Shades of Flames (L'amour De Cebu Series #1)

12

"Salamat." sabi ko nang marating ang building kung nasaan ang condo namin.

"Take care,"

Kumunot ang noo ko at napatigil sa pagkakalas nang seatbelt.

"Nandito na ako, ikaw dapat ang mag-ingat." sabi ko sa kanya ngunit hindi siya sumagot. Nanatili siyang nakatayo sa gilid ng pinto ng front seat at tinitigan ako.

"I'm not there to keep you safe so you still need to take care." sabi niya.

"Ethan, walang mangyayari sa akin. The security is strong kaya hindi ka dapat magsabi niyan." sabi ko ngunit ngumuso lang siya sa akin.

"Still," sabi niya.

"You're being weird. Why are you like this. We're not friends and all, so stop being like this. I don't want to get involved with you, Ethan. Not even a friendship for us." sabi ko at agad na umiwas ng tingin sa kanya. Lumabas na ako sa kotse niya habang siya at nakatiim bagang ang mga titig sa akin.

Totoo. I don't want to be friends with him. There are too many complications for me. One of the reason is Arziel and my rule of no dating an archi.

Pumasok ako sa condo na wala pa sina Noellyn at Nice. Maybe they're enjoying somewhere. Minsan lang din naman lumabas ang mga iyon. Malapit na din pala ang undas break kaya nalalapit na din ang finals. Second sem is also coming kaya mukhang tama lang na nagliwaliw na ang dalawang iyon.

Naligo ako at nagbihis bago pumunta sa sala upang manuod ng TV, netflix and chill. Paminsan-minsan ding nagsecellphone, ganoon naman tayo, ei. Naka-on ang TV pero nagseselpon naman.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa sofa. Nagising nalang ako na may naglagay ng unan at kumot sa akin and I saw Noellyn putting it. Tumalikod na lang ako at natulog ulit. I woke up when an aroma of adobo assaulted my nostrils.

Bumangon ako habang kinukusot ang aking mata. I yawned while walkingto kitchen. Napatigil ako at namilog ang mata ng makita si Mama roon na nakatayo.

"Ma!" I shouted and run to her. I hug her from behind while she is chuckling. Nagluluto ito at bahagyang tumigil habang natatawa.

"Namiss kita, anak!" sabi niya at humarap sa akin.

"Tita, thank God talaga you're here. Minsan lang po kasi kumain itong si Ally. She always read the books and the study. Minsan rin marami din daw siya projects kaya minsan natatagalan pag-uwi." napatingin ako kay Noellyn dahil roon. Sinamaan ko siya tumingin ngunit tumawa lamang ito.

"Totoo ba iyon, anak? Nako! Dapat hindi ka nagpapagutom kaya pala mas pumayat ka pa." sermon ni Mama. "Hindi kita pinayagang umalis sa puder ko upang mamayat ng ganyan, Ally. Para kanang kawayan. Kung buhay pa ang Daddy mo ay hindi iyong matutuwa. Hindi matutuwa si Alfuedo na ang kaisa-isa naming anak ay namamayat. I promised your father that I will always take care of you... " narinig kong humikbi si Mama. I bit my lowerlips and glared at Noellyn. Since my mother experience depression naapektuhan din ang emosyon niya. She can be easily triggered to things.

"Tita, kumakain naman po si Ally. Joke lang po iyon. Huwag ka na pong umiyak." lumapit si Nice at Noellyn sa amin. They hugged me and my Mama.

"Ma, tahan na." sabi ko ngunit humibi parin ito.

"Wazzup, bijjes!" napatigil ako sa paghagod sa likod ni Mama ng makita si Arziel na papasok at may hawak na helmet.

Napatigil ito ng makita kaming nagyayakapan. Namilog ang mata nito ng makita si Mama.

"Tita! Oh my G! Tita! I miss you!" mabilis nitong ibinaba ang helmet at tumatakbong papunta sa amin.

"Group hug!" sabi niya sa akin.