1.8

5.1K 116 39
                                    

Arya'dan...

Gözlerimi yavaşça açtığımda Uğur'un kollarında olduğumu gördüm. Bugün haftasonu olduğu için tamamen bize aitti. Gülümseyerek sakallarıyla oynamaya başladım. Hafifçe gözlerini açtı. 

''Günaydın.'' Dedi. 

Gülümseyerek sakallarını öptüm.

''Günaydın.'' Dedim.

Saatine baktıktan sonra bir anda kafasını karnıma gömdü. Onun bu hareketine gülümseyerek saçlarını okşamaya başladım. Bir de bana uykucu diyordu.


Balkonda otururken o önündeki deftere dersiyle ilgili notlar alıyor ben de onu izliyordum. Dünyanın en sıkıcı işini yapıyor olsa da onu izlemek çok güzeldi. Ara ara gözlerimiz buluşuyor bana göz kırpıyor daha sonrasında tekrardan not almaya başlıyordu.


Balkonda saatlerdir oturuyordum ve Uğur saatlerdir gelmiyordu. En son içeriye defterlerini almaya gitmişti. Black kucağımda yatıyordu. Onu hafifçe kaldırarak oturduğum yerden kalktım ve içeriye girdim. Uğur ilerideki cama yaslanmış ağlıyor gibiydi neden ağladığını anlamamıştım.  Sessizce ona doğru ilerledim ve sırtına sarıldım. Bir anda irkilerek arkasını döndü. Gözlerine baktığımda kıp kırmızı olduklarını gördüm. Ne oluyordu? 

''Uğur iyi misin hayatım?'' Dedim.

Uğur kafasını iki yana salladı. 

''Eve git Arya.'' Dedi. 

Sesi titrek ve güçsüz çıkıyordu. 

''Hey neden? Ne oluyor?'' Dedim. 

Uğur parmaklarını gözlerine götürdüğünde parmaklarını tuttum. 

''Uğur?'' Dedim. 

Elleri titriyordu... 

''Arya biz olamayız. Bu yaptığım sana kötülük.'' Dedi. 

O neden bahsettiyordu? Bir anda ne olmuştu? Bir anda neden bu kadar klişeleşmişti? 

''Bak hocam olabilirsin ama bir ay sonra bu bitecek biliyorsun.'' Dedim. 

Kafasını iki yana salladı. Gözlerime bakamıyordu. 

''Sorun o değil.'' Dedi. 

Sorun neydi o zaman? 

''Söyledim sana ben  Dracula'yım'' Dedi. 

Eh hadi ama bunu aşmamış mıydık? Uğur'un kafasını avuçlarımın arasına aldım. 

''İyileşiyorsun.'' Dedim. 


Yazar'dan...

Uğur kafasını Arya'nın avuçlarından çekerek ellerini kendi saçlarına götürdü. 

''Bilmediğin şeyler var.'' Dedi. 

Arya'nın kaşları çatılmıştı. En kötü ne olabilir ki diye düşündü. Uğur'u seviyordu ve geçmişinde yaptığı hatalar yüzünden onu bırakmazdı. Arya konuşmayınca Uğur titreyen sesiyle konuşmaya başladı. 

''Sana geçmişte birince zarar verdiğimi söylemiştim. O kişi sensin.'' 

Arya sadece gülmekle yetindi. Bu saçmalığa inanmasını beklemiyordu herhalde? 

''Dört yıl önce hafızanı kaybettin değil mi?'' Dedi.

Uğur bunu nereden biliyordu? Arya bunu kimseye söylememişti. 

''Hafızanı kaybetmeni sağlayan bendim.'' Dedi. 

Bu saçmalık artık Arya'yı gerçekten çok fazla sıkmıştı. Arkasını dönerek derin derin nefes aldı. Sonrasında tekrardan Uğur'a dönerek gülümsedi.

''Bunları konuşmak istemiyorum. Kahve yapayım mı içeriz?'' Dedi. 

Uğur kafasını salladı. 

''Hafızanı kaybettiğinde hayatından çekip gittim. Bu sene Dracula gibi geri döndüm. '' Dedi.

Arya bu duyduklarına inanmak istemiyordu. Bunlar yalandan başka bir şey değildi. Öyle düşünmek istiyordu. 

''Eğer bana inanmıyorsan kolundaki yara izine bak. O benim yüzümden oldu. O gün hafızanı kaybettiğin gün oldu. Yara izinin neden olduğunu hatırlamıyorsun çünkü hafızanı kaybettin.'' Dedi. 

Arya'nın elleri titremeye başlamıştı. Duydukları ona çok ağır geliyordu. 

''Hayır inanmıyorum sana.'' Dedi.

Ama inanıyordu sana inanmak istemiyordu. Uğur doğru söylüyordu. 

''Black'e bak Arya. Onu tanıdığını aranızda bir bağ olduğunu ismini hatırladığını söylemiştin. O bizim köpeğimizdi.'' Dedi.

İşte o an... İşte o an Arya anlamıştı. Uğur doğru söylüyordu. Hafızasını kaybettiğinde bir hastanede yatıyordu. Kimse ziyaretine gelmemişti. Doktorlara neden bu hale geldiğini sorduğunda bir beyefendinin kendisini getirdiğini söylemişti. O Uğur'du... Arya gözlerinden akan yaşlarla Uğur'a baktı. 

''Neden yaptın?'' Dedi.

Uğur Arya'nın gözlerine bakamıyordu. Onun gözlerine bakacak cesareti yoktu. 

''Gözlerime bak! Neden?'' Dedi. 

Uğur titreyen bedeniyle yere bakmayı sürdürdü. 

''İsteyerek yapmadım. Sana zarar vermek istememiştim.'' Dedi. 

Arya göz yaşlarının yanaklarından süzülmesine izin veriyordu. İlk defa kendini bir erkeğin karşısında güçsüz buluyordu. Güçsüzlüğünü gösteriyordu. 

''Ben seni sevdim.Beni öldüren birini sevdim.'' Dedi. 

Uğur bu cümlenin altında defalarca ezildi. Uğur onu öldürmüştü. Uğur'un Dracula'lığı Arya'nın hafızasını kaybetmesiyle başlamıştı. 

''Senden nefret ediyor- Bir daha yanıma yaklaşma!'' 

Arya son sözünü söyleyerek evden ayrıldığında Uğur arkasından yere çöktü. 

''İsteyerek yapmadım.'' Dedi. 

''Sana asla zarar vermezdim.'' Dedi. 

''Sen benim her şeyimdin.'' Dedi. 

''İsteyerek yapmadım.'' Dedi. 

Her cümlesinde sesi kısıldı,kısıldı ve kesildi. 


Gerçeği öğrendiniz sevgili okuyucularım...



Kimliksiz ' {Daddy}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin