JUST Friends?(Ανταγωνιστική αγαπη #2)

❣ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 43❣

Ο: Αουτς! Οχι, γινεται.

και μπλουμ σκονταψα στο πουθενά και βρίσκομαι σε συγκινητική αγκαλιά με το πάτωμα...

(...)

Ο: Και τοτε ηρθες εσυ.

Α: Καλα και γιατι χαίρεσαι, αφου λες πως μιλούσε....

Ο: Ναι αλλα τον ειδα, και ηταν κούκλος, και ετσι και αλλιως θα παρατήσει αυτην την δεν ξερω και εγω για εμενα ετσι??

Α: "Δεν ξερω" έγνεψα σηκώνοντας τους ώμους μου.

Ο: Τέλος παντων, ο δικος σου πως ειναι?

Α: Ωωω...Ποιος δικος μου? με δουλεύεις? Ειναι τρελος σου λεω.

Ο: Τι εκανε το ζώων παλι?

Αγ: Ααα, δεν τα λεμε ετσι απλα αυτα, αυτες οι συζητήσεις ή μπυρες ή σοκολάτες θελουν.

Ο: Σπιτι σου η σπιτι μου?

Α: Εισαι τρελος? Σπιτι σου, σιγα μην μας αφήσουν στην ησυχία μας σπιτι μου ολο άνθρωποι μπαινοβγαίνουν.

Ο: Τι μπαινοβγαίνουν?

Α: άνθρωποι λεμε! Τι αλλο?

Ο: Εεε....τίποτα, τι αλλο.

Α: Ααα καλα, εισαι ντιπ ανώμαλος εσυ! Αλήθεια στο λεω.

Ο: Μα τον ειδα!!!

Α: Εε και?

Ο: Τι εε και? Μου σηκώθηκε ειπε ψιθυριστά.

Α: Σε παπα θα σε πάρω να σε διαβάσει οχι για σοκολάτες, βλακα! Ειπα γελώντας.

Καλα, ευτυχώς που εχουμε και κατι ηλίθιους σαν τον Οδυσσέα να μας φτιάχνουν το κεφι.

Αρ: Οπ, τι λετε εδώ? Και εσυ τωρα που θυμάμαι γιατι δεν χορεψες?

Α: Καλα που να σου εξηγώ τωρα, αλλη φορα τωρα πρεπει να φύγουμε.

Αρ: Ωραια έρχομαι και εγω.

Ο: Νοπ! Ειναι για πληγωμενους εκει που παμε.

Αρ: Εε ωραια, εγω τι ειμαι?

Α: Γιατι τι έπαθες εσυ?

Αρ: Ξερεις ΠΟΟΟΣΟΥΣ κωλους ξενο κοιταξε ο αδερφούλης σου?

Α: Ααα μιλάμε πολυ πληγωμένη!

Αρ: Ετσι, ετσι οπως σας τα λεω, πολυ πληγωμένη.

Ο: Καλα αντε παμεε...

(...)

Ο: Ααα τον μαλακααα....

Αρ: Το γαιδουρι...

Α: Και μου φωναζε, και εκει πανω στα νεύρα μου...