الحلقه ال ٢٤ من رواية مرات الظابط
بقلم \ نورا عبدالرؤوف
نور ونورهان طلعوا اوضه هايدى .نورهان قعدت على الكنبه بنرفزه وفضلت تبرطم: بنى ادم رخم
هايدى : هو مين ده يانورهان اوعى يكون الولا اللى اتحرش بيا
نورهان : لا ده سى زفت زين
مريم : مين زين ده
نور : زين ده ياجماعه .. وحكتلهم اللى حصل .
هايدى وهبه : هههههههههه
نورهان بضيق : ايه هى قالت نكته
هايدى : يسطا قولت كدا ده انتى زودتيها اوى معاه وقليله الذوق كمان
مريم : فعلا قليله الذوق
نورهان بنرفزه : نور خدى مريم وروحوا اوضتكم عشان عايزه انام
نور : انتى بتطردينا شكرا ياصحبي او باللى كنت فاكرك صاحبي
نورهان بضحك: غورى يابت
مريم : براحه طاه احنا كده كده هنروح الاوضه ننام عشان نسهر فى حفله بالليل
هايدى : تمام ابقو عدو علينا
نور : تمام
نور ومريم راحوا الاوضه
مريم لسه هتروح على السرير عشان تنام التليفون رن : الو ازيك يابابا .. انا الحمدلله .. ايه مين . طب وانا اعرفه ازاى انا بقالى كتير اوى مشوفتهوش . تمام يابابا ابعتلى رقمه. ماشي هشوفه فى حفله بالليل مع السلامه
نور : مين ده اللى هتقابليه بالليل
مريم : ابن عمى ياستى جاى مع صحابه وبابا عرف انه هنا فا قاله ان انا هنا عشان يسلم عليا وكده
نور : ليه اول مره تشوفيه
مريم : بقالى سنين مشوفتهوش
نور : طب هتعرفيه ازاى
مريم : اخد رقمى من بابا ونتقابل تحت
نور : تمام اسمه ايه
مريم : اسمه ياستى مصطفى وشغال دكتور وعنده مستشفى صغيره بس والله دكتور شاطر
نور بإبتسامه خبيثه: ماانتى عارفه كل حاجه عنه اهو
مريم : مش كل حاجه يعنى
نور : طب يلا ياختى نامى عشان نقدر نسهر .
ناموا البنات وعدى كذا ساعه وميعاد الحفله جه
نور فى الحمام بتاخد شاور ومريم لبست وواقفه قدام المرايا بتحط ميك اب
مريم لبست فستان طويله لونه احمر ولبست طرحه دهبي وحاطه ميك اب سيمبل جدا
مريم : نور انا نازله اقابل مصطفى ابقي فوتى على البنات
نور : طب استنينى
مريم : انتى قدامك سنه يانور يلا انا نازله >>>>>>>>>>>>>
عند هايدى ونورهان
هايدى بتلبس ونورهان قاعده على السرير مش راضيه تنزل
عايزه لبست فستان لونه اوف وايت وحطت ميك اب سمبل
هايدى : انا خلصت يلا قومى عشان البنات لو جم مش هيستنوكى
نورهان : مش عايزاهم يستنونى ومش هروح الحفله ويلا امشي من قدامى
هايدى : طب انتى متنرفزه ليه
نورهان : خايفه ياهايدى اخسر القضيه خايفه جدا
