Multimedia; EYLÜL
Müdüre herşeyi anlattı salak kadın. Bir bana bir hocaya baktı müdür.
"Demek öyle. Eylül Özdemir, haddini baya bir aşmışsın. Bu durumda...."
Kapı tıklatıldı. Poyraz içeri girdi.
"Bir konuşabilir miyiz?" sesi daha çok emir verir gibi çıkmıştı. Müdür bir dakika anlamında bana doğru isaret parmağını kaldırıp dışarı çıktı.
Bende ellerimi birleştirip hocaya dik dik bakmaya başladım. O ise müdürün masasındaki kağıtlardan birini alıp birşeyler yazdı ve imza attı.
Salak karı.
Müdür içeri girdi ve bana baktı.
"Nerede kalmıştık? Birdaha olmasın Eylül. Bu seferlik affediyorum seni."
Hadi ama, ben okuldan atılmayı falan bekliyordum.
"Amacınız beni göndermek değil miydi? Ne olduda karar değiştirdiniz?"
"Yarışma Eylül..." sesinde sınırlı bir samimiyet vardı.
"..işimize yarıyorsun"
"Çok açık konuştunuz. İşinize yaramak istemiyorum. Unutun gitsin beni okuldan uzaklaştırırmısınız?"
5 yıl önce bunları söyleyeceksin deseler salak mısınız derdim herhalde.
"Eylül Özdemir. Sınıfına yürü"
Nefesimi dışarı üfleyerek odadan çıktım ve sınıfa ilerledim. Tabii müdürün arkasından dil çıkarıp küfür eden ben değildim.
Arda hemen yanıma geldi.
"Ne oldu?"
"Önemsiz. Bor doho olmoson dedi"
Sesli bir kahkaha attı.
"İşlerine yarıyormuşum. Müzik yarışması varya"
"Yoksa senin işin ne burada yavrum?"
Kahkaha attım.
"Yavşama lütfen aşkım utanıyorum"
"Poyraz sen gittikten hemen sonra biryere çıktı"
"Müdürün odasına geldi" diyip göz devirdim.
".. Ece neden gelmedi Arda?"
Birden yüzü asıldı. Ne oldu ki? Soran gözlerle ona baktım.
"Biz.. Ayrıldık Eylül"
"Hadi be! Siz? Ayrıldınız?"
"Ben değil o istedi, çok heyecansızlaşmış ilişkimiz"
"Aman boşver, sana kız mı yok?" diyip küçük kahkaha attım ama Arda gülmedi.
"Oy simdi sen ajdar falanda dinlersin. Bak Bülent Ersoy'un cile şarkısı tam cuk oturdu duruma. Çileeeee çile bülbülüm çilee..."
Eliyle ağzımı kapattı.
"Sesin iğrenç baş belası"
"Bana 5. Sınıfı hatırlatma kıvıcık"
Koroya tüm sınıf seçilmişti, ama bizim kıvırcığımız wefad tek o seçilmedi.
"Eylül, sus vurma rezilliğimi yüzüme"
"Bunu söylemekte geç kaldın" hatırlayıp hatırlayıp kahkaha atatn ben değilim ağzım.
Sırama ilerledim ve esyalarımı toplayıp merdivenlerin önünde duran canım arkadaşımın(!) koluna girdim.
Arabasına doğru ilerledik. Eve gelene kadar konu açmaya çalıştım ama pek cevap vermedi. Eve gidince Eceyi arayacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YA SONRA?
Random"Karanlıktan bahsediyordu ulaşabileceğim tek aydınlık, bana ben karanlığım mutlu olamazsın demişti. Sahi, mutlu olmayı isteyen kimdi?" Annesini kaybetmiş olan Eylül İzmir'e taşınır ve yeni bir hayata başlar. Beraberinde bir sürü sorunu çekmişti bata...
