CHAPTER 11

146 31 5
                                    

Accident.

Xavier Ian Vidal P.o.v

Tss... kasal.

Kita ng mismo kong mga mata kung gaano siya kasaya kasama ang Lordcan na 'yon.

Hindi maipaliwanag ang mga ngiti nya ng makita pag 'uwi ang kanyang asawa. Wala akong ibang masabi kundi sobrang saya niya pag kasama si Lordcan.

Paano ako, Megan.

"Isa pa!" Sigaw ko agad naman lumapit sa akin ang isang lalaki.

"Sir, hindi ko napo kayo bibigyan. Lasing napo kayo."

"Hindi ako lasing, kaya bigyan mo ako!" Sigaw ko ulit sa lalaking waiter. Wala siyang nagawa kundi bigyan ako ng panibagong alak.

Mabilis ko yung tinunga.

All i ever need is her love. At ngayon wala na akong pag 'asa. Ilang taon akong naghintay na masabi sa kanya ang nararamdaman ko, hindi ko pa man nasasabi sa kanya wala na agad akong pag 'asa.

Damn it. Napaka bobo ko at pinatagal kopa ng ilang taon para sabihin sa kanya ang nararamdaman ko.

"Sana ako nalang, Megan." Naiyukom ko ang kamay ko at ibinato kung saan ang hawak kong baso.

Wala akong ibang naiisip ngayon kundi ang uminom. Ito lang ang alam kung paraan para maibsan ang sakit na nararamdaman ko.

That should be me.

Kinuha ko ang cellphone ko at boung lakas ko siyang tinawagan.

Lumabas mona ako ng Bar para hindi nya marinig ang maingay na paligid. Ayaw niya pa naman sa maiingay pero siya itong sobrang ingay.

"Hello?"

Yun palang ang narinig kong salita mula sa kanya parang nawawalan na ako ng lakas.

"Megan." Usal ko at hindi kona alam kung ano pang-sasabihin.

Why you are my weakness, Megan?

"Xai, ikaw ba to?" Tanong niya sa kabilang linya. "Ayy! Oo... tama ikaw nga hihi." Napangiti ako ng marinig yun.

Umaandar na naman ang pagiging abnormal niya.

"Hmm... ako nga!" Sarado ang mga kamao kung inilagay yun sa bibig ko ng tumulo ang aking luha. Pinipigilang maka gawa ng ingay.

"Bakit ka pala napatawag?" Tanong ulit nya pero sa mahinang boses na.

"Anong nangyayari diyan? Bakit humina ang boses mo?" Agad na tanong ko sa kanya.

Matagal sya bago sumagot.

"Wala, lumabas lang ako sa kwarto. Tsaka tulog si sungit este si Caspain baka magising." Paliwanag nya.

Fuck! Mag katabi sila. Napahigpit ang pagkakahawak ko sa aking cellphone.

Wala akong karapatan mag asawa sila, at kaibigan lang akong pasikritong minamahal siya.

"Hello? Xia andyan kapa ba?"

"Megan, I like you." Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasabi ko na ang ilang taon kung tinatago.

Natahimik siya.

"X-xai anong sa... sabi mo paki ulit nga na bubungol na ata ako." Utal niyang sabi.

"I don't want to talk about it over the phone Megan, pwede ba kitang maka 'usap bukas. Please Megan, I'm begging you." Pakiusap ko at hinihiling na sana ay pumayag siya.

Please.

"You really love my wife that much. Huh!"

I clenched my fist when I heard that insulting voice of Lordcan.

Catching The WildWhere stories live. Discover now