Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
JİMİN
Kendi parasını bankadan almanın bu kadar soruna yol açması Jimin'i gerçekten sinirlendirmişti. Daegu'ya giderken zamanını rahat kullanmıştı. Yorulmak ve aptalca hatalar- hatta belki de araba kazası yapmak istemiyordu. Hiç görülmeden ilerlemesi gerekmişti. Bu da her şey için nakit ödemek ve bunun dışında varlığını fark ettirmemek demekti. 2 milyona sahip olunca daha çok seçeneği olacaktı ama o zamana kadar seçenekleri sınırlıydı.
Zamanını rahat kullanmak araba kullanmanın 2 yerine 3 gün sürmesi anlamına geliyordu. Ama bu iyiydi çünkü eğleniyordu, yalnızlık -tanrıya şükür ki yalnızlık- kendisinden başka hesap verecek kimsesi yoktu. Beyinsiz bir kuş gibi davranması gerekmiyordu, sürekli gülümsemesi ve her tür huysuzluk ve sabırsızlığı hatta fazla zeki bir eğlence anlayışını bile saklaması gerekmiyordu artık. 2 yıl boyunca bir şakaya bile içinden geldiği gibi gülememesi ne kadar acınacak bir durumdu. Gülecek olsa bile önce sorular sorması gerekiyordu, sanki can alıcı noktayı anlayamamış gibi... Taehyung ve tetikçileri şakaya ek olarak kendisine de uzun uzun gülmüşlerdi. Piç kuruları.
Artık kendisini aptal göstermesi gerekmiyordu çünkü istediği şeyler için bir erkeğe bağlı kalmayacaktı. Yolculuk boyunca canının istediğini yedi, ilgi çekici bir şey görünce durdu, yansıtması gereken imaja uygun değil de canının istediği gibi kıyafetler aldı.
Seksi görünmeye çalışmak yerine; pamuklu pantolonların, tişörtlerin ve spor ayakkabıların rahatlığını tercih etti. Ne de olsa yaz sıcağında her gününü arabada geçiriyordu.
Bankadan aldığı derse göre içeri elini kolunu sallaya sallaya girip 2 milyonu alamayacağını biliyordu. Yine alacağı nakit olarak bir kaç bindi ve kalanı banka çeki olarak alınacaktı. Zaten 85 bin için elinde banka çeki vardı. Kendisine faydası neyse artık! Çok lüks bir şey almadığı takdirde bunu harcayamazdı. Ayrıca bu kadar çok parayı yanında taşımanın zorluğu da vardı. Bunu yapamazdı.
Bunun imkansızlığına kendisini ikna etmesi gerekiyordu. Dolayısıyla yoldaki ilk gecesinde gerçekten de geriye kalan 100 dolarlık banknotları saymıştı, hesabına göre bin dolar bantladığında 2,5 santimin onda biriydi. O zaman 10 bin dolar iki buçuk santim kalınlığında olacaktı. Bu da her 100 bin dolar için 25 santim demek oluyordu. Neredeyse ilan verip, kafasına vurarak parasını alacak birini arayacaktı(!)
Bu nedenle paranın bankada kalması gerekiyordu ama banka çeklerinin belge takibini kırmak istiyordu. Bankaların yasalar gereği bilgi verme izinleri olmasa bile bu adamın bilgi alamayacağı anlamına gelmiyordu. Sadece bunun için bir hayli zahmete girmesi gerekiyordu ve ne kadar zahmete girdiği ne kadar öfkeli olduğuna bağlıydı.
2 milyon dolarlık öfke...
Ayrıca maçoluğuna hakaret, adamın onu bulmak için bu paranın 2 katını harcayabileceği anlamına geliyordu. Bu tür bir intikam belki fiyat açısından ekonomik değildi ama kesinlikle tatmin edici olacaktı. Belge takibini kırmak amacıyla 2 milyonu herhangi bir yerden nakite çevirmesi gerekiyordu, yalnızca başka eyalete giderek bunu başka bir bankada saklamak için olsa bile sorun şuydu ki bankalar 2 milyon parayı sahibine bile nakit olarak vermeye yanaşmıyordu.
