Here he is again, nakasandal sa gate habang nakapamulsa. As usual, pinagpawisan na naman ako dahil sa kabang nararamdaman. I rummaged my phone at agad ko itong kinuha sa aking shoulder bag para kuhanan siya ng litrato.
*Click* Shitty! Hindi ko pala na off yung sound!
Dahan dahan akong naglakad patungo sa kanyang kinaroroonan. Nang makarating ako sa tapat nya ay nagpapanggap akong may ka-text pero ang totoo ay ninakawan ko sya ng litrato.
Kasabay ng pag-click ko ay ang paglipad ng aking phone sa ere at ang aking pagkadulas sa balat ng saging. Kitang kita ng aking mga mata kung paano nya sinalo ang aking cellphone habang nakapuluput ang kanyang kaliwang kamay sa aking beywang.
Kinabahan man ay hindi ko pa din mapigilang di mapatitig sa kanyang mga mata.
Akala ko'y sa teleserye lang ito mangyayari ngunit pati din pala sa totoong buhay. He has brown eyes at pakiramdam ko'y malulunod ako. Napakatangos ng kanyang ilong, parang ang sarap hipuin. Bumaba ang tingin ko sa kanyang labi. Fudge!!! Parang ang lambot. Napalunok ako ng gumalaw ang kanyang Adam's apple.
*Krinnnnnggggggggg!! *
Dali dali akong lumayo sa kanya ng marinig ko ang nakakabinging tunog ng bell. Panira talaga!
“Ahh Sorry... ”. Sabi ko ng hindi makatingin ng diritso sa kanya tsaka tumakbo papunta sa classroom namin.
“Hahahhahaha! Oo nga! Grabi besh! Kinilig talaga ang pempem ko sa kanilang dalawa kanina haha!”
“Success talaga ang plano natin haha apirr!”
'Yan ang naririnig ko mula sa aking mga kaibigan ng makarating ako sa tapat ng pintuan. Agad naman silang nagsisitayuan at bumalik sa kani kanilang upuan ng maramdaman ang presensya ko.
“Uy ano yung pinag usapan nyo kanina?” Tanong ko sa isa sa aking mga barkada, si Gerrah ngunit nagpatuloy lang ito sa pagscan ng kanyang notebook na para bang hindi mapakali.
“Gerrahhhh!” Nagpigil ako ng tawa ng mapatayo sya sa gulat ng sumigaw ako.
“Aysss! Ano ba Krizzna Mae?! Kailangan mo ba talagang sumigaw?” Bulyaw nito habang nasa kanyang dibdib ang kaliwa nyang kamay.
“Eh! Hindi mo kasi ako sinasagot! Daya nyo naman, may sekreto kayo sa'kin no?” Nag iwas sya ng tingin at pilit ko namang hinuhuli ang kanyang mga mata.
“Wala nga!”
“Krizzna and Gerrah, take your seats. You'll be taking a long summative test”. Hala! Nakalimutan kong may pasulit pala kami nagayon sa Science. Hindi pa naman ako nakapag aral kagabi dahil sa kaka-stalk ko kay crush. I briskly scanned my notes para naman may maisagot ako.
“Okay. Keep all your things. Question number 1... What do you call the process by which rocks are broken down into smaller pieces by physical changes?” Tumingin ako sa kisame. Asa pa naman na bibigyan ako ng sagot ng mga butiki.
----
Natapos ang pagsusulit namin na 1-50 and fortunately I got 47.
“Oy Krizzna! Picturan mo naman ako oh!” Utos sa akin ni Martha habang nagwacky pose at hawak hawak ang kanyang ice cream. Nasa cafeteria pala kami ngayon dahil vacant kami sa next subject.
“Okay, teka lang kunin ko muna ang phone ko sa'king bag”. Sabi ko tsaka binuksan ang aking bag.
“Hala! Nakita nyo ba ang phone ko? Wala kasi dito!” Hinalungkat ko ang aking mga gamit pero hindi ko talaga mahanap ang aking cp.
“Gerrah, hiniram mo ba cp ko ka—” Napatigil ako ng biglang lumitaw ang aking hinahanap saking harapan.
“Here it is...” Nag angat ako ng tingin at ganun na lamang ang paglakas ng kabog ng aking dibdib when I saw Daniel. Dali dali kong hinablot sa kanya ang aking cellphone ng maalala kong mukha nya pala ang nilagay kong wallpaper. Ayss! Kahiya!
“Ba...bakit n-nasa'yo 'to?” Nauutal kong tanong sa kanya.
“You've taken some photos of me in the morning, remember? Tapos tumakbo ka, iniwan mo iyan”. Arggg! Upuan lamunin mo na ako please!!!
“Ahh thank you”. Sabi ko ng hindi makatingin sa kanya. Dali dali kong kinuha ang aking bag at akmang tatakbo na sana ng hablutin nya ang aking pulso.
“Don't leave just yet.”Mariin nyang sabi dahilan para pagpawisan ako ng todong todo.
“Why?What do you need?” I tried my best na to stutter while asking him that question.
“ Gusto mo ba ako?” Nagulat ako sa kanyang tanong. Shet, Pancit! Hindi ko talaga 'to inexpect.
“Hi-hindi! Kaya bitawan mo na ako!”
“Liar! Eh puro nga mukha ko ang laman ng gallery mo”.
“Hindi nga kita gu—”Nanlaki ang aking mga mata ng dumampi ang malalambot nyang labi sa akin. Tila tumigil ang mundo ko at tanging pintig lamang ng aking puso ang aking naririnig.
“Lie again and I won't hesitate to kiss you once more infront of them”. Natauhan ako sa kanyang sinabi. Nilibot ko ang aking mga mata sa loob ng cafeteria and yes, their eyes are on us. Yung iba ay tumalon talon sa kilig at yung iba naman ay parang ang laki ng galit sa akin lalo na yung mga bakla.
“Effective talaga yung pampadulas na balat ng saging bessshh HAHA gravi di ko na keri!”
Narinig kong sigaw ni Martha. Nangingig man ay pinilit kong lumabas ng cafeteria ngunit napatigil ako ng marinig ang boses ni Daniel.
“Stop right there, Krizzna Mae!” I could hear his footsteps. He's probably walking toward my direction.
“Ano bang kailangan mo?”
“YOU. I need you, Krizzna. You're like an oxygen that I can't live without.You're a drug to me while I am a user. Ginagamit kita bilang inspirasyon ko. I am addicted to you. Kaya nga palagi akong nakasandal sa gate tuwing umaga para lang masilayan ka.Mahal kita, Krizzna Mae at gusto kitang ligawan kahit araw araw pa.” Wala akong mahagilap na salita para isagot sa kanya. Damn, is this for real? Haha 'wag kang assuming, Krizzna. Nanaginip ka lang, okay?
“Binibini, maaari ko na bang pasukin ang malalambot mong puso at tikman ang iyong pagmamahal? Naninigas na kasi ako kakatayo dito”.
Pakshet !I'm so wet na. Basang basa na ang noo ko sa pawis!
------------
