Chapter24:Answer

99 36 0
                                    

"H-Hi!" nauutal na sagot ng nasa kabilang linya. "Are you pranking me?" seryoso kong tanong. "N-Nah!" diretso niyang sagot. "Bakit andami mong missed calls?" I asked. "Kailangan ko kasi nang kausap kagabi..."

"So?"

"Baka lang kasi matutulungan mo 'ko."

"Kung ano man 'yang problema mo. Wala na 'kong pake." Binabaan ko na ang nasa linya

"Sino 'yung tumawag?" Annabelle.

"Wala kang pake, Mind your own business!" pag susungit ko. Hindi na siya umimik at sumubo nalang.

Nagulat ako ng andito si Maxcoleen.

"Why are you here?" I raised a brow.

"I invited her." Sagot ni Brandon.

Oo nga pala! Nakalimutan kong Birthday niya nga pala.

"Happy Birthday, Brandon!" malamig kong bati.

Nakakain na rin ako ng kaunti kaya uminom na 'ko nang tubig saka tumayo at umalis.

"Where are you going, lil'bro??" pahabol na tanong ni Brandon. "Somewhere far away from that shit, Annabelle." seryoso kong sinabi. Nag diretso na 'ko nang lakad. Nag tungo na muna 'ko sa kwarto.

"Shit Annabelle? What happened?" narinig kong pagtatakang tanong ni Brandon. Seryoso ang tono niya.

"K-Kuya Brandon.. I-I.. slept with him.." Hindi siya makapag salita ng maayos dahil sa takot na baka magalit si Brandon. "Y-You and Ethan?" sa tono palang ni Brandon ay halatang hindi siya maka paniwala. Wala 'kong narinig na sagot kay Annabelle. Ilang sandal.. "Naka inom kasi ako.. T-Ta's ayon nakatulog ako sa kwarto ni Ethan.. pero! pero kuya hindi ko naman sinasadya. I'm sorry kuya Brandon!" Annabelle.

"You slept with Ethan?" kabado ang tono ni Maxcoleen. "Yes she did." Brandon. "I'm really sorry kuya. I'm drunk." Annabelle apologized.

"It's okay, Annabelle. Naiintindihan kita!" Brandon.

Lakas makapag paawa nang babaeng 'yon. Kala mo talaga sinong inosente. Yuck.

"Maxcoleen saan ka pupunta?" Brandon.

Rinig kong tawag ni Brandon.
Nag ring 'yung phone ko. Ito nanamang number. Hindi ko na 'yon sinagot.
Nalingon naman ako sa pintuan nang may kumatok

"Who's there?"

Hindi 'yon sumagot. Kumatok ulit.

"Come in!" dahan dahang bumukas ang pinto.

Isang makinis, maputi at naka Peach roses Dress ang pumasok.

"What are you doing here, Maxcoleen?" with serious voice.

"May nangyari ba sainyo?" diretso niyang tanong sa'kin.

Automatic na tumaas ang isa kong kilay nang itanong niya 'yon. "Ano namang pake mo?" pag susungit ko.

Nanlaki ang mga mata niya at nagkaroon ng namumuong mga luha sa mga mata niya. Tumayo ako at dahan dahang lumapit sakaniya. Palapit na 'ko sakaniya at siya naman paatras nang paatras. Gano'n pa rin ang ekspresyon niya. Ang dalawang kamay niyang mag kahawak ay nanginginig sa kaba. She bit her pinkish lower lip.

"M-May nangyari nga talaga sainyo?" nanginginig pa ang boses niya. Halata ko sa ekspresyon niya at sa tono niya ang takot at kaba sa isasagot ko, ewan ko bas a babaeng 'to haha.

Unti unti pa 'kong lumapit sakaniya. Dahil sa patuloy niyang pag atras ay narating niya ang pintuan at dahil doon ay na corner ko na siya. Dahan dahan kong inilapit sakaniya ang mukha ko.

"Kapag sinabi ko bang OO, Ano'ng gagawin mo?" malamig ang tono ko. Hindi siya makasagot. Namungay ang mata niya, nayuko siya at may mga bumagsak na luha. Hinawakan ko ang baba niya at inangat 'yon.

"Look at me.." utos ko.

Pinag mamasdan ko ang mga mata niya. Ang malago niyang pilikmata ang lalong nag papaganda sa mga mata niya. Nabaling ang atensyon ko sa mapula niyang labi. Dahan dahan ko pang inilapit ang mukha ko sakaniya. At siya naman ay unti unti nag sasara ang mata na parang alam na ang kasunod na mangyayari. Marahan kong hinalikan ang mapupula niyang labi. Hinawakan ko ang kamay niya at isinandal iyon sa pader. Ang isa ko namang kamay ay nakahawak sa pisnge niya. Tumigil siya sa pag halik kaya natigil din ako.

"M-May nang—" hindi niya na naituloy. "Wala." Diretso kong sagot. Muli ko siyang hinalikan. Dumausdos ang kamay niya sa likod ko. Siniil ko siya ng malalim na halik. Halata ko sa mga labi niya na bawat halik ko sakaniya ay dinarama niya iyon. Ang kamay kong nasa buhok niya ay kusang kumilos pababa, papuntang dibdib niya. Na sakop ng buo kong kamay ang kilwang dibdib niya. Marahan ko 'yong minasahe. Marahan siyang napaungol sa ginawa ko. Ang kamay niya ay hinawakan ang kamay ko na nasa dibdib niya.

At dahan dahan 'yun na itinanggal. Pero hindi natinag ang kamay ko kaya marahan kong iyong minasahe ko ulit. Tumigil siya sa pag halik.

"Hindi 'to tama. Aalis na 'ko." Malamig niyang sambit.

"Do you love me?" diretso niyang tanong.

    Mababaw ko pang hinalikan ang matamis at mapula niyang labi. Segundo lang ay inalis ko na agad 'yon.

"That's my answer."

Forgotten LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon