hangimiz; yoonmin

6- "Neden?"

Oy ve yorum istiyorum
Sınır: 10 yorum, lütfen fikir belirtelim❤️

-🌙-

Ölüm, acıydı.

Birine değer vermek, o kişiyi ölümü düşünmeden sevmek ve bir anda ölümüyle karşılaşmak.
Bir saniye sonra ne olacağını bilmiyorduk, birine değer vermezken bile o kişiyi bir daha göremeyeceksin deseler, üzülürdük.

Yoongi ile Jimin sabahın erken saatlerinde kalkmış, çocuklarını dikkatlice hazırlayıp yola koyulmuşlardı.

Jimin, daha dün gece şen şakrak gülerken bugün ölümün acı yüzüyle karşılaşmış, üstündeki şoku atlatmıştı. Arabada asla konuşmayıp dışarıyı izlemişti. Yoongi birkaç dakikada bir ağlamaması için kontrol ediyordu çünkü zaten orada ağlayacağını biliyordu, şimdi bari ağlamasındı.

Küçük kasabaya uzun bir süre sonra vardıklarında, birkaç eşyayı arabadan indirip çocukları kucaklarına almış ve evden içeri girmişlerdi.

İçeriye girdikleri ilk andan beri kendini belli eden kasvetli ortam, Jimin'in gözlerinin daha çok dolmasına sebebiyet veriyordu. İçeride gördüğü birkaç akrabasının yanına gidip sarıldıktan sonra ağlayan annesinin yanına ilerledi fakat annesi şaşkındı.

"Yoongi'nin ne işi var burada?"

Sarıldığı gibi kulağına sessizce fısıldayan Bayan Park, Jimin' in sinirlenmesine yetmişti. Nasıl, diyordu. Nasıl bu kadar vicdansız olur, şu durumda bile bunu düşünür?

"Gerçekten, konumuz bu mu şimdi anne? Bari burada yapma."

Gözlerinin içine acıyarak bakmış, ardından kollarının arasından ayrılıp tekrar Yoongi'nin yanına dönmüştü.

Yoongi, ikizlerini bulduğu sessiz bir odaya yatırmış, yanlarında uyanmamaları için bekliyordu. Jimin, birkaç odaya baktıktan sonra Yoongi'nin girdiği odayı bulmuş, ve ne tesadüftür ki kendi odasına geldiklerini fark etmişti. Gözlerindeki yaşlara rağmen gülümseyip içeri adımladı.

İlk olarak, okumaktan asla vazgeçmediği, biraz eski olan kitaplarına baktı. Her birinin içine küçük küçük notlar yazardı. Kaç kere okuduğunu bilmiyordu fakat ezbere bildiği kitaplara özlemle bakmayı bırakamıyordu. Parmaklarını güzel kitaplara sürtüp eski anılarını hatırladı. Parmakları 'Küçük Prens' kitabında durunca, eline aldı ve kendisini dikkatle izleyen Yoongi'ye gösterdi.

"Bak, büyükannem hep bana okurdu bunu."

Gözlerinden bir damla tozlanmış kitap kapağına düştüğünde elinin tersiyle gözlerini sildi, gülümsemeye devam etti.

Çalışma masasına geldiğinde, büyükannesiyle kendisinin resmini taşıyan çerçeveyi gördü ve ağlamasını arttırdı. Hıçkırığı kendinden izinsiz çıktığında çocuklarının uyanmaması için ağzını kapattı hızla. Çerçeveyi eline alıp elini yaşına göre oldukça genç duran büyükannesinin yüzünde gezdirdi ve sessizce, içine içine ağlamaya devam etti.

Yoongi, Jimin'i böyle gördüğü için içi parçalanıyordu. Bir süre kendisini durdurup içini dökmesini bekledi fakat daha fazla sevdiğinin ağlamasına dayanamadığından ayağa kalkıp kendine çekti, sıkıca sarıldı.