hangimiz; yoonmin

14- "Benim Tatlı Istırabım."

Şoktaydım. Gerçekten tam anlamıyla şoktaydım.

Taehyung'un Yoongi'ye sunduğu teklifi duyduktan sonra olduğum yerde kalakalmıştım. Gözlerimden damlalar birer birer düşerken o an koşa koşa o Taehyung denen herifin üstüne atlayıp yumruklarımı yüzüne geçirmek istiyordum.

Neden kimse bizim birlikte olmamızı istemiyordu?

Yoongi'nin Jungkook'u seçmekten başka hiçbir şansı yoktu. Cidden o kadar korkuyordum ki şu an beni seçecek diye.

Doğruyu söylemek gerekirse Taehyung'un da beni sevdiği falan yoktu, muhtemelen Yoongi'ye karşı olan hırsından dolayı sürekli beni kullanmaya çalışıyordu. Fakat bu sefer onu kullanan ben
olacaktım.

Elimdeki yaşları silerek pür dikkat Yoongi'yi izlemeye başladım.

"Tamam lanet olasıca herif. Bırak Jungkook'u, Jimin'den ayrılacağım."

Taehyung kahkaha atıp elindeki silahı yosun tutmaya başlayan zemine attı. Bu sırada Jungkook da gözlerini yavaş yavaş açmaya başlamıştı.

"Yola geliyorsun Yoongi."

Yoongi bir elini şakaklarına götürüp delicesine ağrıyan başını ovalamaya başladı.

"Senin Jimin'le ne işin olabilir ki?"

"Hırs. Hayattaki tek amacım sana karşı kazanmak. Senin acı çekişini görmek. Benim ellerim onun incecik belindeyken senin sinirden tir tir titremeni ve bir şey yapamamanı zevkle izlemek istiyorum."

Yoongi zaten fazlasıyla kıskanç bir adamdı. Onu gaza getirmek bir iki iğneleyici lafa bakardı. Hele ki konu bensem eski kocam bambaşka bir insan olabiliyordu. Hızlı birkaç adımla Taehyung'un karşısına geçip yüzüne sertçe bir yumruk bıraktı.

"O aklındaki iğrenç düşünceleri hemen silmezsen seni burada öyle bir döverim ki kendine gelemezsin pezevenk!"

Taehyung yediği yumrukla birkaç adım gerilerken sırıtmaya devam ediyordu. Yüzündeki iğrenç gülümsemeye ben de bir yumruk bırakmak istiyordum ama biraz daha beklemem gerekiyordu.

"Beni burada istediğin kadar dövebilirsin. Bu sadece Jimin'i yanıma aldığımda daha kötü şeyler yapmamı tetikler. O ince bacaklarındaki etek zaten zorlanmama yetiyor."

Taehyung'un benim hakkımdaki o iğrenç düşünceleri zaten delirmeme yetiyorken Yoongi'yi düşünemiyordum bile. O gerçekten delirmek üzereydi. Kendini çok zor tutuyordu ve biraz daha böyle sözler duyarsa Taehyung'u oracıkta öldürebilirdi.

Öldürsün istemiyordum, ona en beter acıyı ben verecektim. Benim hakkımda düşündüğü o iğrenç düşünceleri bir bir aklından silecekti.

"Bak Taehyung beni delirtme! Yemin ederim seni uykunda yakalarım benim eşim hakkındaki şu düşünceleri sil!"

"Tamam tamam, sakin ol. Daha fazla zorlamayacağım. İki gün zamanın var Jimin'den ayrılıp tıpış tıpış bana gelmesini sağlayacaksın. Jimin bana gelene kadar bu tavşanın ensesinde olacağım Yoongi."

"Jimin'den ayrılırım ama onu senin yanına itecek bir harekette bulunmam. Benim güzelimi ne kadar ikna etmeye çalışırsan çalış sana gelmeyecektir zaten."

"Bir kere geldiyse bir daha gelir."

Bu Taehyung cidden aptaldı. Ben onu hep arkadaş olarak görmüştüm fakat o bunu yanlış yere yormuştu. Kendisi benimle oynayacağını söylüyordu fakat bu sefer benim oynayacağımdan haberi yoktu.

Asıl oyun daha yeni başlıyordu.

-🌙-

"Jimin, konuşmamız gerek."