L'amore Celeste(on going)

L'amore Trese

A/N:Hello again guys, sorry for slow update i'm kindly a little bit busy for past days, hope you continuing support my work, this the Chapter 13, please support also the up coming story collaboration of my friends yes FRIENDS kasi po apat po kami hehe, titled SOUND OF HEART.....anyway enjoy reading celestians💖🌷😘

××××××××××××××××××××××××××

Damn it, di ako makahinga, napasalpak na lang ako sa daanan at nawalan ng malay pagmulat ng mga mata ko nasa maliwanag at maputing lugar na naman ako, siguro nasa-------

"Mom, why you didn't tell us?!"

Tinignan ko si Olivia na kausap si tita Ofelia, mukhang di nga nila ako napansin na gising na, tinignan ko isa-isa ang mga nakatalikod sa'kin at nakaharap kay tita Ofelia, iba rin ang atmosphere dito anung meroon?, uupo sana ako ng makaramdam ako ng sakit na ininda ko dahilan para lapitan nila ako.

"Are you okay now?/Oi anu?okay na ba pakiramdam mo?/Ikaw talaga bat di ka nasasabi?" sabay-sabay nilang sabi dahilan para mapapikit ako dahil sa ingay nila.

"Ang ingay niyo!" inis na sabi ko dahilan para mapatahimik silang lahat, dahan-dahan ko iminulat ang mga mata ko bago ko tignan si tita Ofelia na nakapamulsa sa doctor gown niya.

"Salamat po tita"

"My pleasure sweety but next time make sure na mag-iingat ka hija...sige mauna na ako sa inyo" sabi ni tita bago umalis.

Napabuntong hininga na lang ako bago ko sila tignan, lahat sila nag-aalala and this is give me arghhhhhh.

"Kindly please leave me alone" seryosong sabi ko sa kanila habang tinitignan ko sila isa-isa, nang di pa rin sila gumalaw ay napapikit na lang ako.

"Please, i just want to be alone this time, please guys i'm begging you" malumanay kong pakiusap pero di ko maitago na maiiyak ako.

Dinig ko ang buntong hininga nila at ang mga yabag ng paa nila palayo, pagkasara ng pinto ay dahan-dahan kong iminulat muli ang mga mata ko bago maupo kahit nahihirapan ako at dun na kumawala ang mga luha ko, walang hikbing lumalabas sa'kin tanging luha lang, bigo ako?, bigo na ba talaga ako sa misyon?, please sagutin mo ako ngayon na, i'm begging you *sob, sob*.

"Zepra"

Napamulat ako ng mata ko at hinanap ang nagsasalita, nasa kuwarto pa rin naman ako, baka guni-guni ko lang--------

"Susuko ka na lang ba ng ganun?, tandaan mo Zepra di lang ikaw ang maaaring manganib ang buhay"

"T-teka lang, b-bigo na ba talaga ako sa una at pangalawa kong m-misyon?"

"Malalaman mo ang kasagutan Zepra, malalaman sa takdang panahon"

Tumahimik ako at iniisip ang pinagsasabi niya, tama kailangan kong gumawa ng aksyon, kahit medyo hirap pa ako ay tumayo ako at walang anu-anu tinanggal ko ang dextrose na nakatusok sa kamay ko, napapikit na lang ako sa sobrang sakit atsaka ako nagbihis, wala na akong pake ngayon sa buhay ko dahil ang importante ay mailigtas ko silang lahat, pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin si Shinori na nakacross arm pa, tinignan niya ako na nanlilisik ang mga mata niya bago niya ako itulak papasok sa loob ng kuwarto atsaka isinara ang pinto.

Anung problema niya?, lalagpasan ko sana siya kaya lang hinila niya ako pabalik sa harapan niya pero nagmamatigas ako kaya lang waeffect ang ginagawa ko.