Transcendence

Chapter 23

Rapunzel

Ulysses's POV

"Potacca, ikaw nung nakaraan nawawala ka kaagad?" Paghihisterical na sabi nito. "Sino na naman yung humablot sayo?"

Napahinto ako sa pagbabasa at sinamaan ito ng tingin. Hanggang dito ba naman hindi pa din 'to matatapos sa panguusisa? Eh kilala naman niya kung sino yung kasama ko nung isang gabi. Gusto niya lang ulit marinig kasi kinikilig daw siya. 

"Parang hindi mo naman kilala." Tamad kong sabi rito.

"Teh, hindi ko talaga kilala."

Padabog kong ibinaba yung libro na hawak ko at I looked at him with piercing look "Si Nathan nga." Mahina kong sabi." Napakulit naman nito. Paulit-ulit." Tsaka luminga-linga sa paligid baka 

may makarinig na naman.

Unti unting sumilay ang mga ngiti sa mukha at tumingin ng nakakaloko sa akin. "Kayo ah madalas na kayong lumalabas na kayong dalawa lang." Excited na sabi nito.

"Eh ano naman?"

"Magjow--"

Nanlaki ang dalawang mata ko at agad na binusulan ang kanyang bibig. Kahit kailan talaga napaka pasmado ng bibig nito ni Luis. 

"Napaka hayop mo talaga. Kapag may nakarinig na naman sayo dyan." Pinandilatan ko ito at dahan-dahan tinanggal ang pagkakahawak sa bibig nito, "Yung bunganga mo talaga." 

"Eh ano naman? Mga inggitera yang mga yan." He blurted out, "Kapag inggit, matutong pumikit. Mga palakang 'to." Medyo pasigaw na sabi nito, kaya lumingon ang mga dumadaan at naglalakad malapit sa table namin.

Mahina kong sinipa ang paa nito sa ilalim ng lamesa at pinandilata ng mga mata, "Tumigil ka na." I gritted.

"Natatakot ka sa mga yan... pagsasabunutan ko payan eh." Maarte nitong sabi at hinawi ang kanyang buhok.

I just massaged my temples and shut my eyes. Bakit ba ako nasa ganitong sitwasyon? At bakit ba ako nagkakaroon ng mga kaibigan na ganito?

I heard some fake coughs that why's I quickly open my eyes at tignan kung saan nanggaling ito. I saw Luis how he grin and holding his kiligness all over his system. My forehead creased. Agad naman itong sumenyas at mabilisang tinagilid ang ulo, agad ko namang sinundan iyon. My eyes widened.

"Hi." He greeted using his cold voice. You can sense the chills all over your system because of his aura and poker bared face.

"H-Hi.." I stuttered.

Is this Ivor?

"Hi." Paguulit nito na mas lalong nagpakaba sa akin. My heart is thumping really loud and fast.

"A-about sa j-j-ers.."

"Hindi naman yun yung pinunta ko dito.." He plainly said. Pero bakit nagsitayuan yung mga balahibo ko? If this isn't good, please someone save me.

"Are you free tonight?" He asked. He seriously asked.

"W-what?" Napakurap kurap pa ang mga mata. I even got a chance to quick look at Luis, na ngayon ay nanlalaki ang mga mata.

"I'll pick you up later. 7:00 pm." Diretso niyang sabi, "No ifs and No buts." And turned his back and started to walk away. He left me dumbfounded.

Luis squealed and stomped his feet due to 'kilig' habang ako hindi ko maprocess sa isipan ko yung nangyayare ngayon. He just asked me out? As in, ako talaga?