Bezelyeleri ayıklarken aklıma garip garip hikayeler geldi. Bende yazmak istedim umarım saçma da olsa seni mutlu edebilmişimdir💞💞💞💞
MYDINO_CHEN21 Senin için ablacım ❤️💞💞💞💞
Hani! Hatırlıyor musun?? Ben bezelyeleri ayırırken sen yanıma doğru yanaşıp bana sinsice sokulur ve ayıkladığım bezelyelerden el yordamıyla avucuna doldurabildiğin kadarını hızlıca doldurup yanımdan kaçardın. 2 dakika sonra hiç birsey olmamış gibi yine yanağıma sokulur yanıma bir buse kondurur ve "Ne yapabilirim? Çok lezzetliler! Dayanamadım!" der kendini affettirirdin. Ozaman bir bezelye taneleri kadar mutluyduk.... Şimdi içi boş belli belirsiz bir iki pörsümüş bezelyeler gibiyiz.... Artık senin yüzünden onlara da küstüm. Evde bezelye pişirildiği zamanlar o gün iştahım olmuyor aç kalıyorum.. Çünkü onu gördükçe aklıma sen geliyorsun ve bana bir öğürme geliyor sonrasında midemden çıkarıyorum. Öncesinde ne acılar çekiyorum bir bilsen....
Chen: Sana rica ediyorum böyle yapma? Olayları daha farklı yöne çekip dramatize etme?? Seninle buraya iki medeni insan gibi konuşmaya geldim!!
Böyle yapmayayım mı? Ne yani olayları ben dramatize ediyorum??? Önce başını alıp çek git yıllardır senden haber alamayıp seni merak edeyim bana yapmadığın çektirmediğin eziyetler kalmasın! Şimdi gel tüm bunların suçlusu olarak beni gör.. Sonra herşeyi abarttığımı söyleyip dramatize ettiğimi söyle. Affedersin de sen ne hakla bana hesap sorup bunları diyebilirsin?? Sen kimsin??? Sen kim oluyorsun?? Bak birde iki medeni insan gibiymiş. Bu saatten sonra medeni falan olmuyorum. Bende medeni olacak durum mu! Bıraktın?? Ha pardon sen şimdi bu uda dramatize ettiğimi söylersşn!! Nede olsa kendine yakıştığı gibi davranıyorsun!!
Chen: Bana ne kadar kızgın olduğunu biliyorum! Bunun içinde sana kızamam çok haklısın ama konuşurken seviyeleri biraz ayarlasan??
Sen ne diyorsun?? Seninle konuşmak konuşabileceğim seviye bu kadar! Ha gerçi sana bu bile fazla!!!
Chen : Tamam yeter artık! Anlaşıldı seninle konuşulmayacak artık! İşler daha da çirkinleşmeden ben gitsem iyi olacak!!
Madem ben konuşulmayacak birisiyim neden geldin?? Tabi sen bir gelip bir gitmeye alışıksın!! Yine de şaşırtmıyorsun beni.. Tamam git ya defol git bir daha da benim karşıma çıkma! Bir daha ki sefere sana böyle davranmakla kalmam canını fazlasıyla sıkarım!!
Chen: Ya sana ne oldu? Böyle!! Sen benim tanıdığım eski Y/N değilsin!! Ben eminim ki seni dolduran birileri var! Yoksa sen hayatta benimle konuşmayı bırak yüzüme bakmazsın!! Bu işte bir iş var bunu er yada geç çözücem!!!
Benim kimsenin doldurmasına ihtiyacım yok!! Beni bu hale sen getirdin!! Giderken beni bir köpek yerine sokup gidiyorum demedin!! Ben senin için hiç bir anlam ifade etmiyormuşum! Senin için değerim yokmuş! Bunları anladıkça senden nefret ettim. Sen beni bırakıp gidince sana olan nefretim dahada büyüdü.. Sen gitmiyor muydun?? Haydi gitsene!!! Hala ne duruyorsun benim yanımda!!
Chen: Tamam gidicem ama öncesinde benimle bir yere kadar gelmen lazım. Sonra ebediyen hayatından çıkıp gidicem....
Bu ne şimdi?? Bezelyelerle aramın iyi olmadığını bildiğin halde beni neden tabelada yazan bu bezelye cennetine getirdin?? Sana karşı daha çok nefretle mi?? Dolayım diye???
Chen : Yeter gerçekten! Beni suçlamayı kes artık!! Ya bana bir kere sordun mu?? Neden gittiğimi?? Geldiğimden beri sürekli konuşup durdun! adam akıllı konuşturmadın beni! Sana anlatacağım ama buna fırsat vermedin!! Sırf kendini düşünüyorsun? Sen gitmeyi kolay mı!? Sanıyorsun?? Sen mutlu ol diye benim çekmediğim eziyetler, ve zülmler kalmadı.. Hiç bu kadar küçük düşürülmemiştim! Ve onu da yaşadım!! Sen hiç birşeyi bilmiyorsun?? Sadece konuşup duruyorsun!!
Tamam ben gidiyorum artık! Bu kadarı fazla!!
Chen: Bak ben gerçekten üzgünüm! O kadar dolup taştım ki! Sonunda sana patladım! Ben buraya seni üzmek için gelmedim!! Senden sadece biraz sessiz olup beni dinlemen!! Seni çok mutlu etmek istiyordum!Ama cebimde bir kuruş par yoktu!! Ve anlamlı olsun diye bu bahçeyi kurmak istedim! Çünkü senin için bir sebze olarak değeri olmasada anlamı vardı! Anılar senin için çok önemliydi!! Anılarımız, hatıralarımız ve hayallerimiz sonsuza dek kalsın diye bu bahçeyi kurmayı düşündüm! Bunun için gerçekten çok düşündüm.. Çünkü sen çok mutlu olacaktın!! İkimiz birlikte mutlu olacak! Çocuklarımız olacak ve bu bahçede koşuşturacaklardı!!! Senin dediğin gibi bizim mutluluğumuz bir bezelye taneleri kadardı... Ve hala çok mutlu olabiliriz. Ve artık gitmeme gerek kalmadı! Çünkğ çok zenginim artık! Hiç bişeye hiç kimseye muhtaç değiliz.. Sadece ikimiz için yaşayacağız... Anılarımızı hayallerimizi tekrardan yaşatabiliriz... Deyip ağlamaya başlamıştı.. O halini görmeniz lazımdı çok yanlız görünüyordu.. Çok çaresiz duruyordu...
Daha fazla eğilip bükülmesine izin vermedim. Ve ona elimi uzatıp kalmasını söyleyip ellerimin tersiyle gözyaşlarını sildim. Ve dudaklarına yapışıp onu hala çok sevdiğimi söyledim. Ve o gün bezelye cennetinin girişinde evlenme teklifi etti! Ve 1 ay sonra o bahçede düğünümüzü yaptık. Şimdi de çocuklarımız burada ipini koparmış boğa gibi koşuşturup duruyorlar... Tam da hayallerimizde ki gibi....