قبل ماهايدى ترد الباب خبط راحت هايدى تفتح الباب لقت نور
هايدى بإنبهار : ايه الحلاوه دى والجمال ده ايه يابت الصياعه دى
نور : ميرسي يادودو بس ايه الجمال ده اللى انتى فيه ده
هايدى : بس بقا بتكسف
دخلت نور
نورهان : ايه الجمال ده ياقطتى
نور : شكرا ياصاحبي .. ثم قالت بنرفزه .. انتى لسه ملبستيش
نورهان : مش هاجى الحفله ويلا انزلو انتو
هايدى :، متحاوليش مش هتنزل يلا احنا صحيح فين مريم
نور : مستنيانا تحت
هايدى : طب يلا بينا
نور كانت لابسه فستان ازرق تحفه والميك اب بتاعها كان رقيق اوى
نور : طب استنى ياهايدى نسيت حاجه
هايدى : نسيتى ايه
نور : نسيت تليفونى
هايدى : يلا ياستى انجزى
نور راحت اوضتها جابت تليفونها طلعت نور من الاوضه وهى باصه فيه وماشيه خبطت فى شخص
نور : اسفه
احمد باصص لنور وانبهر بجمالها وفضل متنح . نور سابته ومشت مستغربه منه
راحت لهايدى ونزلو
نور : استنى هرن على مريم
هايدى : هى فين
نور : راحت تقابل ابن عمها
نور رنت على مريم : الو يامريم احنا تحت انتى فين . تمام ماشي
نور : يلا ياهايدى هتجيلنا الحفله
راحو البنات الحفله وبعد دقائق مريم جات
مريم : نورهان فين
نور : مش راضيه تنزل وفضلنا نتحايل مش راضيه تنزل
هايدى : بنات انا هروح اقعد مع زمايلى شويه عشان بس ميزعلوش
البنات : تمام
هايدى راحت لزمايلها وكريم اول ماشافها انبهر بجمالها
كريم بصوت غير مسموع غير هايدى بس : ايه الجمال ده
هايدى : ميرسي يافندم
كريم : فندم ايه بقا وانتى زى القمر كده
وفضلو يتكلموا سوا
>>>>>>>>
احمد كان باصص لنور ومشلش عينيه من عليها ونور لاحظت واتحرجت
نور فى سرها : يارب نورهان تيجى ده لو شافته وهو بيبصلى كده هتعمل منه كفته
الدى چى اشتغل وشغل اغنيه رومانسيه والناس بدأت ترقص سلو
كريم : ممكن ياهايدى نرقص وارجو انك متحرجنيش
هايدى بتردد: م. موافقه
مريم :ايه ده شوفتى يانور اللى انا شايفاه
نور : ايوه ياصحبتى
وبعد دقائق مصطفى طلب من مريم يرقص معاها وهى وافقت
>>>>>>>>
عند احمد وزين
زين : احمد انا اتخنقت ماتيجى نتمشي شويه على البحر
احمد: ........
زين بصوت عالى : احمد
احمد فاق من شروده : ايه يازين عايزه ايه
زين : مش عايز حاجه هروح اتمشي ع البحر
احمد : تمام
احمد راح لنور
احمد : ممكن ترقصي معايا
نور : لا
احمد قعد جمبها : ليه بس
نور : ارقص معاك بصفه ايهاحمد : بصفه انى خطيبك
نور بصدمه : خطيب مين انت اهبل ولا بتستعبط !
