25.BÖLÜM

12 5 0
                                    

"Pekâlâ, hadi gerçekleri açıklığa kavuşturalım! İlk kim başlamak ister?"

Rüzgâr, alaycılıkla konuşurken Emir'e ters bir bakış attığını fark etmiştim. Yasladığım soğuk ve hafif ıslak olan duvardan kendimi itip aralarına geçtim. Bu şekilde devam edersek kavga çıkmaya başlayacaktı ve elimiz boş bir şey geri dönecektik.

Emir ve Rüzgâr'a ters bir bakış atıp kaşlarımla ileriyi gösterdim.

"Bunları daha rahat bir yerde konuşsak daha iyi olacak, değil mi?"

Yaptığım imâyı ikisi de anlamışa benziyordu. Homurdanmalarından belli oluyordu çünkü. ikisi de başını sallayıp demin çıktıkları kapıdan geçtik. İçerisi, girdiğimiz yerden çok daha büyüktü ve düzgündü. Yerlerin kuru olması da gözümden kaçmamıştı. Girdiğimiz anda bizlere dönen bakışlarla kısa bir şaşkınlık yaşamıştım. Sayamayacağım kadar çok kişi gözlerini bile kırpmadan bize bakıyordu. Ancak önden gelen Emir'i gördüklerinde başlarını yere eğerek uzaklaşıyorlardı. Bu davranışlarını garipsemiştim. Çünkü Emir yanlarından uzaklaştıktan sonra sanki dalmış gibi başlarını silkeleyip kendilerine yeni gelmiş gibi davranıyorlardı. Bazıları hırlamaya başlayınca da Emir onlara ters bir bakış gönderip susturuyordu. Ondan korkuyor olmalıydılar.

Neden böyle davrandıklarını sormak için adımlarımı hızlandırarak Emir'e yaklaştım. Ellerimi ceplerime sokup etrafa bakarken bakışlarımı Emir'e yönelttim.

"Emir..."

"Efendim?"

"Bir şey sorabilir miyim?"

Bana kısaca yandan bir bakış atıp başını olumlu anlamda salladı.

"Tabii sorabilirsin."

"Neden bütün bu kurtlar sen yanlarına geldiklerinde garip davranıyorlar? Ve sanki bu davranışları istemsizce yapıyorlar gibi."

Yanımdan bir kırkırtı yükseldiğinde koyu kahverengi gözlerini bana doğru çevirdi. Daha sonra kolundaki bluzu yukarı doğru sıyırıp o değişik şekilli dövmeyi gösterdi.

"Bu, sadece Alfa'larda olan bir şekildir. Her Alfa'da vardır, bu Alfa'ların kim olduklarını anlamak ve gücün simgesi olarak görülür. Her kurt bu şekil, veya dövme sayesinde ister istemez içlerinde bir itaat etme isteği oluşur. Bu istek ben yanlarına yaklaştığımda daha da artar. O başlarını eğme dürtüsü ise kısa bir anlık aniden artan güç yüzünden. Alfa'ların yanlarında oldukları zaman kendilerini daha güçlü hissederler. Alfa'larda kendi sürüsünün yanında o şekilde hisseder. Yani hepimiz birbirimizi tamamlarız."

Kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırmıştım. Bu gerçekten büyüleyici bir şeydi. Hepsinin birbirlerini tamamlaması müthiş bir şeydi. Böyle bir şey beklemiyordum.

"Bu... Gerçekten inanılmaz! Daha önce böyle bir şey görmemiştim."

"Şaşırman normaldir. Özellikle de bir insana oranla bu tepkin anormal derecede az."

Bu dediğine güldüm. Elimle yüzümü sıvazlarken başımı iki yana salladım.

"Neler yaşadığımı bir bilseydin emin ol bunların ne kadar normal olduğunu sen bile anlardın."

Kırmızı Avcısı [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin