ELİMİ BIRAKMA

13.Bölüm

(Ertesi gün)
MELİS'ten:
Uzun bir sürenin ardından dışarı çıkmıştım. Halsiz, bitkin ve yorgundum.
Gözlerimin altı morarmış ve şişmişti, dudaklarım kuru ve çatlaktı. Üzerimde siyah bol bir tişört ve siyah bol, eşofmandan bozma bir pantolon vardı.
Sahilde yürürken o gün çaresizlikle oturduğum bankın önünde durdum.
'Keşke o kadın beni o gün hiç durdurmasaydı' diye geçirdim içimden.
Ama bunun, yani ölmenin çok mantıklı bir düşünce olduğunu söyleyemeyeceğim. Hayat her şeye rağmen devam ediyor. Ölmek çözüm gibi gözükebilir ama arkamızda bıraktıklarımız sevdiklerimizin halinde düşünmemiz gerek.
Yazar:"Elimi Bırakma 'nın sunduğu komusupotu sona erdi😂"

Yavaşça banka oturdum. Önce annem şimdide babam bıraktı elimi.
Şimdi şeker teyze olsa, yüreğime dokunan o sözleriyle yine cesaret verse bana.
Hayatın karşımıza ne zaman ne çıkaracağı hiç belli olmuyor,bu yaşananlar buna öyle güzel bir örnek ki...
Dalıp gittiğim düşüncelerden çalan telefonumla çıktım.
Kayıtlı olmayan bir numaraydı,biraz bekleyip açtım.

#Telefon Konuşması#
"Alo"

"Alo Melis, nasılsın kızım?"

"... Şeker teyze, sen misin?"

"Benim. Sana veda edemeden, helallik alamadan çıktım gittim kusura bakma"

"Y-yok şeker teyze... İyisin değil mi?"

"İyiyim, çok iyiyim aklım başıma geldi çok şükür" dedi hafiften gülerek.

"Ben neredeyim biliyor musun? O gün çaresizce oturduğum bankta yine çaresizce oturuyorum"

"Ne oldu?"

"Ben çok kötüyüm şeker teyze" dedim gözümden damlayan yaşı diğer elimle silerek.

"Melis, benim gelmemi ister misin?"

"Hıhı🥺"

"Tamam bekle beni geliyorum"

"T-tamam" dedim ve telefonu kapattım.

... 15-20 dakika sonra...
Ben boş gözlerle denizi izlerken şeker teyze yanıma oturdu.

"Melis?"

"Şeker teyze..." dedim ve sıkıca sarıldım.

"Kızım ne oldu söylesene?"

"Biraz böyle kalsak olur mu? Lütfen... Ne konuşacak ne de başka bir şeye gücüm yok çünkü"

"Tamam"

Biraz öyle kaldıktan sonra yavaşça geri çekildim.

"B-Ben... Özür dilerim gerçekten seni de-"

"Bırak şimdi özür dilemeyi, kalk hadi üzerin incecik havada şansına serin üşüteceksin, kalk hadi"

"Nereye?"

"Buluruz ısınacak bir yer. Gel hadi, al şunu da üzerine" dedi omuzlarında ki şalı bana uzatarak.
Şalı üzerime alıp kalktım ve şeker teyzenin peşine takıldım.
Yaz mevsiminde olmamıza rağmen hafiften yağmur çiselemeye başladı.

"Yaz yağmuru işte" dedi şeket teyze hafiften gülümseyerek.

"Hızlanacak, ıslanacağız"

Şeker teyze hafiften gülerek,
"Bir şey olmaz, şeker değiliz ya gerçekten erimeyiz" dedi. Bu dediğine bende gülmüştüm.

Yağmur giderek hızlanıyordu. Üzerimizde kara bulutlar vardı.
Şeker teyze önde ben arkasında hızlı adımlarla yürüyorduk.

"Şeker teyzem nereye gidiyoruz?"