احمد : ايوه اهبل . اهبل بيكى
نور : طب غور بدل مااشقك نصين
احمد : اشقك ! طب بذمتك فى انسه رقيقه تقول كده
نور : ايوه انا ولو طولت هتشوف سفاله عمرك ماشوفتها
احمد بضحكه خبيثه : عادى انا بموت فى السفاله
نور بضيق : ده انت رخم بقي ومعندكش دم
احمد : وقليل الادب كمان
نور : على نفسك يلا غور من وشي
احمد : انا همشي بس كلامنا لسه مخلصش
>>>>>>>>>
عند زين راح يتمشي ع البحر شاف واحده واقفه لوحدها راحلها
زين : احم ممكن اتعرف ع الجميل
نورهان بصت : نعم ياعنيا .. ثم قالت . الله يخربيتك انت خازوق بتطلع منين طب انا مردتش اروح الحفله عشان مشوفكش اقوم الاقيك هنا
كل ده وزين سرحان فى جمالها
زين بسرحان : ما احنا طلعنا حلوين اهو بس ايه يابت الجمال ده انتى طلعتى صاروخ
نورهان : صاروخ يخدك يابعيد ده انت خازوق .. وسابته ومشت
نورهان كانت لابسه فستان اسود سواريه من الدانتيل ولابسه طرحه نفس لون الفستان وحاطه ميك اب زادها جمال
نورهان راحت الحفله فضلت تدور ع البنات ورحتلهم
البنات : ايه القمرز ده بس
نورهان : والنبي اسكتو انا مش طايقه نفسى
مريم : انتى يابنتى على طول مش طايقه نفسك طب فى ايه مين زعلك
نورهان كانت لسه هترد دخل زين الحفله وراح قعد مع احمد ونورهان بصاله بقرف
مريم بضحك: تمام انا كده عرفت
الراجل اللى واقف ع الدى چى فرق ورق على كل اللى موجود عشان يكتبو اسم حد صوته حلو عشان يغنى
الناس بدأت تكتب وخلصوا ولموا الورق وفضلو يفتحو الورق وكل اللى يجى عليه الدور يغنى بشرط الاغنيه اللى صحابه يختاروها وفضلو يغنو اغنيه ورا اغنيه لغيت الدى چى ما نده على اسم
الدى چى : المتسابق التانى الاسم .بس هيكونو معلش اسمين عشان نخلص من باقى الورق يلا مستعدين ؟ الاسم نورهان مصطفى وزين الباشا
نورهان اول ماسمعت اسمها اتصدمت : احييه من اللى كتب اسمى
البنات : احنا
عند زين
زين بعصبيه : انت يازفت اللى عملت كده
احمد بضحك : ايوه ياصحبى يلا اطلع بقي
الدى چى : المتسابقين يطلعو ع الاستيدچ لو سمحتوا
نورهان طلعت وهى مكسوفه واتصدمت انها هتغنى مع زين اول ماشافته هتنزل بس الاغنيه بدأت وكانت اغنيه نخبي ليه فى اسرارنا ل وائل جسار
زين بدأ : نخبي ليه فى اسرارنا وانا وانت مفيش غيرنا ولو ننسى مشاعرنا نكلم مين يفكرنا ياروح الروح بتنسانى وانا فاكر ومش نساى تغيب عن عينى من تانى ومن غير حب اعيش ازاى ومهما تغيب بعيش وياك واشوفك ورده فى الشباك ودمعه حب فى عينيا بتستناك يااحلى ملااك .. قالولى الحب له علامات فى نبض القلب والهمسات وروح بتطير تنادى عليك ورعشه ايد فى السلامات
كل ده وهو باصص لنورهان وكان صوته جميل جدا وكله احساس
جه الدور على نورهان
نورهان وهى باصه لزين : فى عز سكوتنا نتكلم عيونا بتحكى وبتحلم وانا حسيت بأنفاسك تدفى ايديا وتسلم بقولك ااااه ومن غير صوت تحبنى موت واحبك موت واحساسنا يونسنا واقوى من الحياه والموت ومهما تغيييب
نورهان صوتها رائع جدا ومليان احساس خلصت الاغنيه وكل واحد راح مكانه وبدأت لجنه التحكيم تصوت افضل صوت وبعد دقائق كان افضل صوت نورهان وزين وسلمولهم جايزه بس كان ليهم شرط يغنى وهما بيرقصوا سلو مع بعض
ياترى نورهان هتوافق ولا
نكمل الحلقه الجايه ........
أنت تقرأ
رواية مرات الظابط بقلم/ نورا عبد الرؤوف
Actionنعم انا المحاميه السمينه اللي الكل يتريق عليها اللي الناس كلها بتقولها انها ولا حاجة بس لما زيني جه كل حاجة اتغيرت نظراتي لنفسي اتغيرت غير كل حاجة فيا بدل ما كنت بمشي مكسوفه بيقيت بمشي فخورة بنفسي هو عشقي الاول ولاخير دا للينك الجروب https://www.fa...