May inilalagay si Freya sa kanyang Locker ng maramdaman niyang may tumabi sa kanya.She turned her head to the right side just to surprised and shocked to see who was standing beside her.
It was Adreil,hindi siya nito napansin,
busy ito sa paglalagay ng mga gamit nito sa locker.
Luminga siya sa paligid at sila lang dalawa.
"Ahm"tumikhim siya para kunin ang atensyon nito at nakuha naman niya.
"Hi"she said smiling while waving her hand to him.
Tiningnan siya nito na para bang inaalala kung saan siya nito huling nakita.
"Ahm,you can't remember me?"tanong niya dito.
"I'm Fre-"
"Yeah I remember you,you're that girl who jumped into me the last time"sabi nito dahilan para 'di niya matuloy ang sasabihin niya.
Wow!yun pa talaga ang naalala nito.
Hindi ba nito naalala na siya ang hinalikan nito?
"Ahm,!yes it was me and I'm so sorry about what happened,I was just got so excited to see you"nahihiyang paliwanag niya sa binata.
"I see"sabi nito at sinara na ang locker nito at akmang aalis na.
"My name is,Freya"sabi niya bago pa ito makalayo.
"I know"sabi nito habang nakatalikod parin at naglalakad pa layo.
"Oh my god..!alam daw niya"kinikilig niyang sabi,naalala kaya nito na siya ang hinalikan nito?kinikilig parin siya habang papunta sa classroom nila.
Pagkapasok niya hinanap niya kaagad si Ari at nakita niya itong nakaupo na sa upuan lumapit siya dito at umupo sa tabi nito.
At kinuwento niya dito ang nangyari kani-kanina lang.
"Asa ka naman na naalala ka niya,baka nakita niya lang name mo sa nameplate mo"sabi nito habang nakaturo sa itaas ng dibdib niya na may nakasulat doon na pangalan niya.
Nakita lang ba nito dito ang pangalan niya o talagang naalala siya nito?
Bahala na.Basta masaya siya na alam na nito na nag i-exist siya.
'San kaya ang room nito?mapuntahan nga mamaya.Sabi niya sa isip.
"I was thinking to move out"
Ari said out of the blue while walking beside her.
"Ngayon mo pa 'yan naisip eh ilang buwan na lang ga-graduate na tayo at saka bakit ba gusto mong umalis sa bahay niyo?"sabi niyang napatingin sa mukha nito na gustong maging malaya mula sa mga magulang.
"I want to live on my own"
"Hay naku,Ari wag na.Kung alam mo lang ang feeling ng mag-isa.Saka mo na 'yan isipin pag naka-graduate kana at may trabaho na"mahirap mamuhay ng mag-isa,malungkot.Ayaw niyang maranasan nito 'yon.
Pumasok sila sa canteen at humanap ng bakanteng mesa.
Naupo na siya at si Ari na lang ang nag order para sa kanya sinabi na lang niya dito kung anong gusto niya kasi kung sasama pa siya baka pagbalik nila wala na silang mauupuan.
