"Eylül? Neredesin?"
Arda'nın sesiydi.
"Gitmem gerekiyor" dedim ve yavaşça ayağa kalktım. Elime sardığı fular kan olmuştu. Çıkartıp ona verecekken
"Kalsın,önemli değil"dedi
"Bana sadece zarar geldiğinde iyi davranıyorsun"
"Belkide"
"Eylül!!" Arda iyice bağırmaya başladı.
"Hoşçakal" dedim ve hızla yürümeye başladım.
"Neredeydin!?"
"Sakin ol,hepsini anlatacağım"
"Arabada dinleyeceğim" Eceyle beni arabaya yönlendirdi.
"Evet? Dinliyorum?"
Başımdan geçen herşeyi ayrıntısına kadar anlattım.
"Kimdi o?! Söyle iki dakikada hallederiz Eylül"
"Biliyormusun? Kol kasları ciddi anlamda kafam kadardı! Ayrıca baklavaları vardı! Galiba günün her saatini adam yumruklamakla geçiriyor"
"Yuh! O kadar varmıydı be!"
Kahkaha attım
"Şaka yapıyordum"
"Elin nasıl?" dedi ve arkaya döndü.
"Arda önüne bak,iyiyim birşey yok"
Evime girdim. Yarın salıydı. Ohoo daha haftasonuna çok var!
---------
Elimin acısıyla uyandım. Hemen bir bandaj ve krem alıp elimi sarmaya başladım. Cidden çok ağrıyordu.
Banyoya gittim ve boynuma baktım.
"Siktir!"
Morarmakla kalmamış etrafı kızarmıştı.
Gömleği boğaz dügmesi açık kalacak şekilde ilikledim. Çok az belli oluyordu.
Kahvaltıda babam yoktu,şanslıydım!
Yarım saat içinde okuldaydım. Poyraz'ın bakışlarını üstümde hissediyordum.
Yavaşça sınıfa giderken yanlarından geçmek zorunda kaldım. Merdivenin sonuna geldiğimde birşeyler duydum
"Hırpalanmış gibi gözüküyor o adam fazla uğraşmış"
"O sadece benim!" Poyraz'ın sesiydi. Yüzümde bir sırıtma oluştu,bu da neydi şimdi?
Hızla sırama geçtim. Arda Ece'ye gülerek birşeyler söylüyordu. Ben girince gözleri bir bana bir elime baktı. İyi misin? Bakışı attı. Evet anlamında kafamı salladım.
Poyraz yanıma oturdu,doğru ya..yeri değişmişti!
Öğle yemeğine kadar dersler sorunsuz geçmişti, herkes yemekhanedeydi ama ben sınıfta kitap okuyor ve müzik dinliyordum. Böylesi daha iyiydi.
Birden sınıf kapısı açıldı. Gelen kişiye baktığım anda vücudumu korku kaplamıştı. Burayı nasıl bulmuştu?
"Ne o? Sana tekrar karşılaşacağımızı söylemiştim"
Dünkü çocuktu! Kahretsin!
"Be-benden ne istiyorsun?" sesimi titretmemeye çalışıyordum. Buradan çıkmalıydım! Hemde hemen!
"Dünün intikamını alıp gideceğim" dedi cebindeki bıçağı çıkararak.
Dün aklıma geldi. Gözlerim yanmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YA SONRA?
Random"Karanlıktan bahsediyordu ulaşabileceğim tek aydınlık, bana ben karanlığım mutlu olamazsın demişti. Sahi, mutlu olmayı isteyen kimdi?" Annesini kaybetmiş olan Eylül İzmir'e taşınır ve yeni bir hayata başlar. Beraberinde bir sürü sorunu çekmişti bata...
