Catching The Wild

CHAPTER 10

Kiss.

Megan P.o.v

"What are you doing?"

Nanatili akong tahimik. Nag-iisip ng maaring maisagot sa kanya. Kailangan kung pag-isipan ng maayos ang mga salitang sasabihan ko pagdating sa kanya.

I frowned.

Wala akong maisip.

Kung aamin akong balak ko syang silipin sa kwarto nya baka magalit nanaman sya. Sira pa naman ulo nito.

Hinarap ko sya at napayuko sa sahig.

"Uhm... Wala. Naghahanap lang ng langaw." I titled my head to took at his astonishingly dangerous eyes.

Walang mura sa pangungusap na sinabi nya. Minsan lang to, kaya dapat ay kapani-paniwala ang sasabihin ko.

Tss. Langaw!

Nanliit ang mga mata nya tila ata hindi naniwala sa sinabi kung kasinungalingan. Nilabanan ko ang ang pagtitig nya, hindi ako magpapatalo 'no. I want him to see me brave even if I'm scared deep inside.

Nakakatakot sya kapag nagmumura. Inaamin ko na.

I smirked nervously when he finally nod his head in satisfaction.

Naniwala ba sya sa akin? O baka naman ay nagpapangap lang siyang naniniwala sa akin? Mukhang mas kapani-paniwala ang pagpapanggap nya.

"You did not do something stupid?" Wala talaga siyang tiwala sa akin.

"I did not do something stupid." I give him the smile of assurance.

Tumango-tango sya.

Akala ko ay tuluyan ko na siyang nakumbinsi, ngunit nanlaki ang mga mata ko ng marahas niya akong hawakan sa panga.

"This is the third time you have disobeyed me, Megan. Don't fucking fool me."

"Let go off me!" Hirap na hirap kung usal. Napakasakit ng ginagawa nya.

Bakit ba palagi nya nalang akong sinasaktan.

I moved my face to the side but he just controlled it back to his face. Nakayuko sya sa akin, nakatingal naman ako at napapatingkayad na rin dahil sa sobrang tangkad nya.

He then released my jaw from his hold.

"What did I told you? I can't remember it, Megan. Will you tell me?" Sarkastiko at may halong galit, dagdagan mopa ang inis sa tono ng boses nya.

Siya mismo ang nag-utos, tapos 'di nya natandaan?

He's so vulgar.

"Talk." Mariing utos niya kaya napangiti ako at itinikom lalo ang bibig ko. I even act like I'm zipping it, then I shook my head in disapproval. Napapikit siya na tila pinipigilan ang sarili niya. "Okay, don't talk." Bawi niya sa inutos niya kanina.

Nagtatampo ako, bahala siya sa buhay niya.

Bakit ganito? Kahit sinasaktan nya ako I feel safe with him. Baliw na rin seguro ako.

What's wrong with me?

"Caspain." Tawag ko sa kanya. Gusto ko talagang makita ang kwarto nya. Simula ng tumira ako dito hindi ko alam kung saan banda sa bahay nato ang kwarto nya.

Silence.

Caspain answered me with silence. Pero hindi ako nakaligtas sa masamang tingin nya.

I sighed. "Go on, hurt me like you always do." I staring straight on his lifeless eyes.