ELİMİ BIRAKMA

20.Bölüm

AZRA'dan:
Videoyu izledikten sonra ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

Ama o miniği bırakmayı hiç istemiyordum.

Annelik yapabilir miydim?

Meryem teyzenin sesiyle kendime geldim.

Me:"Azra kızum haydi Fırat seni eve braksun"

"Yok ben bekliyeceğim Arifcan'ı"

Me:"Yorgunsun ama"

"Yok beklerim sorun değil"

Me:"Sen bilirsun" dedi ve yanıma oturdu.

An:"Anne, Azra hadi siz eve gidin" diyerek yanımıza geldi.

"Anıl ben kalacağım"

An:"Anne o zaman Fırat seni bıraksın"

Me:"Benda kalsaydum"

An:"Anne hadi, insanlar gelip gidecek hadi"

Me:"Doğru" dedi.
Fırat koluna girip götürdü Meryem teyzemi.

Anıl yanıma oturdu.

An:"Çok küçük Azra, Arifcan çok küçük, Çiçek'te öyle"

"Anıl ben her şeye tamamım, Arifcan'a anneliği de, Çiçek'e ablalığa da"

An:"Sağ ol Azra"

"Çiçek'e bir şey söylediniz mi?"

An:"Pedagog eşliğinde söyleyeceğim, şimdilik haberi yok"

Hemşire yanımıza geldi.

Hemşire:"Bebeği görebilirsiniz"

Ben kalktım ama Anıl hala oturuyordu.

"Anıl kalksana"

An:"Sen git ben geliyorum"

"Tamam" dedim ve hızla ilerleyip küvezin olduğu kata indim.

Hemşire:"Buyrun Azra Hanım, ufaklık maşallah hızlı toparlıyor taburcu ederiz bir kaç güne"

"İnşallah" dedi ve Arifcan'ı kucağına aldım.

"Miniğim... Yerim ben senin bakışlarını, çok mu tatlısın sen, melek misin sen? "

Anıl yanımıza geldi.

"Anıl baksana çok tatlı"

An:"Oğlum... Azra çok küçük"

"Evet babası ama büyüyecek. Hemşire bir kaç güne çıkarırız dedi"

An:"Tamam"

"Anıl kucağına alsana"

Anıl ilk başta biraz tereddüt etsede kucağına aldı.

Minik gözleriyle babasına bakan Arifcan gülümsedi.

'Küçücük çocuk nasıl gülsün?'dedim kendi kendime. Ama o an bana öyle gelmişti.

... 3 Gün Sonra...
Hastaneden kucağımda Arifcan ile çıkmıştım.

Pusetinde uyuyan miniğim üşümesin diye hızlı adımlarla arabaya ilerledim.

Arabaya binip evin yolunu tuttuk.

Ev kalabalıktı.

"Anıl, Çiçek?"

An:"Seda'nın yanında o, söyleyene kadar orda kalacak"

"Tamam" dedim ve kapıyı çaldım.

Tanımadığım bir kız açtı kapıyı.