رواية مرات الظابط بقلم/ نورا عبد الرؤوف

البارت ٣٨

https://www.facebook.com/106608134387597?referrer=whatsapp
للينك الغيس

الحلقه ال ٣٨ من روايه مرات الظابط
بقلم \ نورا عبدالرؤوف
اخد زين التحليل وايده بتترعش وفتحه وبص لنورهان
نورهان بضحك : ايه متقولش اخوات صح
زين وهو بيقرب منها وبيهمس فى ودنها : حضرى نفسك لكتب الكتاب بالليل ياعروسه هجيب المأذون واهلى وهجيلك الساعه ٧
نورهان بصدمه : ايه ده انت بتتكلم جد
زين بسخريه : اومال بهزر طبعا جد انا قولتلك قبل كده يوم ماتظهر نتيجه التحليل يومها هتكونى على اسمى
نورهان بغضب : لا طبعا انا مش موافقه
زين ببرود وحاطط ايده فى جيبه : مش بمزاجك ياقطه ويلا قدامى عشان تلحقى تجهزى نفسك ياعروسه
مشت نورهان مع زين وهى مصدومه وصلها زين البيت وهى نازله
زين بضحك : سلام ياعروسه هتوحشينى ياقلبي الكام ساعه دول
نورهان بعصبيه وهى نازله وبترزع باب العربيه : جتك وجع فى قلبك انسان رخم ومستفز وبارد
بعد مامشت نورهان زين فضل باصص وسرحان
زين : ماشي يانورهان اما وريتك وعدت تربيتك من جديد وهخليكى تحبينى كمان ومشى زين
@@@@@@@@@@@@@@@
عند كريم فى شركته
كريم رايح جاى فى مكتبه ومتوتر
دخل ادهم
ادهم بإستغراب : فى ايه ياكريم مالك وكنت عاوزنى ليه
كريم بتوتر وهو بيقعد قدامه : ادهم انا قررت اتجوز هايدى بس خايف ترفضنى
ادهم بضحك : جواز كده على طول طب قول خطوبه فتره تعارف مش جواز كده ده انت حامى اوى
كريم : مليش فيه انا مش عاوزه خطوبه والكلام ده انا عاوزها معايا على طول انا بحبها اوى ياادهم والغبيه مش حاسه بكده
ادهم بتفكير : طب اسمع ياسيدى عندى فكره حلوه
كريم بلهفه : قول بسرعه
ادهم : بص انت هتعمل ................
كريم بإعجاب : يابن الايه دى فكره حلوه اوى بس تفتكر هيوافقو
ادهم : جرب مش هتخسر حاجه
@@@@@@@@@@@@@@@@@
عند نور ومريم فى البنك
دخلت نور عند مريم مكتبها
نور بهزار : ايه يابنتى غريبه يعنى قاعده بتشتغلى بضمير يعنى مش زى عوايك
مريم بهدوء : اهو اى حاجه اشغل نفسي عن التفكير فى مصطفى
نور بحزن على حالها : متزعليش نفسك ياصحبتى اكيد مصطفى مكنش خير ليكى عشان كده ربنا بعده عنك
مريم بعياط : بس انا حبيته اوى يانور اوى
نور وهى بتحضنها : شششش خلاص بكره ربنا هيعوضك بواحد احسن منه مليون مره وهتقولى كنت فين من زمان ياراااجل
مريم ضحكت : ههههه عندك حق انا هستنى نصيبى يجيلى لحد عندى مش انا اللى هجرى وراه
نور : ايوه كده يلا بقي خلصي شغلك بسرعه عشان نلحق نروح كتب كتاب نورهان
مريم بصدمه : كتب كتاب مين ياختى
نور بضحك : نورهان يابت انتى طرشه
مريم بصدمه : طب ازاى
نور : ماهو نتيجه التحليل طلعت وطلعوا مش اخوات وزين قال لنورهان عشان هيكتب كتابه عليها انهارده
مريم بدهشه : ونورهان سكتت ازاى
نور بضحك : لا ماهو نورهان اعترضت بس زين كالعاده مشى كلامه عليها
مريم بضحك : والله واهو جه اليوم اللى نلاقى فيه حد بيمشي كلامه على نورهان نور بضحك : اااه والله يلا ربنا يوفقها يااارب
مريم بخبث : ياااارب وانتى كمان يانور تتجوزى اللى فى بالى
نور بحزن : لا انا خلاص هسافر .. وبعدين يلا يابت متعطليناش عشان نلحق نروحلها
وطلعت نور من مكتب مريم
مريم بحزن : ربنا يريح قلبك ياصحبتى
