❝Sir, I really... like you since the day I laid my eyes on you. You never fail to make my heart race, my knees tremble with nervous and my hands get cold whenever you're around. Now that I already confessed to you, will everything change?❞
❝Yes. Everything will drastically change, Ms. Marigo because from now on I'm gonna court you even if everyone is against us. I'll prove to them that having a relationship with you is not a violation.❞
Napaiwas ako ng tingin sa kanya. Hindi ko inaakalang posible ko pala itong marinig mula sa isang ST. ❝You know sir, it's okay if you will not like me back kasi alam ko naman sa sarili ko na hindi tayo bagay. Gwapo ka tapos hindi naman ako kagandahan. Marami namang mas maganda at—.❞
❝Stop degrading yourself, can you?❞
Napayuko ako. Nahihiya ako sa aking sarili. ❝Hindi ka kagandahan? Sino naman ang nagsabi sa'yo niyan?❞
❝Ms. Marigo, you're the goddess of beauty in my eyes. Don't compare yourself to other women kasi iba ka sa kanila. Napaka simple mo pero lutaw ang iyong kagandahan and you're not pretending to be someone you're not. Ikaw 'yung babaeng nakabihag sa puso ko nang makapasok ako dito, therefore don't say that kasi nasasaktan ako.❞
❝Sir, I have fallen in love a lot of times and got my heart broken in two. Natatakot ako na baka 'pag tuluyan ka ng makapasok sa buhay ko ay pipiliin mo pa din ang lumisan 'pag nakahanap ka na naman ng bago—ng bagong mas hihigit pa sa akin at baka ikamamatay ko pa 'yon.❞
I saw him chuckle. Shit! May nakakatawa ba sa sinabi ko? Seryoso kaya ako.
❝You really have trust issues, Ms. Marigo pero pwede mo namang ipagkakatiwala sa akin ulit ang puso mo 'diba? Makakaasa kang hindi na 'yan mawawasak pa.❞
❝Kaya kong maghintay. It doesn't matter if it takes years before I can finally own you.❞ He added. Naramdaman ko na naman ang mga paro parong kumiliti sa aking tiyan.
❝You may now go back to your room. Don't worry about the score you got today.❞ He winked at me and it seemed like I got an instant blush on. Nakailang hakbang na ako nang hablutin niya ang aking kamay at halikan ako sa noo. Bumilis ang tibok ng puso ko lalo na nang nakatutok sa amin ang mata ng mga taong andun sa loob ng cafeteria.
❝Don't let that Marco guy come near you or else I'll skin him alive.❞
———
❝Sa'yo ba galing ang mga 'yan?❞ Tanong ko kay Marco nang mahuli ko syang nilalagay sa aking arm chair ang mga chocolates at red roses. Napakamot siya sa kanyang batok at parang di mapakali.
❝Ahh ah ano... ano kasi—.❞
❝Sabihin mo na. Ikaw ba ang nagbigay sa akin ng mga 'yan araw-araw?❞
❝Hindi. Ano... inutusan lang ako ni—❞
❝Nagustuhan mo ba, Patricia?❞
Napalingon ako sa may ari ng boses. Naglakad papalapit sa amin si Mon-Khmer, yung dati kong crush. Parang ang sarap niyang suntukin ngayon sa mukha.
❝Oo. Ang ganda nga ng rosas, kasing lanta ng mukha mo!❞
❝Ouch! You're being too harsh.❞ Sabi niya at sininyasan si Marco na iwan muna kami.
❝Perhaps you're doing this because you know well that I liked you. Noon lang 'yon, gago. Kapal ng mukha mo!❞ Sigaw ko sa kanya at tinapon sa trash can ang mga chocolates at roses.
