Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutluyumm sayenizde. İyi okumalar💜
(Düzenlendi)
****
"Kızı senin yüzünden ektim Şükrü. İki saat beni bekledi o soğukta. "
"Ah canım! Ne kadar üzüldüm bir bilsen. Kıç kadar etekle beklersen tabii götü donar amına koyduğum karısının. "
"Yeter artık! İğrençleşme. "
Mert'in bağırmasıyla yerinden sıçrayan Şükrü'ye eşlik ettim. Gerçekten sinirlenmişti. Net bir adam için aylardır devam eden durum belirsizlik can sıkıcı olmalıydı.
"Derdin ne söylesene direkt oğlum. Annem misin sen? Neden her şeyimi sana danışacağım ben? "
Şükrünün hayal kırıklığı içeren bakışlarının altında ezildiğimi hissettim.
"Lisede çomak soktuğun ilişkilerime say kardeşim. "
"İntikam mı alıyorsun? "
"İntikam mı? Senden mi? "
Mert sakin olmaya çalışarak Şükrü'ye doğru ilerledi. Şükrünün bakışları o kadar anlamlıydı ki anlaması olasıydı.
"Bak beni en iyi sen tanıyorsun. Kalbini kırarım bu şekilde. Yapma bunu. Neden böyle davrandığını söyle bana. "
Şükrü kafasını iki yana salladığı sırada göz göze geldik.
"Şu an konuşursam Mert... Benden daha çok uzaklaşırsın. Sakinleşene kadar birbirimizi rahat bıraksak daha iyi olacak. Takma beni kafana. Git kızın yanına yarın. "
O an ikimizinde düşündüğü şeyin Anıl olduğuna yemin edebilirdim. Anıl, Mert'in karakterine sahip arkadaşımızdı. Benim ilk aşkım. Benim yaşadıklarıma şahit olduktan sonra kendisinin de aynı şeyi yaşamasından korkuyordu. Bu hâli bana eskiyi hatırlattı.
⏳2011
"Anıl! Anıl yalvarırım dur! "
Durdu. Bahçenin ortasında durup bana öfkeli yüzünü döndü. Üzerime doğru yürürken kıpırdamadım. Ağlamaktan başka bir şey yapamıyordum. Yakama yapıştığında sendeledim.
"Bunca zaman... Sen bunca zaman bana halleniyordun. Ulan biz seninle aynı yatakta yattık! "
Bahçedeki insanların bizi izlemesi, gözümden sakındığımYaseminin deli gibi etrafındakilere susmaları için bağırıp, ağlaması umurumda değildi. Tek umurumda olan oydu. Benim dünyam oydu. Ben onunla dolup taşmışken onun hakkımdaki pis düşüncelerini hak etmiyordum.
"Öyle değil... "
"NE ÖYLE DEĞİL İBNE! "
Yüzüme yediğim yumrukla düşmeden son anda ayakta durmayı başardım. Koşarak yanımıza gelen Şükrü koluma girmeseydi onu bile yapamazdım.
