Karartı

137 4 0
                                    

Gözlerim yaşarmıştı. Aynadan kendime baktım, berbat haldeydim. Bir haftadır midem alt üst olmuştu.Sürekli kusuyordum. Off yine kusacağım.

Midemdeki herşeyi çıkardıktan sonra, yüzümü yıkayıp tuvaletten çıktım. Ders neredeyse bitmek üzereydi. Midemi tutarak koridorda zar zor yürüdüm.

" Selis". Sesin geldiği tarafa baktım. Bir bu eksikti.

" Evet?". Deniz'in gözlerine hep hayrandım. Ama şimdi koyulaşmıştı. Ve farklı bir şeyler vardı.

" Noldu sana ? Neyin var? "

" Bir şeyim yok. Sabah bir şey yemedim, midem bulandı."

Ellerini saçına geçirdi ve bir kaç saniye gözlerini kapalı tuttu.

" Niye böyle bir salaklık yaptın?" Manyağa bak be , sanki çok düşünüyormuş gibi birde gelmiş salak salak konuşuyordu.

" Ooo düşünceli Deniz, yine neyin peşindesin ?" Gülümsedim. Gerçekten komik bir durumdu.

" Hala anlamamakta diretiyorsun. Seni düşünüyorum. Sana geçmişte zarar vermiş olabilirim ama değiştim."

" Bu artık sadece seni ilgilendirir. Rahat bırak beni, bir daha söylemeyeceğim." Bir şey demesine fırsat vermeden gittim. Amacı neydi bunun? Yine mi canımı yakacakdı? Gerçi daha fazla ne kadar yakabilirdi ki? Asla bana yakınlaşmasına izin vermeyecektim. O değişmiş olabilirdi ama bende değişmiştim. Artık güçsüz bir kız değildim. Ama sanırım sadece ruhsal olarak öyleydim. Yine kusacağım.

Son derse kadar tüm derslerde uyumuştum. Karnım feci şekilde ağrıyordu. Bir şeyler yemek istesem de halim yoktu. Bu halde eve nasıl gidecektim?

Son ders çıkış zili çaldığında ben daha yeni yeni uyanıyordum. Ama birden kendimi havalarda buldum. Bu öküz tabi ki Deniz'di.

" Pardon bir şey mi aradın? Yardımcı olayım." Sinir ediyordu beni.

" Seni eve götüreceğim. Bu halde gidemezsin. Bunu sende biliyorsun. İtiraz etme. Gerçi etsende pek işe yaramaz." Çarpık bir şekilde gülümsedi.

"Tamam." Hemen kabul etmeme o da şaşırmıştı. Ama bir şey söylemedi. Başka çarem yoktu. Bir seferlik böyle bir şeye izin verebilirdim.

Uyandığım da hava kararmıştı. Ne zaman geldik, ne zaman uyuyakaldım bilmiyordum. Merve abla baş ucumda uyuyordu.Merve abla benim büyük kuzenimdi. Bana çok değer verirdi. Bu hayatta en sevdiğim, değer verdiğim kişi oydu. Bu evde Merve ablayla kalıyorduk. Annemle babamı küçükken kaybetmiştim. Ve 3 sene öncesine kadar teyzemlerde kalıyordum. Sonra Merve abla ayrı eve çıktı ve beni de yanına aldı. Hiç bir zaman bana karışmazdı.Dışarı çıkmama, giyinmeme, içki veya sigara içmeme dahi bir şey demezdi. Ama gizliden gizliye beni koruyup kolladığını biliyordum.

" Uyandın demek güzellik." Gülümsemesine karşılık verdim.

" Uyandım Merve ablacım. Nolduğunu bilmiyorum. Okulda kötüleştim sonra Deniz beni eve getiriyordu. Herhalde uyuyakaldım."

" Evet canım. Seni kucağında taşıyarak eve getirdi. Okulda sürekli kusup durduğunu söyledi. Sabah da bir şey yememişsin. Çok kızdım sana."

" Bu aralar kendime bakmıyorum sanırım." Dudaklarımı bükerek şirinlik yaptım.

" Tamam bükme dudaklarını hemen. Yemek hazırladım sana. Üstünü giyin, bende masayı hazırlayayım." Yanağımdan öpüp gülümsedi.

" Tamam ablacım."

Üstümü değiştirirken kafam düşüncelerle doluydu.Demek beni kucağında taşımıştı. Bu kadar değişmesinin altında başka bir şey vardı kesin. Ama bu beni ilgilendirmiyordu. Artık bana zarar veremezdi.

A Kiss İs A PromiseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin