jisung'un gözleri şeytan tarafından lanetlenmişti. biriyle ancak 5 saniye bakışabilirdi. aksi takdirde, bunun bir bedeli vardı.
hyunjin, jisung'un şeytan gözlerine aşık olmuştu.
O akşamki yemeğe Hyunjin çok daha neşeli oturmuştu, dün akşam bu saatlerde ruhunu salmayan sıkıntı yerini bir kelebeğin hafifliğine bırakmıştı.
"Hayırdır?" diye ona takılarak sordu Chan, Minho da fark etmişti gencin yüzünden eksilmeyen gülümsemeyi.
"Ellerinize sağlık," dedi Hyunjin büyük bir neşeyle. "Sanırım yemeğe sevginizi katmışsınız."
Aşık olanlar kısa bir süre için göz göze geldi ve birbirlerine gülümsedi.
"Hep yaptığımız şey," diye şakıdı Minho, Chan ile yaptığı her şey o kadar değerliydi onun için... Ah, ne çok seviyordu Chan'ı.
"Felix bugün aşık oldu," diye girdi söze Hyunjin. "Hem de hiç göz göze gelmeden."
Chan kaşlarını çattı. "Aşık olmak için göz göze gelinmeli diye bir kural mı var?" diye sordu.
Aynı soru, farklı aşıklar.
"Bakışlarınıza sırılsıklam aşık olduğumu unuttunuz galiba, beyefendi?"
Minho'nun imalı sorusuyla Hyunjin ona ilgiyle baktı. Chan sevgilisine yakalanmış gibi bakarken Minho da devam etti konuşmaya. "Bakışlarına vuruldum ben senin."
"Ne bakışmış be," diye sevgilisinin tepkisini merak ettiği için gülerek söylendi Chan.
Minho da ona güldü ve omuz silkip ikisi yan yana sofraya Hyunjin'in karşısına oturdu. "Nasılmış bakalım o bakışlar?" diye Chan aynı muziplikle konuyu devam ettirince Minho da kiraz dudaklarını araladı.
"Hep gülmesini istediğim ama aynı zamanda ağlarken bile tapılası görünen bakışların mı? Hayatım, onlar için yapamayacağım şey yok."
"Ağlerken tapılası görünen mi?"
"Kıyamam ki sana, yoksa o kızarık damarlı gözlerini seyretmek için ömrümü bile feda ederim."
Minho'nun iddialı cümlesini duyunca gözleri hafifçe büyüdü Hyunjin'in. Sırf bir çift göz, diye düşündü. Ömür mü feda etmek?
Chan damarlı kollarını yanındakinin ince beline doladı ve sağ şakağına belli belirsiz bir öpücük kondurdu.
O an Hyunjin'e Chan hyungunun yaptığı çok tatlı geldi ve içinden keşke bunu yapabileceğimbiri olsa dedi. Aklına birden kütüphanede yeniden kısa da sürse göz göze gelebildiği çocuk geldi.
O tatlı çocuğun sanki aklından çıktığı mı vardı?
Hala sakınmadan birbirlerine yakın ve samimi davranan ikiliye şöyle bir göz ucuyla bakıp derin bir iç çekti Hyunjin. Önündeki çorbaya odaklandı ve yavaş yavaş içmeye başladı ama kendini eksik hissediyordu. Yetersizlik gibi bir şey değildi bu eksiklik, sadece ruhu... Sanki bir ruh eşi lazımdı ona.
Bakışları için ömrünü feda edebileceği bir ruh.
Minho'nun aşk dolu bakışlarına baktı Hyunjin. "Ben de aşık oldum," dedi. "Birinin bakışlarına."
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
