CHAPTER 17

228 10 2
                                    

Drunk.

Since that day, Caspain's treatment of me has changed, I can't help but love him even more.

I feel more that I am really his wife compared to our first marriage. We are also in the same room unlike before when we have different rooms, Not a day goes by that Caspain does not make me feel important to him.

At ang higit na nagustohan ko ay ang palagi niyang pagluto ng fried chicken.

Sa lumilipas na araw ay mas lalo kung minamahal si Caspain, Sa matagal na panahon kung nabubuhay sa mundong ito ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Masaya at hindi mo alam paano ilarawan ang saya namararamdaman mo.

"Aalis ka?" Tanong ko kay Caspain, ng makita siyang pababa ng hagdaan.

Nandito ako ngayon sa sala at nagpapatugtug ng piano. My mom teach me how to play this instrument.

Parang binumba na naman sa kaba ang puso ko ng lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa noo.

I can't even remember kung kailan ang huling naging normal ang tibok ng puso ko kahit kaharap ko si Caspain.

"Hmm. Babalik ako agad." Yun lang at tinalikuran niya na ako.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makalabas siya ng bahay, tumayo din ako para tanawin ang pag-alis niya pero mabilis siyang nawala sa paningin ko.

Ang bilis niya naman.

Bumalik ako sa loob ng bahay pero imbes na magpatuloy sa pagtugtug sa piano, dumaretso ako sa kwarto namin at nagmadaling nagbihis.

Maka gala nga, wala naman si Caspain. Mag ta-taxi nalang ako, bukod sa hindi ako marunong magmaneho ayaw ko talagang makasama si Drake. Siya na kasi ang nagiging driver ko kapag aalis ako ng bahay.

Mabilis akong bumaba sa taxi ng makarating ako sa mall, wala naman akong balak bilhin dito pero gusto kung maglibot-libot. Window shopping.

Napangiwi nalang ako sa kawalan ng makitang papasok din si Samantha sa mall, at ang malala pa magkasabay kaming pumasok. Wala naman kasalanan sa akin si Sam pero hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko tuwing nakikita ko siya, naiinis ako.

Hala, ang bad kona.

Nginitian ko siya pero hindi man lang niya ako pinansin bagkos ay binangga niya ako, kaya nahulog ang bag na dala niya at nabitawan niya din ang cellphone niya.

Tiningnan ko siya mula paa hanggang ulo, nagtataka ako kung bakit niya yun ginawa. Wala akong nagawa kundi pulutin nalang din ang nahulog niyang gamit, pero ang pinulot ko ay yung cellphone niya.

Napahigpit ang hawak ko dun ng makitang siya at si Caspain ang wallpaper niya. Mabilis nangilid ang luha ko.

Picture lang naman yun but its show Caspain kneeling down at Samantha while holding a small box of ring. Caspain propose? Whatever asawa ko naman na siya.

Bumalik lang ako sa reyalidad ng hablutin ni Samantha ang cellphone na hawak ko.

"Interested huh-"

"Bakit siya?" Putol ko sa sasabihin niya.

Napangiwi siya at inipit ang ilang hibla ng buhok niya sa likod ng tenga niya sa maarting paraan.

"What do you mean, why he is?" Malayo sa Samantha na unang nakilala ko ang Samantha na kaharap ko ngayon.

Samantha show her true color.

"Si Caspain, why are you doing this?" Seryuso kung tanong sa kanya.

"I do nothing. I just want what's mine back." May diin sa huling sinabi niya tsaka ako tinalikuran

I'm speechless.

Catching The WildWhere stories live. Discover now