❝Reyjin, tandaan mo ang sinabi ko sa'yo ha... Bawal kang makipagkita sa mapapangasawa mo, baka hindi matuloy ang kasal.❞
❝Yes, tita. Ahhm bawal din po ba isuot ang gown at heels? Gusto ko lang naman isukat eh.❞
❝No. Nasa pamahiin din natin 'yan.❞
Tiniis ko ang dalawang araw na bawal kami magkita ni Husaf. Na-miss ko sya ng sobra. 'Yung ngiti niyang nakakalaglag ng bra at 'yung mga tawa niya na nakakapagpawala ng pagod.
The moment I stepped inside the church, I couldn't help but to get nervous. Nervous dahil makakaharap ko na sya ngayon. Habang naglalakad ako sa aisle kasama ang aking ama, walang tigil ang pagbagsak ng aking mga luha.
Naghihintay siya sa tapat ng altar ng may ngiti sa labi.
❝Ingatan mo ang anak ko ha. Puputulin ko talaga 'yang tintin mo 'pag pinaiyak mo 'to.❞ Lintanya ng aking ama nang makarating kami sa harap niya.
❝Yes po, I will.❞ Sagot ni Husaf at hinawakan ang aking kamay.
The moment his hands intertwined mine, a gush of electrifying sensation journeyed to my body and my fucking heart began to beat wildly.
❝Do you, Reyjin Artus take this man to be your husband in the holy state of matrimony? Will you love him, comfort him, honor and keep him in sickness and in health, for richer, for poorer, for better, for worse, in sadness and in joy, as long as you both shall live?❞
❝Yes, father. I do.❞ Saad ko habang walang tigil sa pag agos ang aking mga luha.
❝Do you, Husaf Folester take this man to be your husband in the holy state of matrimony? Will you love him, comfort him, honor amd keep him in sickness and in health, for richer, for poorer, for better, for worse, in sadness and in joy, as long as you both shall live?❞
❝Yes, I do.❞
Tumingin ako kay Husaf. Nakangiti ito sa akin ngunit hindi ko rin kinaya ang tingnan sya ng matagal kaya nag iwas kaagad ako ng tingin.
❝By the power vested in me, I pronounce you husband and wife.❞
Wika ng pari.
Ang saya ko. Sana ganito nalang talaga. Ang sarap sa pakiramdam.
❝You may now kiss the bride!❞
Husaf drew closer to me and pulled up my veil. Nanatili lang akong nakatitig sa kanya. Para akong nahi-hypnotize sa kanyang mga mata.
Kinabahan na naman ako. Mas lalo niya pang inilapit ang kanyang mukha sa akin but before his lips pressed against mine, my teachers shouted. Nagtilian na din ang aking mga kaklase.
❝Whoah! What a nice performance! Ang galing nyo!❞ Nakangiting komento ni Mrs. Rosaroso.
Napatingin ako sa kawalan.
Ang saya ko dahil nakatuluyan ko ang lalaking matagal ko ng pinapangarap.
❝Whoah! Ang galing nyo bes! Parang actor at actress talaga kayo! For sure 100 na ang marka nyo.❞
