MEYUS [DÜZENLENİYOR]

M.14

Bu bölümü @sudenazmehmet31 e ithaf ediyorum.

BÖLÜM ŞARKISI : YILDIZ TİLBE - DELİKANLIM

...

ELİF' İN AĞZINDAN DEVAM

"Mert abim kesin anladı evde olmadığımı napıcaz şimdi?" Mert oflayıp "Sakin ol bizim eve geçelim Almirayla sanarsa bir şey demez." Dedi. Mert' lerin evinin önüne geldiğimizde hızla arabadan indim ve kapıyı tıktıklamaya başladım. Almira hemen kapıyı açmıştı zaten. "Nerdeydin sen?" Diyen Almira' yı itekleyerek içeri girdim. Mert' de arkamdan gelmişti. "Noluyor ya?" Dedi Almira şaşkın bir şekilde. "Abim eve geldi mi? Anlamışmıdır?" Almira gözlerini devirerek "Şimdi belli oldu derdin senin. Merak etme canım abin daha işte. "Mert gözlerini kısarak "Sen nerden biliyorsun?" diyince Almira öksürmeye başladı. "Eve gelmediğine göre iştedir abi yani yoksa nerden bilicem ben." Mert gözlerini Almira' dan ayırmadan yavaşca kafasını salladı. Ayaklanarak "Almira kalk bir kahve yapalım biz." Dedim kaş göz işareti yapıp. O da hemen arkamdan gelmişti.

"Sana bomba haberlerim var." Dedim ellerimi çırparak. "Noldu da böyle sevindin allah aşkına?" "Biz abinle sevgiliyiz." dememle çığlığı basması bir oldu.

"Kızım manyak mısın ne bağırıyorsun." Aslında şaşırması normaldir çünkü bende üzerimden hala etkisini atamamıştım. "Oha be nasıl oldu?" Öpüştüğümüz kısımları atlayarak herşeyi Almira' ya anlattım. Öpüştüğümüzü söyleseydim kırk yıl dilinden düşmezdim.

"Darısı abimle başınıza." Dememle kahkaha atınca kaşlarımı çatarak ona baktım. Abimsizlik başına vurmuştu herhalde. "Zaten abinle sevgiliyiz." Şaşırma sırası bendeydi. ''Ne? Siz mi?''
Dememle gülerek kafasını salladı. ''Uzun süredir ama bir türlü anlatamadım. Araya sürekli bir şeyler girdi.''

"Ay neyse önemli değil. Siz şimdi allah bilir kaç kere öpüştünüz." dememle Almira kızararak bana baktı. "Ay yoksa siz yattınız mı?" Bence kesinlikle yatmışlardı. Abimin rahat duracağını kesinlikle düşünmüyordum. "Hayır tabikide ne yatması ya. Yatmak falan yok yatmadık biz." Kulaklarımızı kapının zili doldurdu. "Senin ki geldi." Diyerek kapıyı gösterdim gözlerimle. Gözlerini kısarak gülümsedi ve kapıyı açmaya gitti. Bu haline gülümsedim.

Almira' nın Ağzından

Saçımı düzeltip kapıyı açtım. Burak gelmişti ama tek değildi. Abimle arkadaşları Yunus ve Baran abide vardı. ''Hoşgeldiniz.'' dedim. ''Hoşbulduk.'' diyerek içeri girdiler. Sadece Burak geçmemişti. Elinde siyah bir poşet vardı. ''O ne?'' dedim gözlerimle poşeti işaret ederek. ''Viski falan.''

''İçicek misiniz?'' Dedim kaşlarımı kaldırarak. ''Evet bir mahsuru mu var?'' dedi beni kendine çekerek. Kollarını belime sarmasıyla bende ona yaklaştım. ''Hayır, yok.'' Anlımdan öperek ''Güzel, o zaman bize bahçedeki Çardağı hazırlar mısın?''
''Hazırlarım.'' diyince gülümseyerek anlımdan öptü ve o da içeri girdi. Bu halimize gülümseyerek elimdeki poşetle mutfağa gittim. Masada oturan Elif kalkarak ''Nerdeydiniz yoksa bana yeğen mi yapıyordunuz.'' Bu haline gözlerimi devirerek. ''Bel altı dışında düşüneniyor musun sen. Çocuğunda günahını alıyorsun. Masa hazırlamamızı istedi.''

''Ne masası.'' demesiyle elimdeki poşeti gösterdim. ''Hee hazırlayalım o zaman.'' diyerek elimden poşeti aldı. Önce iki çeşit meze yaptık beraber. Onları alıp masaya yerleştirdik. Çerezleride koyup. Yanına bardaklarla içkileri yerleştirdik. ''Ben abimleri çağırmaya gidiyorum.'' diyen Elif' e kafamı salladım. Kısa süre içinde hepsi gelmişti. Hepsi oturunca şişeleri alıp bardaklarla doldurmaya başladım. Kendi bardağıma gelince Burak ''Hayırdır?'' diye sordu. ''Biz içmicek miyiz?''