TEFECİ (Zoraki Evlilik)

Bölüm 16

Keyifli okumalar dilerimm...

*

Sude duştan çıktıktan sonra kirli sepetinin dolduğunu farketmiş ve ne zamandır evde temizlik yapmadığının da farkına varmıştı. Bunun üzerine kendine yüzünü buruşturdu ve hemen üzerine şortunu ve tişörtünü kuşanıp işe koyuldu. Önce çamaşırları renklerine ayırıp makineye atmış sonrada çatı katından başlamıştı evin tozunu almaya... Sonra tekrar bodrum kata inip çamaşırları kurutma makinesine atmış ve diğer çamaşırları makineye atmıştı. Tekrar üst kata çıkmış devam etmişti temizliğine... Üsteki iki katın temizliğini bitirmiş tekrar Bodrum'a inip kurutmuş olduğu çamaşırları ütülemeye başlamıştı. Diline dolanan şarkı eşliğinde çamaşırları da ütülemiş gardırobuna yerleştirmişti.

Bi bodruma bi üst kata in çık in çık yoruluyordu tabiki ama bu tatlı bir yorgunluktu Sude severek yapıyordu evin temizliğini. Mutfakta bittikten sonra son olarak oturma odası kalmıştı, oranın da koltukların tozunu alıp, masayı, sehbayı, sandalyeleri, yeri silip bütün işi bitirmişti...

*

Aslan zile bastı ve bir süre bekledi kapının açılması için. Açılmayınca kaşlarını çattı ve tekrar bastı, bu seferde açılmayınca cebinden anahtarı çıkardı ve kapıyı açtı. Anahtarı vardı elbet ama evde Sude'nin olması ve ona kapıyı açması gerçekten hoşuna gidiyordu Aslan'ın.

"Sude!" Diye seslendi Aslan ama ses gelmemişti. Tekrar seslendi ve bu sefer mırıltılar geldiğin de Aslan telaşlanmıştı. İçine bir anlık korku sinerken koltukların arasından Sude'nin ayağını görmüştü. Koşar adımlarla Sude'ye doğru ilerledi Aslan.

"SUDE!" Sude kollarını açmış, sırt üstü bir şekilde yerde uzanıyordu, gözleri de kapalıydı ve bir yanında elektrik süpürgesi diğer yanında Vileda kovası bir elinde de temizlik bezi vardı. Aslan bir o kadar şaşkın bir o kadar da korku doluydu. Hemen Sude'ye doğru eğilip kafasını dizlerinin üzerine koydu.

"Sude iyi misin?! Sude!" 'evet' anlamında kafasını salladı Sude. Konuşmaya bile takadi kalmamıştı o kadar çok yorulmuştu, sonuçta üç katlı bir evdi ve her odası kocamandı kolay kolay bitmezdi ama Sude birgün de halletmişti evin işini..

"Noldu sana?!" Dedi bu seferde Aslan.

"Yoruldum."

"Ne?!"

"Yoruldum." Dedi tekrardan.

"Ev çok pislenmişti." Dedi Sude derin bir nefes aldı, hâlâ gözleri kapalıydı.

"Bende temizliyim dedim."

"Kızım sen manyak mısın!" Bu bir soru değildi!

"Arardık temizlik şirketini gönderirlerdi birilerini."

"Temizlik şirketi mi?" Sude de çok şaşırmıştı. Hayır öyle bir şirket olduğunu biliyordu tabiki ama hiç aklına dahi gelmemişti ya da temizliği isteyerek yaptığından aklına gelmemişte olabilirdi. Bilemiyordu.

"Neden baştan söylemiyorsun canım çıktı burda!?" Dedi Sude sinirle.

"Kolumu kaldıracak halim bile kalmadı." Diyip dudak büzdü Sude. Aslan başını sağa sola sallayıp bir kolunu bacaklarının altına diğer kolunu da beline atıp Sude'yi kucakladı.

"Napıyorsun!" Diyip boynuna sarıldı Sude. Şaşırmıştı. Beklemiyordu. Adam resmen kucaklamış ve merdivenlere doğru yürüyordu.

"Ben yürürdüm ya!"

"Az önce kolumu kaldıracak halim bile yok diyordun ne oldu?" Sude heyecan dolayı yorgunluk falan kalmamıştı.

"Ya olsun!" Dediğinde merdivenleri çıkmaya başlamışlardı.