Yaşıyoruz İnadına | GAY

sekiz

Kendi kendime yazıp oynuyormuş gibi hissediyorum ahsjdjdjd bir gün birilerine ulaşacak umudundayım bakalım hayırlısı. sjsjsjssksk iyi okumalar💜

Son güncelleme : 04.08.24 bir sürü kişiye ulaştı🤍

(Düzenlendi)

***

"Siktir! "

"Ne oldu? "

Bars'ın gergin sesi beni daha çok telaşlandırıyordu.

"Sistemde başka biri var. Bu kodu ben oluşturmadım. "

"Lan ne diyorsun? "

Arkamdaki gergin şahıs bana hiç yardımcı olmuyordu. Onun duyguları benimkilere de yön veriyordu.

"Tamam sakin ol halledeceğim."

Oluşan virüsün tehlikeli olduğunu işaretinden anlayabiliyordum. Kısa bir süre ekranla bakışıp ne yapabileceğimi düşündüm.Yanlış bir şey yaparsam daha etkin hale getirebilirdim. Aklıma gelen ilk şeyi uygulamaya geçtim. Ellerim klavyede oynarken konuştum:

"Boş bir USB var mı? "

Yan gözle gömleğinin kollarını kıvırmakta olan Bars'a baktım. Sorumu tekrarlatmadan çalışma masasına yönelip çekmeceden bir USB ile geri döndü. Yaptığımı sorgulamaması iyi bir şeydi. Bilgisayar konusunda yaptıklarımın irdelenmesi sinirimi bozuyordu.

Uzattığı USB'yi alıp emin olmak istercesine tekrar sordum.Sonrasında başıma kalacak hiçbir adımda bulunmak istemiyordum.

"Eminsin değil mi? İçerisinde önemli bir dosya yok. "

"Eminim amına koyayım yap şunu! "

O da az çok anladığı için galiba oldukça gergindi. Daha fazla oyalanmadan USB'yi bilgisayara bağladım. Virüsün URL koduna tıklatıp aynı anda saldırıya geçtim. Bu siber savaş eskiden olsa zevkle yapabileceğim bir şey iken şu an sorumluluk altında bok gibi hissettiriyordu. Karşıdaki hacker online olmadığı için şuanlık rahatça kırabiliyordum. Virüse müdahale edecek hale geldiğimde sekmeyi kapatıp Google'dan herhangi bir video indirdim. O videoyu USB'nin klasörüne attıktan sonra videonun ID'sine bilgisayardaki etkin virüsü aktarmaya başladım. Alnımdan akan bir damla ter çeneme doğru yol alırken rahatsız eden bir kaşıma hissiyatı içerisindeydim. Belki de rahatsız olduğum üzerimde olan kehribar rengi gözlerdi bilemiyordum. Her şeyi bitirip Enter tuşuna basarken bedenimi arkama yaslayıp dolmakta olan yeşil şeride odaklandım.

"Sen...Ne yaptın? "

Bars'ın hayretle ağzından dökülen sözcüklerle gözlerimi ona çevirdim. Sesi gibi ifadesi de sarsılmıştı. Neye şaşırdığını tam çözemesem de bu tepkisinin klavye başında kendimden geçen halime olduğunu tahmin ediyordum. Başka bir ortamda bununla böbürlenebilirdim lakin normal şartlarda değildik. Virüsün USB'ye geçme işlemi tamamlandığı an bilgisayarla bağlantısını kesmiş ve ayağa kalkmıştım. Şimdi tam karşısında benden uzun olan bedeniyle yüz yüzeydim. USB'yi ona uzatırken konuştum:

"Var olan virüsü başka bir sisteme aktarırsan kurtulabilirsin. Aslında Virüs aktarımı tehlikeli bir işlem. Bütün sistem çökebilirdi bunun için üzgünüm ama elimden gelenin en iyisi buydu. USB'yi kırıp atarsın."

"Bundan iyisi var mıdır bilemiyorum. "

Boş anına gelmiş olmalıydı ki iltifatına benimle birlikte o da şaşırmıştı. Anında boğazını temizleyip durumu kurtarmaya çalıştı. Bu hâli istemsizce gözüme tatlı gözükmüştü. Gülmemek için art arda yutkundum.