Sunsets and Heartbreak

Kabanata 38

Kabanata 38

"What the fuck?"

Naalimpungatan ako sa narinig kong sigaw ng lalaki. Masakit tuloy ang ulo ko pagkagising. Nabigla kasi dahil napatalon ako sa kung anong akala kong kumosyon. Natauhan pa ako na hindi namin ito condo. Mabuti na lang at nakita kong lumabas ang bagong paligo na si Rovick galing sa kusina. Nakapanlabas din ito at baka may lakad siya.

Naalala ko rin na pagkatapos ko siyang yakapin ay umiyak ako sa balikat niya. I cried a river of tears because of happiness and realization. And the next thing I knew, I unconsciously drifted off to sleep on his shoulders.

"What the fuck did you do? Did you sell our thesis to your boyfriend? For your information Miss Domingo, I was the one who did that. Sleepless. Pota! Ibalik mo ang kopya sa akin kung ayaw mong ipatapon kita pabalik sa Pinas."

I jumped in shock when Rovick shouted to the girl he's talking. It's my first time to hear him shout. He's always calm to whoever he was talking. Kahit pa ngang nakikita mo na itong galit. Pero kung ako rin naman, baka nasapak ko na kung sino man ang magbebenta ng thesis na pinaghirapan ko. Lalo na kung sa boyfriend mo lang pala.

Inilibot ko ang paningin ko at kita ko nang handa ang mga pagkain sa lamesa. Ang kaso, napagtanto ko na sa sala ako natulog! Shit! Napakagentleman talaga ni Rovick kahit kailan. Hindi man lang ako nilipat sa kwarto.

"Tss! Do your thing Miss Domingo... I don't know how to pronounce your name... ang arte ng pangalan mo... basta gawan mo 'yan ng paraan. Hawak ko ang buhay ng magulang mo..."

I observed Rovick and I saw him smirking. Natawa rin ako sa sinabi niya. Hindi ko pa ito narinig magjoke, ngayon lang. Does he have a crush on her? I'm happy for him then because he turned his attention to another girl. Noong una nga, gusto kong iship siya kay Trisha pero mas maganda yata kung dito sa babaeng kausap niya. Kaso may sabit!

"Tell your boyfriend to do his thesis. Magboboyfriend ka na nga, sa wala pang alam. Mag-isip ka naman," he said, irritated and ended the call. Inis pa itong bumaling sa cellphone niya.

"What was that?" I asked. Kumalma rin ito pagkatapos huminga ng malalim.

"Our thesis. Binenta ng kaklase ko. Inis!"

Gusto ko sanang gatungan ng asar kaso badtrip siya at baka ako pa ang mabalingan ng inis. Kaya naman binago ko na lang ang topic.

"At bakit hindi mo rin man lang ako nilipat sa isa sa guestroom mo? Napakagentleman mo talaga. Hindi porke basted ka sa akin, grabe na ang treatment mo," saad ko at ngumisi. Tumayo ako at saka inirapan siya bago lumakad papunta sa kusina. Sumunod rin naman siya agad.

"You know the reason why, Blayr," he said while protruding a smirk.

Tinapunan ko lang ng masamang tingin at nag-umpisa nang lantakan ang ginawa niyang breakfast.

"You're a model yet you are heavy. Ano bang laman ang meron sa'yo?" Asar niya habang nagsisimula na ring kumain.

I didn't answer him and just continue to eat my food. Mamaya rin ay tatawagan ko si ate. Baka nagkausap na sila ng masinsinan ni Cedrix at nakapagdesisyon na sa kung ano'ng gusto niyang mangyari. At kung maisip man niyang sumama nang tuluyan kay Cedrix, sasama na rin ako.

I decided to follow what my heart truly beats. I prepensed this since Greg and I talked. I want to pick up the missing piece of the puzzle within my chest which gives me enthusiasm especially when he's around either through my good or bad times. I want him to put it back so he and I would feel that beat once again.

But, I need to evolve in this life. I need to shed and get through that past, and so that I can step on a new. I need to get rid of the doubts that have been pulling me from doing what my heart truly desires. I could bury it alive if that what it takes for myself to stop fighting off and pushing away that love I could have. And to find that sunshine, to be a deserving awardee of that innocent love, all I have to do is to stand braver than what I was before.