Obsession 18: Wedding postponed

870 18 0
                                    

X. A. V. I. E. R. (Point of view)


"Margo."

"X-xavier."

Lumapit ako sa kaniya at seryoso siyang tinitigan. "Bakit gising ka pa?"

Tumikhim siya bago mag-salita. "Hindi kasi ako dinadalaw ng antok."

I think mag aalas dose na.

How come hindi siya dinadalaw ng antok eh gabing gabi na?

"Hindi ka sanay mag-puyat, Margo. You have to sleep now."

Hindi siya sumagot bagkus tinitigan lang ako. "What?" I asked her.

"Ang weird mo nanaman. Pano mo nalaman na hindi ako sanay na mag-puyat?"

Napairap ako sa tanong niya. She's starting to question me again. "Your parent told me."

Mukhang hindi siya naniniwala sa sinabi ko.

Well hindi ko siya masisi.

"Lahat ng nalalaman mo sakin ay galing sa parents ko? Are you telling the truth?"

"Yes." No. "Don't worry, galing lahat sa parents mo ang nalalaman ko." It's my own research. Ni-walang sinabi ang parents mo tungkol sa'yo sa'kin. I know every single things about you.. I've been stalking you for almost a year.

Siguradong matatakot at magagalit siya sa'kin kapag sinabi ko ang totoo.

Sino ba namang hindi matatakot?

Eh halos lahat ng galaw niya ay alam ko.

"Sana nga at nag-sasabi ka ng totoo." Aniya at mataman na nakatingin sakin. Napaurong ako ng bigla siyang lumapit. "Teka— bakit amoy malansa?"

Magsasalita na sana ako ng bigla niyang hawakin ang braso ko. "Oh god! You're bledding!!"

"Don't shout. It's just normal." Wika ko.

Napahampas siya sa dibdib ko. "Anong normal sa dinudugo ha?! Where did you get this? What the hell.. It's a bullet shot.. So it means.. Nabaril ka?!"

I slowly nodded while watching her worried face.

"You're worried to me?" I can't help myself but to asked her.

"Sino ba namang hindi? Kahit pilosopo kang kausap kaawa-awa ka parin naman!" Aniya at hinila ako sa kama at pinaupo dun.

"Wait there. I'll just get the medicine box." She said and left me hanging.

Hindi ako makapaniwala na nag-aalala si Margo sa kalagayan ko.

Napatingin ako sa braso kong may tama ng baril.

Tsk. Hindi naman kailangan gamutin. Naputukan lang ako ng isang beses. Hindi naman ganung kalala. Napailing ako kay Margo. She's overreacting again.

Bumalik siya sa kwarto dala dala ang isang medicine kit. Does she know how to med this?

"Stay still. Wag kang gagalaw." Aniya at inilihis ang manggas ko.

Napatitig ako sa mukha niya habang nakatingin maman siya sa duguan kong braso.

"Ang laki naman ng muscles mo. Hindi ko tuloy maangat ng todo 'yang manggas mo." Reklamo niya.

Natawa ako sa sinabi niya. Hinawakan ko ang kamay at inalis sa braso ko pansamantala. I undress my shirt in front of her. Napangisi ako ng makitang nanlaki ang mga mata niya.

Mafia's Obsession #3.1 [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon