GÜZ DANSI

Bölüm 7: Taç

NOT: Bu bölüm düzenleme sonrası eklendiği için yorum, oy, görüntülenmesi düşüktür. Destek amaçlı yorum atarsanız çok sevinirim ♥

Medya: Bölümde sözü geçen tacın temsili. Zarif bir parça işte flskjfklsej

İyi okumalar!

☀️

Gözlerim aralandığında ilk gördüğüm yüzün buruş buruş olmuş, öfkeli bir surata ait olmasını hiç istemezdim.

Özellikle Bayan Esbêa'nın bana söylediği ilk cümle, "Bayan Clesquen, beyninizi vücudunuzdaki ışıkta mı taşıyordunuz?" olduğunda gözlerimi sıkıca yumup tekrar bayılmak istemiştim.

Muhtemelen bayılalı beş dakika kadar bile olmamıştı. Bayan Esbêa'nın eli göğsümdeydi ve avucundan ışık çıkıyordu. Tenim uzun zamandır bunu bekliyormuş gibi ışığı emiyordu. Tüm sınıf halka şeklinde etrafımı sarmıştı ve hepsi ayakta olduğu için etrafımı kuşatıyormuş gibi görünüyorlardı. Nefesim tıkandığında Bayan Esbêa'nın kaşları çatıldı. "Herkes yerine!" diye bağırdığında herkes dağıldı. Mena'nın en arkaya geçerken endişeli bakışlarını hâlâ üzerimde hissedebiliyordum.

Rhan gitmedi. Bir dirseğimi ve diğer kolumu kavrayarak doğrulmama yardım etti. Yavaşça, kendimi zorlamadan ayaklanırken Rhan'a yaslandım. Şaşkınlıkla ne kadar bitkin olduğumu fark ettim. Gece kullandığım gücü ve de önceki gün de yaptığım antrenmanları hesaba katarsak çok uzun zamandır dinlenememiştim. Sanırım bilinçsiz bir hareketle tüm gücümü Rhan'a aktarmıştım ve bunun da bedenime pek yararı olduğunu söyleyemezdim.

Öfke tekrar içimde kendini hissettirdi. "Öğrencilere ölümcül yaralar aldırıp bizi denek gibi kullanabilme hakkınızın olduğunu hiç sanmıyorum." dedim Rhan'a yaslı durmaya devam ederken. Sesim belki düştüğüm güçsüz durumdan, belki de öfkeden titriyordu. Gözlerimi kafayı yemiş eğitmenimizin yüzüne sabitlemiştim.  Rhan'ın eli omzumu sıkıca kavramıştı ve bana destek oluyordu. Tüm sınıfın bakışları bizimle Bayan Esbêa arasında gidip geliyordu.

Kadın gülümsemeye çalıştı. "Acıyı hiç tatmazsanız, ona dayanma gücünü de elde edemezsiniz." dedi tıslar gibi. "Bunca yıldır dersinize giriyorum, daha önce hiçbir dersim bu kadar etkili olmamıştı. Yaşamak, bir şeyi anlatmaktan daha iyidir. Bu yüzden insanlar hata yaparak öğrenir." Gözlerini benden ayırıp sınıfa göz gezdirdi. "Dersi anlamayan gerçekten oldu mu?" Sınıfa vuran loş ışığın havada dalgalanmasından başka kıpırtı yoktu. Bazıları ürkek bir şekilde kafasını sağa sola salladı.

"Yine de burada herkesin bir rapor yazmak istediğini düşünüyorum." dedi Nina ayağa kalkıp. Ellerini masaya dayamıştı ve büyük bir öfkeyle Bayan Esbêa'ya bakıyordu. O an fark ettim. Bizi anlayabilirdi. Beni anlayabilirdi. Çünkü onun da ruh eşi vardı ve bunun nasıl bir his olduğunu biliyordu.

"Ben varım," dedi Mena rahat bir şekilde. Sesi sakindi fakat öfkeli olduğunu görebiliyordum. "Ben de." diyerek Freya da ona katıldı. Carida'nın omuz silktiğini gördüm fakat onaylayan bir ses çıkardı. Ardından sesler yükselmeye ve herkes bu durumu onaylamaya başladı. Katılmayanlar da olmuştu fakat sessizce durmayı tercih ediyorlardı.

Nina zafer kazanmış gibi bir gülümsemeyle Bayan Esbêa'ya baktı. Tam o sırada, "Hayır." diyen fısıltıyı işittim. Gözlerim Nina'nın ruh eşine, Sabetha'ya kaydı. Nina şaşkınlıkla Sabetha'ya döndü. "Neden?" diye sordu şaşkınlığını oldukça belli eden bir sesle.