3.Bölüm

651 37 0
                                    

Multimedya; Azra'nın kıyafeti

SERAP' tan;

Sabah olmuştu. Yatakta doğruldum, dün yaşananlar yüzünden bütün gece uyuyamamıştım. Hızla giyinip annemin odasına gittim. Kapıyı tıklayıp, açtım.

"Gelebilir miyim anne?"

"Gel Serap"

Kapıyı kapatıp içeri girdim.

"Anne..." diyip biraz bekledim. Çantasına cüzdanını yerleştirirken kafasını kaldırıp bana baktı.

"Söyle Serap"

"Ya anne ben dün gece düşünmekten hiç uyuyamadım. Biz Azra' ya haksızlık mı ediyoruz anlamadan dinlemeden. Tamam, olmuş bir hata ama-"

"Olmuş bir hata demek, koca beş sene verilmiş emek atılıp bitti demekle çöpe mi gidecek?"

"Yani haklısın tabi sende o kadar para döktün-"

"Serap! Sen beni para döktüğüm için mi yıkıldım sandın, anladığın bu mu kızım?"

"Anne-"

"Verdiği emekleri görmezden gelmeyiz, onca mücadelesini, mücadelemizi okuldan atılıp geldim demek için mi verdi? Sordun mu bunu ona" dedi ve kapıya yöneldi tam açacaktı ki araya girdim,

"Anne tamam yerden göğe kadar haklısın ama olmuş bitmiş bu kadar durma üstünde"

Bana dönüp, gözlerini açarak,

"Durma öyle mi, niye gitti buradan, memlekette okul kalmamış gibi Amerika' da okuyacağım diye neden tutturdu, neden kaçtı bu evden? Şimdi çıkmış karşımıza okuldan atıldım diyor, bunun hesabı sorulmayacak mı?" dedi ve çıktı. Bende peşinden yukarı çıktım. O sırada Azra da aşağı iniyordu elinde valizle.

"Azra?"

"Anne"

"Nereye kızım?"

"Bir yere değil anne işim var, valizim karışmış havaalanında onu değiştirmeye gidiyorum" dedi. O sırada annem içerden

"AZRA" diye seslendi. Azra valizi kenara bırakıp salona geçti.

"Efendim babaanne"

"Otur konuşalım biraz, okuldan atılmanla ilgili bir açıklaman olacak herhalde. Üniversitede öğretim görevlisinin kafasında şişe kıracak kadar seni öfkelendiren ne gerçekten merak ediyorum"

"Dün akşamdan sonra bunun bir önemi var mı? Ama merak etme babaanne ben kendi işimi, kendi düzenimi kuracağım"

"Burada kurulu bir düzenin var zaten kızım, neden ona sahip olmak yerine boş hayallerin peşinden gidiyorsun?"

"Babaanne! Yapma artık, vazgeç şu kibrinden. Sizin geleneğiniz, sizin kurallarınız, sizin tayin ettiğiniz bu istikbal ben bunları istemiyorum"

Azra daha fazla ileri gitmeden araya girdim,

"AZRA!"

"Anne ben anlatamıyorum galiba bu benim hayatım" diye lafımı böldü tabi.

Annem sinirle,

"Doğru bu senin hayatın ve ben senin refahın için neyim varsa kendi ellerimle sana verecektim ama keşke karşımda bunu hak eden bir evlat olarak durabilseydin.

"Ya babaanne ne desem boş biliyorum, ne yapmak istediğinin de farkındayım ama ben daha fazla senin hayatıma müdahale etmene izin vermeyeceğim" dedi ve hızla çıkıp gitti. Annem konuşmanın şokuyla öylece kalakaldı.

ELİMİ BIRAKMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin