dokuz

94 25 61
                                    

Cenazeden 5 gün sonra

Bomi, yatağına yatmış tavana bakıyordu. Tüm bu ölümler, her şey çok hızlı olmuştu. Daha bir ay önce beraber güldüğü insanlar, şimdi bir daha gülemeyecekti. İç çekti ve yatağında döndü. İçinde oluşan kötü hissi bir türlü atamıyordu, biraz telefona bakmaya karar verdi. Telefona elini attığı anda telefon titremişti. Güzel zamanlama, diye düşündü.

Mirabelle: Bomi, rahatsız ediyorum ama şirkete giremiyorum. Güvenlik girmeme izin vermiyor. Sen şirketi arayabilir misin ne oldu diye? Mina bir süre olmayacağını belirtmiş görevlilere sanırım, o yokken de şirkete giremiyorum.

Bomi: Elbette. Biraz bekle olur mu?

Bomi hızlıca sekreteri ararken, Belle tedirgin bir şekilde kapıda bekliyordu. Şirkete gelmeyip dinlenmeleri gerekiyordu ama Belle şirkete gelmesi gerektiğini hissetmişti. Saçma bir içgüdü olsa da Belle dayanamamış ve gelmişti. Biraz pratik yapması gerekiyordu belki de, uzun süredir hiç hareket etmiyordu.

Bomi: Sekreterle konuştum. O da şirkette değilmiş. Sanırım sadece güvenlik var. Önemli bir şey olmuş olmalı ki şirket boşaltılmış. Yurduna dönmen en iyisi Belle.

Mirabelle: Peki. Teşekkürler yardımın için.

Belle iç çekti ve geldiği yolu geri yürümeye başladı. Yurt ve şirket yakındı, bu nedenle şanslıydı. Sabahları yürüyüş yapardı genelde, burada yürümeyi seviyordu. Yine de o his içinden geçmiyordu. Önemli bir şey olmuş olmalı demişti Bomi, ne olmuş olabilir diye düşünmeden duramıyordu. Biri daha ölmüş olsaydı bilirlerdi, o zaman ne olmuştu ki? İçindeki kötü his artarken, üyeler nasıl diye sormak için Hana'yı aramaya karar verdi. Telefon çalarken Belle sabırsızlanıyordu, bir an önce biriyle konuşması lazımdı. Hana telefonu açmayınca, Belle iç çekti ve tahminen salonda oturmuş dizi izleyen Melody'i aradı.

Selam Belle, bir sorun mu var?

Unnie, içimde çok kötü bir his var. Şirkete kimsenin girmesine izin vermemişler, Hana Unnie de telefonu açmadı. Korkuyorum bir şey olmasından.

Hana telefonu kapatmıştı diye biliyorum, bir süre ailesinin yanında kalmak istemişti. Endişelenmeye gerek yok, tamam mı?

Peki. Birazdan yurda geleceğim ben de, o zamana kadar konuşsak olur mu? Tek başıma yürümek daha da korkutucu oluyor.

Yeni Seçim: Bu seçim hikâyenin gidişatını değil, öğreneceğiniz bilgileri etkileyecektir

Suji'nin bakış açısı

Mina'nın bakış açısı

Melody'nin bakış açısı


kanıt | orendaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin