Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KIM NAMJOON/KIM SEOKJIN
"Bu işe yaramayacak." dedi Namjoon yavaşça, Park Jimin gittikten sonra -oldukça değişmiş bir Jimin- ama kesinlikle oydu. “Bir sivili yem olarak kullansak bile ki müdür yardımcısı buna asla izin vermez bir cinayete teşebbüs davası onu ancak 1 yıl ya da biraz daha uzun süre sokaklardan uzak tutar şayet daha önce hapis yatmışsa. Tabii yeterince sert bir ceza olmaz.”
“Biliyorum.” dedi Seokjin. Sesi yorgundu. “Biliyorum. Piç kurusunu hala yakayamayız, onun yardımıyla olsa bile. Tanrı korusun ya biz onu yem olarak kullanırsak ve Taehyung onu sokakta gerçekten öldürürse? Böyle bir şey olursa kendimi asla affedemem.”
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
JİMİN
Jimin yemek yemek için bir lokantada durdu, o kadar hayal kırıklığı içindeydi ki sipariş ettiği çorbayı zar zor yudumlayabiliyordu. Seul'e geleceğinden ve kısa sürede Taehyung’un bir şekilde ya federallere yakalanacağından ya da öldürüleceğinden o kadar emindi ki. Gerçekten ölümü düşünüyordu. Sanki büyük çaplı dramatik bir silahlı çatışma olacakmış gibi, bu da elbet haber sıkıntısı çekilen bir güne hareket getirecek ve Taehyung öldürülmüş olacaktı. Mantıksal açıdan bakıldığında şimdi madem buradaydı, bu senaryoya nasıl geldiğini söyleyemezdi. Bu diğer insanlarla ilgili sahip olduğu ani izlenimler gibi değildi, kendisi ile ilgili hiç izlenimi olmamıştı.
Planı -Eğer plan denirse kapsam olarak büyüktü ama ayrıntılar çok baştan savmaydı, şu anda burada olduğuna göre kendisini çok budala hissediyordu. Hiçbir şeyi tasarlamamıştı. Bu tabiatına o kadar aykırıydı ki... Sadece başını sallayabildi. Cesur değildi, gözü pek değildi, hiçbir türden kahraman değildi ama uygulamak için elinde hiç bir yöntem olmadan bu büyük şemayı düşünmüştü. Sorunu neydi?
Şayet gerçekten burada ölmeyi amaçlamadıysa, şayet kendi ölümü Taehyung'un sonsuza kadar uzaklaştırılmasına giden yol değilse.
Pencereden sokağa orada yayalardan oluşan sonsuz nehre dalgın dalgın baktı. Ölümden korkmuyordu ama annesinin bulunduğu yere dönmek için yeterince iyi biri olamamaktan korkuyordu. Daha değerli bir insan olmak, sahip olduğu şeyler için çalışmak, istediklerini elde etmek ve seksi kullanmayı bırakmak için çok fazla çabalamıştı ama sadece 8 ay geçmişti. 15 yıla karşı 8 ay. Eğer şimdi ölürse, bir fark yaratmak için yeterince takdir puanı toplamış olacak mıydı?
