ELİMİ BIRAKMA

12.Bölüm

A:"Anlatacağım... Ama kimseye bahsetmeyeceksin bu konudan. Eğer anneme, babaanneme veya başka birine bir kelime söylersen... Bu dostluğa yazık edersin"

"Saçmalama ya! Tamam hadi anlat"

A:"Okulun mezuniyet balosu vard, finallerden sonra erken bir balo düzenlediler bende katıldım..."

#Azra yaşadıklarını hatırlayınca vücudunu soğuk bir rüzgar kaplar#

"Evet?"

A:"Sonra tuvalete gittim, aynada saçımı düzeltiyorudum. Kapı açıldı ve içeri girdi... Sonra"

"Kim girdi içeri?"

A:"Kafasında şişe kırdığım sözde öğretmen olan pislik. Kapıyı kapatıp bana bakıp pis pis arsızca sırıttı. Çok sarhoştu, elinde içki şişesiyle bana bana bakmaya devam etti. Sonra şişeyi kenara yere bırakıp üzerime yürüdü"

"Sana dokunmadı değil mi?!"

Yazar:"İzin verir iyim hiç..."

A:"Hayır, kenara çekilip elinden kurtuldum, sarhoş olduğu için sağa sola sendeliyordu zaten. Daha ileri gidip hakarete başlayınca yere koyduğu şişeyi alıp kafasına geçirdim"

"İnanmıyorum... Sakın bana şikayetçi olmadım deme!"

A:"Maalesef olmadım, olamadım. Olsaydım 5 yıllık emeğim çöpe gidecekti, önce şikayetçi olmayı istedim ama... Ailemin böyle bir şeyi öğrenip... Of Enes geçti işte. Hem büyük bir ihtimal bende hukuki ceza alacaktım"

"Okuldan nede atıldın o zaman? Senin suçun değil sonuçta"

A:"Öyle olması gerekiyordu, diğer öğrenciler ben kafasında şişeyi kırıp bağırdıktan sonra o manzarayı gördüler, o pisliğin bana yaptığını değil okul idaresi de böyle bir karar aldı, atılmadım seneye alabileceğim diplomayı"

"Nasıl bir iş bu ya! O şerefsiz elini kolunu sallayarak hayatına devam mı ediyor şimdi?"

A:"İşine son verildi ama... Enes bak bu yaşananlar bir-iki cümleyle anlatılabilir ama yaşaması çok ağır"

"Niye böyle bir şey yapıyorsun kendine, ailene? Anlat Azra, onlar senin yanında olurlar merak etme"

A:"Enes tabi ki yanımda olurlar ama... Ya Enes bak ben bunu onlara söylersem ortalık karışacak. Keşke okuldan atıldım demek yerine kaldım falan deseydim, o an gerçekleri söyleyeceğim tuttu. Ama ben onlara tam olarak gerçeği söyleseydim, babaannemi tutamazdık, o okulu dar ederdi onlara ama benimde eğitim hayatımı yakardı. Öyle yada böyle o diploma bana lazım, onu alıyım ben biliyorum yapacağımı"

" Yaa... Sen Feride teyzeyi dinlemezsem elin memleketine gidersen... "

A:" Sus ya zaten canım yanıyor, birde sen yapma. O kadar pişmanım ki... "

" Bak canocuğum ben senin her zaman yanında olacağım duydun mu?"

A:" Sağ ol"

... Ertesi Gün...

AZRA'dan:
Sabah erkenden kalkıp hazırlandım. İşe gitmem lazımdı çünkü, Feride sultanı sinirlendirmemek lazım.
Salonda çıktım, kahvaltı masası boştu.

"Hayırdır Belkıs abla, bu ne sessizliktir böyle"

B:"Serap Hanım ve Arda çıktılar, Feride Hanım da şirkette toplantı varmış erkenden çıktı"

"Ne güzel ya, desene koca konak bize kaldı. Ama ben işe gideceğim tühh"

Daha sonra geçip masaya oturdum, bir şeyler atıştırıp çantamı alıp çıktım.
Yine her zamanki gibi tarzımı konuşturmuştum. Simsiyah, cenazeye gider gibi giyinmiştim.
Cenazeye gitmesemde mezarlığa gidecektim, iş biraz bekleyebilir diye düşünüp tamirden aldığım arabama atlayıp mezarlığın yolunu tuttum.