JUST Friends?(Ανταγωνιστική αγαπη #2)

❣ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 58❣

Λ: Αυτο ηταν εμεις. ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! Ειπε κλείνοντας σφιχτα τα ματια του και επιστρεφοντας στο δωματιο του χτυπωντας δυνατα την πορτα. Και εγω καταρευσσα εξω απο την πορτα του ξεσπαζοντας σε κλαματα

Τιποτα στο κεφαλι μου να πω.

Σ: Αγαπη? Τι κανεις?

Α: Εεε? Τι-τιποτα εχασα το βραχιολι μου ειπε και καθισα σαν σκύλος προσποιωντας πως το ψάχνω.

Σ: Τι? Αφου εσυ δεν φορας βραχιολια. Τι εγινε?

Α: Ξερεις κατι? Τιποτα, ετσι και αλκιως πια δεν μετραει. Θα φυγω. Ειπα σηκώνοντας απο κατω

Σ: Αγαπη?

Α: Ναι?

Σ: Κλαις?

Α: Οχι οχι.

Σ: Τι οχι οχι, σε ακουω αφου

Α: Καλα τα λεμε μετα.

Σ: Περιμενε, γυρνα να σε δω.

Ειπε και γύρισα αργα-αργα.

Σ: Γιατι? Τι εχει γινει? Ειπε και με αγκαλιασε.

Α: Δεν εχει νοημα πια.

Σ: Ο Λουκας? Πες μου αυτος?

Α: Οχι!

Σ: Πες μου την αληθεια.

Α: Απλα...χωρισαμε

Σ: ΤΙ??? ΓΙΑΤΙΙΙ?? Εισασταν ευτυχισμένοι

Α: Το ξερω...μα...

Σ: Ααααα, θα τον φτιαξω ειπε και ηταν έτοιμη να όρμηξει στο δωματιο του.

Α: Μην! Μην κανεις τιποτα σε παρακαλω.

Σ: Καλα ηρεμησε εσυ. Παμε στο δωματιο μου?

Α: Οχι! Δεν θελω, θελω να παω σπιτι.

Σ: Τι λες που θα σε αφησω τετοιο χάλι μονη σου. Αλλωστε το συμφωνήσαμε θα παμε εγω εσυ η Αριανα και ο Οδυσσεας να ψωνισουμε για τον χορο μονο 2 μερες εχουν μείνει.

Α: Δεν...δεν ξερω, μαλλον οχι δεν είμαι στο mood να παω στον χορο.

Σ: Σκασε και παμε. Ειπε και με τραβουσε απο το χερι.