir şeyler yediriyordu.

"Babam yok. Hep birlikte değiliz. Neyse ben aç değilim size afiyet olsun." Arkamı döndüğümde uzun zamandır sesini duymadığım kadın konuşmaya başladı, "Jennie yeniden yemek yemeye başlamışsın... Eğer benim yüzümden yemiyorsan ben kalkayım sen yemeğini ye. Aç aç gitme okuluna." Gözlerim kızardığında ona hesabını sormak istedim. Babama, bize, kendine neden bunu yaptığını sormak istedim. Ama soramadım...

"O ayı aç değildir. Öküz gibi yiyordu geçen." Jin'in cümlesiyle Lena gülmeye başladı. Onu takmayarak odama girdim ve dolanımdan beyaz okul üniformamı alıp üstüme giydim. Altıma ne zaman giydiğimi bile hatırlamadığım eşofmanımı çıkartıp siyah pantolonumu giydim. Saçlarımı tepeden sıkıca topladım ve çantamı alıp odamdan çıktım. Dış kapıya ilerlediğimde Jin eliyle kapının kulpunu tuttu.

"Ne yapıyorsun Jin?"

"Konuşalım."

"Okula gitmem gerekiyor."

"Birgün gitme ölmezsin."

"Jin istersen benimle okula gelebilirsin. Teneffüste ne konuşacaksak konuşuruz. Olur mu?"

"Olmaz. Ben senin gibi veletlerin olduğumu yere gelmem. Adımımı bile atmam. Sen gelene kadar merdivende yatarım yinede gelmem."

-
Kantinden aldığım iki kahveyle beni okulun bahçesinde bekleyen Jin'e doğru gitmeye başladım. Beni görünce hiçbir şey yapmadı, çünkü Jin bir öküz.

Kahvesini ona uzattığımda yandan geçen bir kızın sesini duydum. "Bu Yoongi'nin partisindeki kız değil mi? Hani şu HIRSIZ olan." Hırsız kelimesinin üzerine basa basa söylemişti. Kafamı Jin'in ellerine çevirdiğimde yumruklarını sıktığını gördüm.

"Bu Yoongi'nin partisindeki kız değil mi? Hani şu gördüğü her erkeğin altına girip deli gibi inleyen." Tanıdık sesle kafamı Jin'in ellerinden çektim ve o yöne baktım. Jisoo soğukkanlılıkla o iki kızın üzerine doğru yürüyordu. Jin ayağa kalkıp Jisoo'nun yanına gittiğinde kızlara doğru bağırarak konuştu.

"Bir daha kardeşim hakkında kötü bir şey dersen... Olacakları tahmin etmek istemezsin." Bahçedeki birkaç kişi Jin'lerin yanına yaklaştığında onlar atışmaya devam etti.

Yanıma biri oturduğunda kafamı yanıma çevirdim. "Abin hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Jisoo'yu az buz tanıyorum ama ne biliyor musun? Birbirlerine çok yakışıyorlar. İki dönek birbirlerini bulmuşlar."

"Jungkook neden böyle yapıyorsun? Ne istiyorsun benden?"

"Bilmem bir düşünmem lazım...Acaba senden ne istiyorum. Hmm. Buldum. Mal mısın kızım? Senden ne isteyebilirim? Arzulanacak bir tarafın yok. İyi şeylerde beceremezsin. Bu zamana kadar bir kere bile sevgilisi olmamış birinden hiçbir şey istemem. Sen kimseyide öpmemişsindir." Yüzsüzce yanımda oturmaya devam ederken kafamı diğer yöne çevirdim.

Bütün futbol takımı -en önlerinde Yoongi vardı- buraya doğru yürüyordu. Jisoo ve Jin yanımıza geldiğinde ayağa kalktı. Jin ona bakınca dişlerini göstererek gülümsedi. Jin'de ona doğru gülünce Jisoo bana baktı. Jungkook, "Sizide tebrik edemedim. Çok iyi ve uyumlu bir çift olmuşsunuz. Tebri-" Cümlesi bitmeden Yoongi'nin onu itmesiyle yeri boyladı. Gözlerim kocaman açıldığında Jin Yoongi'yi Jungkook'un üzerinden itti ama Yoongi'nin yanındaki çocuklar Jin'i kollarından tutup geriye doğru çektiler. Jisoo Jin'i tutan çocuklara saldırmaya başladığında oturduğum yerden kalktım ve Yoongi'nin yanına eğilip kolunu tuttum. Beni kolunu kurtarmak için ittiğinde geriye doğru düştüm. Ayağımda hissettiğim acıyla inledim. Çok acıyordu. Yoongi bana doğru baktı ve Jungkook'un üzerinden kalkıp yanıma dizlerinin üzerine çöktü.