Catching The Wild

CHAPTER 13

Stranger.

"Bilhan niyo ako ng manok, may kailangan lang ako hanapin." Utos ko sa dalawa at nagkatinginan pa sila kung susunod ba.

Si Zarek nalang sana sinama ko, para hindi na sila nagtutulakan ni Drake kung sino susunod sa utos ko.

Pinandilatan ko sila ng mata kaya mabilis silang umalis at napakamot pa sa mga ulo nila.

Tss! Kalalaking tao may kuto.

Wala naman talaga akong kailangan hanapin. Gusto ko lang muna lumayo sa dalawang yun, kanina pa kasi sila sunod ng sunod sa akin. Kung hindi lang sana pinasunod ni Caspain ang dalawang yan malaya sana akong namamasyal.

Nahinto ako sa paglalakad dito sa groceries department ng parang may sumusunod sa akin. Nilingon ko ito pero wala namang tao sa likod ko.

Praning na seguro ako.

Nagpatuloy lang ako sa ginagawa ko pero hindi talaga na alis sa presensya ko, na may sumusunod sa akin.

Jusko. Sobrang aga naman ata para sa mga multo.

I just want chicken to buy and then go home but why does it seem like I want to go to Lordcan, his company. Wala naman segurong masama diba? Asawa niya din naman ako.

"Opss! Teka lang saan ka pupunta?"

Gusto kung lingunin ng mabilis si Zarek sabay sampal, at sabihing nagulat lang ako sa ginawa niya.

I was not even three steps away but he stopped me immediately.

Ano isasagot ko? Mag hahanap ulit ng langaw?

"Let go of me." I answered calmly and hurriedly withdrew my arm from his grasp.

He did not expect what I did, so all he could do was sigh. Wala na siyang magagawa nangyari na 'e.

"Wag kang aalis sa tabi namin, Megan. Malilintikan kami kay Lordcan kapag nawala ka nanaman." Bakit parang kung magsalita to si Zarek, isa akong malaking problema sa kanila.

Kapag wala si Caspain, Lordcan ang tawag nila kapag kaharap naman nila ito Mr. Lordcan ang tawag nila. Sumbong ko kaya.

"Hindi naman magagalit yun, may gagawin lang." Depensa ko at kinindatan pa siya.

Syempre hindi kona sasabihin kung ano yun. Basta nine 'inches ata.

"Babe, I love you so much."

Wala sa sarili akong napalingon sa pinanggalingan ng boses na yun. Nakita ko ang mag kasintahan na nagyakapan matapos suprisahin ng lalaki ang girlfriend niya ng human size teddy bear.

Tss! Kung 'di ba ako kinasal kay Caspain, mararanasan ko kaya yan? Kung... Waahhhh! Naranasan naba yan ni Caspain? Ang mag ka girlfriend?

Pa 'inggit naman tung dalawa.

We were walking out of the mall and I was busy searching for my cellphone. Panay din ang tingin ko sa dinadaanan ko, baka maulit kasi ang nangyari sa amin ni Drake. Grabe ang kahihiyan na ginawa ko noon at ayaw ko ng maulit.

Ang bilis naman nila mag lakad, ang layo ng agwat naman sa isa't isa daig pa namin ang protocol na one meter away 'e.

Social distancing lang ang ganap namin. Tss!

"Omg! Sorry." I immediately picked up the fallen folders.

Hindi ako ang nakabangga, ako ang nabangga. Nice.

"No. Its okay." Sagot ko habang pinupulot pa din ang ilang papers na nahiwalay sa folder.

"I'm sorry, I'm in a hurry. I did not notice you."