@@@@@@@@@@@@@@@@
عند هايدى فى مكتبها فى الشركه
هايدى بتكلم نورهان فى التليفون
هايدى بضحك : ايوه بقي يسطااا وافرحى ياعروسه انا العريس ياعروسه ياعروسه انا العريس
نورهان بغضب : بت هو انا مكلماكى تهدينى ولا تعصبينى اكتر
هايدى بضحك : ليه بس ياعروسه حد يزعل ان كتب كتابه انهارده ويزعل طب والله لو انا اللى كتب كتابي انهارده هفضل ازغرط وارقص لحد الصبح
_:طب ماتيجى يلا احنا كمان نكتب الكتاب ونعلى الجواب وتبقي حبيبتى مراتى
هايدى بصدمه : كريم ااا. اقصد بشمهندس كريم
كريم وهو واقف قدامها بخبث : ايوه كريم ياقلب كريم
هايدى بإرتباك وخجل : اا.ا.ايه اللى حضرتك بتقوله ده يابشمهندس كريم
كريم وهو بيقرب منها : ليه بس مانتى كنتى كويسه وبتقولى كريم
هايدى وهى بتبعد وقامت وقفت : احم هو حضرتك كنت جاى ليه
كريم بحنان : كنت جاى اشوف قلب كريم عامله ايه
هايدى بصدمه : هااااا
كريم بضحك : هااا ايه بس .. على العموم انا كنت جاى عشان موضوع ارتباطنا
هايدى بجديه : بشمهندس كريم اظن انت عارف رأى فى الموضوع ده
كريم بخبث وهو بيقرب منها : بصي بقي ياقلب كريم بمزاجك او غصب عنك هتبقى حرم كريم السيوفى وعن قريب اوى كمان هااا كلامى واضح جهزى نفسك بقي للخطوه دى ياقلب كريم سلااام
ومشي كريم من المكتب
هايدى قعدت على مكتبها بصدمه ومسكت التليفون لانها كانت لسه مقفلتش مع نورهان
نورهان بخبث : هااااا اقول مبروك
هايدى بدهشه : انتى سمعتى هو قال ايه
نورهان بضحك : ايوه سمعت كل حاجه ياعروسه
هايدى بعصبيه : عروسه فى عينك لا طبعا انا مش موافقه
نورهان بخبث وضحك : شكلك هتحصلينى فى جمعتى ياصحبتى هههه يلا سلام ياعروسه ومتتاخريش عليا
تكمله ال
قفلت نورهان مع هايدى وهى بتضحك لقت زين بيرن عليها
نورهان بسخريه : الو ياعريس
زين ببرود : ايه ياعروسه كنتى ويتنج مع مين
نورهان : وانت مالك
زين بغضب وصوت مرعب : لما اسألك تردى عليا فاهمه
نورهان بخوف حاولت تداريه : لا مش فاهمه ولو مقولتش عاوز ايه هقفل
زين ببرود : حسابك تقل اوى معايا يانورهان بس هانت كلها كام ساعه وتبقي مراتى وانا اللى هربيكى من اول وجديد سلام ياعروسه
قفل زين التليفون ونورهان بصت للتليفون بخوف
نورهان بخوف : ايه ده هى مالها بردت كده ليه يلاااهوى لبعد مايتجوزنى يقتلنى ...لالالالا مش للدرجادى برده زين عاقل ميعملهاش ولا ايه ... ايه ده انا بكلم نفسي انا شكلى اتجننت حسبي الله فيك يافخرى
@@@@@@@@@@@@@@
عند زين فى بيت اهله
زين ببرود : ها ياجماعه جهزتوا عشان نلحق نروح فى الميعاد
يوسف بغضب : برده هتنفذ اللى فى دماغك وتتجوز البنت دى
زين ببرود : ايوه يابابا وبعدين هو مش حضرتك كنت معترض على انها ممكن تكون اختى اهو عملنا التحاليل وطلعنا مش اخوات فى ايه بقي
يوسف بغضب لسه هيتكلم حبيبه قاطعته
حبيبه بتحاول تهدي الجو : خلاص بقي يايوسف بلاش تعكنن عليه وتبوظ فرحته وهو اللى اختار وبعدين البنت شكلها مؤدبه وهاديه خالص
زين بسخريه فى نفسه : اوى اوى ياما
زين : ايوه ياماما قوليله
يوسف : تمام انا عندى شرط
زين : اتفضل يابابا
يوسف : لما تتجوزها تجيبها وتيجوا تعيشوا معايا هنا
زين بإستغراب : ليه يابابا مانا شقتى موجوده
يوسف : هو ده اللى عندى موافق ولا لا
