ELİMİ BIRAKMA

23.Bölüm

Şu an hiç bozulmasın, göğsünden başım hiç kalkmasın, gözleri gözlerimden ayrılmasın, elleri ellerimi bırakmasın, yüreğinin sesi kulağımdan hiç çıkmasın...

Bu aşk daha fazla yıpranmasın.

Saatleri unutırken evdekiler bizi merak etmişti diye bir de müjdeyi biran önce vermek için el ele evin yolunu tuttuk. Diğerlerinin nerde olduğu umurumuzda bile değildi.

Kapıyı annem açtı yüzü kireç gibiydi.

"Anne? İyi misin sen?"

S:"Girin içeri"

C:"Kötü bir şey mi oldu?"

Biz salona geçince öfkeli babaannemle karşılaştık.

Dönüp bana bir baktı. Kesin her şeyi hatırladı.

F:"Oo masal kahramanlarımız da geldi!"

"Anne..."dedim anneme bakarak.

S:" Ben karışmıyorum Azra, açıklayın bakalım nasıl açıklayacaksınız?"

"Babaanne sen-" dedim sesimde ki korkuyu bastırmaya çalışırken.

F:"Evet aklım başıma geldi" demesiyle bakışlarım Cenk'e döndü.

Sonra yaşadığım küçük şaşkınlığı üzerimden atıp babaannemin yanına oturdum. Yüzünü döndü diğer tarafa.

"Babaannem-"

F:"Azra! Koca bir yılı uydurduğunuz o mutluluk masallarıyla aptalmışım gibi anlattınız bana, o büyük, mutlu aile de yalandı... Biz sen gittikten sonra dağıldık Azra. Ama siz bana yalan söylediniz, beni kandırdınız"

Ne diyeceğimi gerçekten bilmiyordum. Biz ona onun iyiliği için yalan söylemiştik. Şimdi barıştığımızı söylesem...
İnanmaz tabiki.

"Babaanne biz seni kandırmak istemedik, yani sana yalan söyledik ama seni düşündüğümüzden, doktor stres, üzülmek yok demişti çünkü. Şimdi biz sana gerçeği söyleseydik-"

C:"Hem biz zaten-"

Çalan kapı Cenk'in sözünü yarıda kesmişti. O kapıyı açmaya giderken babaannem bana döndü.

F:"Yazıklar olsun sana"

Ben kalakalmışken Cenk geri döndü.

C:"Feride babaanne-"

F:"Sen hiç konuşma! Masal dinlemek istemiyorum"
A:"Bak çok haklısın ama biz senin iyiliğin için..."

F:"Bir yalan hangi amaç için söylenmiş olursa olsun, her zaman en kötü gerçekten daha kötüdür"

Haklıydı. Ne diyebilirdim ki. Her zamanki gibi hayal kırıklığıydım.

Babaannem kalkıp giderken biz birbirimize baktık.

C:"Haklı kadın"

"Haklı... Çok haklı, kandırdık kadını. Hafızasının geri geleceğini hesaba katmadan uyduruk da uyduruk"

C:"Neyse sıkma canını, biz de onu düşündük. Anlayacaktır"

Yanıma gelip oturdu. Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.

Başım göğsüne değdiği an bizden başkası yoktu artık aklımda.

İçeri dalan Melis yine o sabahki ifadesiyle karşımıza dikildi.

Arkasından annem ve diğerleri de geldi.

S:"Annem odasında siz de rol yapmayı bırakın artık"

Cenk annemin sözü üzerine elimi tuttu.