Eve gittiğimde hemen odama fırladım. Hani insanı nedeni olmadan morali bozulur ya. Aynen o durumdaydım. Ağlamak istiyordum. İçim sıkılmıştı belkide. Belkide yaşadıklarım yeni belli ediyordu kendini.
Poyraz apayrı bir dert, Güneş apayrı bir deli, annem apayrı bir eksik, hayatım apayrı bir saçmalık.
Derin nefes aldım. Tutmaya çalıştığım gözyaşlarım birken intahar etmeye başladı.
Yaşadığım herşey çok ama çok garipti. Poyraz'ın davranışları özellikle. Bi gün fahişe olduğumu söyleyerek beni kırıyor,diğer gün ise benden özür dileyip beni üzmek istemediğini söylüyordu.
En garibiyse benim ona inanmamdı.
Kendime gelmeye çalıştım. Güneş'de Poyraz'da umrumda değildi. Hayat benimdi, ben ne istersem o olacaktı, kimse buna müdahale edemezken kalbim neden böyle çarpıp beni zor durumda bırakıyordu!
Annemin yokluğu bana çok zor gelmişti. Babam herzaman yanımdaydı Allah var. Ama olmuyordu. Eskisi gibi umursamaz olamıyordum. İnsanlar fazlasıyla kırıyordu ve bu çok acıtıyordu.
Birkaç gün önce ölecektim. Son anda kurtuldum. Dün Güneş'in saçma salak oyunlarına oyuncak oldum. Daha başlangıçtaydım ve başıma daha neler neler gelecekti.
Biri kapıyı tıklattı ve içeri girdi.
"Kızım?"
Gözlerimi sildim hemen.
"Ne oldu prenses?"
"Hiiç"
"Meleğim anlatabilirsin" dedi ve yanıma oturdu. Tekrar ağlamaya başladım. Babam sadece sırtımı sıvazlıyordu.
"Tamam,bekleyebilirim"
Derin bir nefes aldım ve babama baktım.
"Baba Poyraz...çok..çok garip davranıyor, ne yapacağını, hangi haline ayak uyduracağımı şaşırıyorum. Tek konu o da değil, okulda girmediğim bir kalıp kalmadı. Güneş var bizim sınıfta, herkesle yattığımı falan söylemiş. Onlarla başetmeye çalışırken çok yoruluyorum ben"
"İlk önce şunu açıklayayım. Poyraz'ın davranışlarını normal karşılayabilirsin"
"Nasıl?"
"Onunda annesi yok bebeğim. Ahmet Bey...başka kadınlarla birlikte olmuş. 3-4 tanr kardeşi var.."
Hemen bakışlarımı babama çevirdim. Bunu bilmiyordum. Korkunç birşey olmalıydı!
"Bu...korkunç"
"Aynen öyle canım. Güneş meselesi de şudur büyük ihtimalle; Poyraz'ı seviyordur, sende ona yakınsın diye intikam almak istemiştir. Tahminim doğru mu?"
"Harfi harfine"
Gülümsedi.
"Ben...Poyraz'dan nefret ediyordum. Ama bu yaşadıklarını bilmiyordum"
"Öğrenmiş olduğuna göre onunla konuşabilirsin?"
"Evet. Yarın ilk işim o olacak"
Ama yarın okul yoktu.
"Ben numarasını alabilirim"
Babam zihnimi okudu sanırım.
Ona kocaman sarıldım.
"Ben açım galiba" dedim muzipçe gülümseyerek.
"Hazırlanmıştır"
Birlikte aşağıya inip bir güzel yemeklerimizi yedik. Bir uyku bastırdı ki kendimi ner ara yatağa attım bilemiyorum.
Yarın Poyraz'la konuşacaktım. Peki ne diyecektim?
"Evet Poyraz başına gelenleri yeni duydum çok üzgünüm bunlar bana fahişe demeni,beni bir eşya gibi kullanmanı ve değersiz biriymişim gibi hissettirmeni gerektiren sebeplerdi haklısın"
Ellerimle yüzümü kapattım. Yarın olmaması için dua ediyordum.
---------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YA SONRA?
Random"Karanlıktan bahsediyordu ulaşabileceğim tek aydınlık, bana ben karanlığım mutlu olamazsın demişti. Sahi, mutlu olmayı isteyen kimdi?" Annesini kaybetmiş olan Eylül İzmir'e taşınır ve yeni bir hayata başlar. Beraberinde bir sürü sorunu çekmişti bata...