زين بنفاذ صبر : ماشي يابابا موافق بس يلا بينا بقي هنتأخر واحمد بقاله مده مستنينا بره يلا بقي
وسبقهم زين على بره
احمد اول ماشافه حضنه
احمد بضحك : ايه ياعريس كل ده تأخير ده انا حمضت من الواقفه ياباشا
زين بضحك : عريس بقى وبراحتى ياعم
احمد : حقك ياباشا عقبالى ياااارب
زين : الحقها يااحمد قبل ماتضيع منك
احمد بحزن : اعمل ايه ياعنى يازين مانا اتشقلبت عشان ترضى عن جوازنا وهى مش عاوزه وعاوزه تسافر
زين وهو رافع حاجبه : نعم يااخويا وفين يلا شخصيتك انت تروح تجيبها من ايديها هى واهلها وتروحوا عند المأذون وتتجوزها قال مش عاوزه قال يابنى الستات دول مينفعش تتساهل معاهم خالص
احمد بضحك : زى مانت ماعملت مع نورهان كده
زين بوعيد لنورهان : نورهان دى حكايتها حكايه ده مستحلفلها والله
احمد : انت حبيتها يازين
زين بحزن : ايوه يااحمد بس هى محبتنيش ومش عاوزانى ومش بطيقنى كمان
احمد : تبقى غبي يازين لان مفيش واحده هترضي تتجوز واحد وهى مش عاوزاه
زين بسخريه : متهيألك
احمد : لا يازين والايام هتثبتلك ان كلامى صح يلا بينا بقي ابوك وامك جايين علينا اهو
وركبوا العربيه وفى طريقهم للبيت
@@@@@@@@@@@
فى بيت نورهان
مرام داخله اوضه نورهان وهى بتزغرط
: لولولولولولوى
نورهان بعصبيه : ايه يامرام الهيصه اللى انتى عملاها دى كلها
مرام بضحك : ايه يابت يابومه انتى مش كتب كتابك ده
نورهان بلامبالاه : ماشي ياستى بس مش للدرجه الفرح اللى انتو عاملينه ده
مرام بخبث وهى بتقف قدامها : اممم يانورهان عينى فى عينك كده يعنى انتى مش مبسوطه انك هتتجوزى زين وتبقي على اسمه
نورهان بإرتباك وعينيها بتلف فى كل مكان : لا عادى يعنى يامرام
مرام بضحك : مادام عينك لفت فى كل مكان يبقى بتكدبي
نورهان وهى بتبعد عن مرام : يووووه يامرام سيبينى بقي
جرس الباب رن
نورهان بلهفه وبتجرى : دول تلاقيهم البنات جم هروح افتحلهم
مرام بإبتسامه : اهربي زى ماتهربي يانورهان كفايه عينك اللى بتلمع دى بس زين هيعرف يخليكى تعترفى بحبك ليه
دخلوا البنات الاوضه مع نورهان وسلموا علي مرام
نور وهى بتدى لنورهان فستان : يلا يابت البسي الفستان ده بسرعه عشان نلحق نعملك الميكب
نورهان وهى بتفتح تشوف الفستان : الله ده حلو اوى تعبتوا نفسكوا ليه كنت هلبس فستان من عندى وخلاص
مريم : بس يابت ايه الهبل اللى بتقوليه ده احنا عندنا كام نورهان يعنى
نورهان بحب : ربنا مايحرمنى منكوا ياارب
لبست نورهان والبنات ساعدوها فى الميكب
مرام وهى بتحضنها : مبروك ياحبيبتى
نورهان بإبتسامه : الله يبارك فيكى
مريم بضحك : وسعولى اما اقرصها فى ركبتها عشان احصلها فى جمعتها
وقرصت نورهان وهى بتضحك
نورهان بضحك : كفايه يابت هريتى ركبى وانتو ياقطاقيط مش هتقرصونى انتو كمان
وكملت كلامها بخبث وهى بتبص لهايدى
: ولا ايه ياهايدى مش عاوزه تحصلينى فى جمعتى
هايدى بإبتسامه صفرا : لا شكرا ياختى
نورهان ضحكت بصوتها كله
نور بخبث : الله الله ياصحبتى بس ايه الضحك ده كله شكلك رضيتى عن زين وحبتيه ولا ايه
نورهان بخبث : لا ياختى بس مادام هو اللى مصمم على جوازنا يبقى يستحمل اللى هيحصله بقي
مريم بضحكه خبيثه : شكلك انتى اللى هتقعى ياجميل من غير ماحد يسمى عليكى
نورهان لسه هترد جرس الباب رن