WIPING TEARS AWAY

Chapter 25

CHA's POV

"Saan ba talaga ang punta natin, Babe?"

Napasapo na lang ako sa noo dahil kanina pa hindi mapakali si Rem sa kinauupuan niya. "Just wait and see," I said saka bumaling sa driver niya. "Kuya, d'yan na lang po sa gilid."

Nang maitabi ang sasakyan ay agad bumaba ang driver at inalalayan kaming bumaba. Ako na ang nag-guide kay Rem dahil may blindfold siya. Napansin ko naman ang sumisibol niyang ngiti.

Ay sus! Kinikilig 'toh.

"We're here. Come," hinila ko siya sa tapat ng garage dito sa bahay namin pinapagawa niya. Habang inaangat ang roll-up ay dahan-dahan kong inalis ang blindfold niya.

Unti-unting nangilid ang mga luha niya kahit pa may nakapatong na tela sa regalo ko sa kanya. "Go ahead."

Dahan-dahan niyang inalis ang cover at tumambad sa kanya ang isang Black Lamborghini Huracan.

Tila naestatwa siya sa kanyang kinatatayuan niya habang nakatitig doon. Nangilid ang mga luha ko nang walang humpay ang pag-agos ng mga luha niya.

Nagugulat siyang lumingon sa akin, still lost for words. Nginitian ko siya. Sinenyasan ko siyang lumapit at igala ang paningin niya sa kotse.

I could see joy in his eyes while staring at him. A sweet smile plastered on his handsome and gentle face. I felt my heart melted when he ran and hugged me tight, yet with love, and saying the words 'I love you'.

I finally made this guy's dream come true.

"H-How? Why?" Nagtatakang tanong niya nang kumalas siya.

"I...I want you...t-to be h-happy," nangiti ako nang punasan niya ang mga luha ko gamit ang daliri niya. "Are you happy?" Halos pabulong kong tinanong iyon.

Para siyang asong tumango-tango. Tss.

Huminga siya ng malalim at muling tinitigan ang bago niya kotse nang may ngiti sa labi. "This...t-this is my dream c-car. D-Dad...never let me b-buy this..."

Yumakap ako sa kanya mula sa likuran. "Because he wanted you to finish the house before getting a car."

"But...why did you..."lumingon siya sa akin.

"I told you, I want you to be happy."

Humarap siya sa akin at hinawakan ang mga kamay ko. "Cha...this thing is so expensive."

Umirap ako. "I know, that's why I saved money, duh?"

O_O

He kissed me...and made my heart skip a beat. "Thank you, my love. Thank you."

Napangiwi ako nang sumilay ang nakakaloko niyang ngisi. "What now?" Nagkasalubong ang mga kilay ko.

Nagkibit-balikat siya. "Nothing...excited lang ako na ihatid ka sa trabaho araw-araw gamit ang sasakyang iyan. Kasabay din ng paghatid ko sa mga anak natin sa school," ngisi niya.

Nag-init naman agad ang mukha ko kaya nag-iwas ng tingin. Napatakip ako sa mukha ko nang maranig ko siyang tumawa ng mahina at sinilip ang mukha ko.

"Can't wait to see that face every morning and night, before and after work..."

Ugh! Para na akong Cherry!

Hindi ba siya titigil kada-daydream? Oh matatawag pa bang daydreaming iyan dahil gabi na?

"Stop... please."

YEL's POV

"Hey, beautiful."