Zawgyi
"Kim Taehyung ငါမင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္"
Taehyungက သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လာခ်ိန္တြင္ အရာအားလုံးၿငိမ္သက္ေနေလေတာ့သည္။
"အင္း ဘာေျပာမလို႔လဲ"
"ငါတို႔ဟန္ျမစ္ေဘးသြားရေအာင္ကြာ"
သူ႔အႀကံကို လက္ခံသည့္taehyungက ေခါင္းၿငိမ့္ျပတာမို႔ သူေရာtaehyungပါ လြယ္အိတ္လြယ္ကာ ဟန္ျမစ္ေဘးဆီသို႔လမ္းေလၽွာက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။
လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာေတာ့ ေလႏုေအးေလးေတြတိုက္ခတ္ေနသည္။သူ႔မ်က္ႏွာကို အုပ္ေနေသာ ဆံႏြယ္စေလးမ်ားကို ေလကတိုးေဝွ႕က်ီစယ္ေနေတာ့ taehyungက ဖယ္ေပးရွာသည္။
"အဲ....မလုပ္ေပးပါနဲ႔ ရပါတယ္"
သူျငင္းလိုက္မိတာေၾကာင့္ taehyungခမ်ာ သူ႔လက္ေလးသူျပန္႐ုတ္သြားရွာသည္။သူလည္း စိတ္ထဲေတာ့မေကာင္း။
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ....အခုငါမင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုတာ ျငင္းမလို႔ေလ~~
သူခ်စ္တာ hyungတစ္ေယာက္ထဲမို႔။
ဟန္ျမစ္ကမ္းေဘးေရာက္ေတာ့ သူေရာtaehyungေရာ ကိုလာတစ္ေယာက္တစ္ပုလင္းကိုင္ကာ ျမက္ခင္းေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။ေလညင္းက ခပ္ေသြ႕ေသြ႕တိုက္ခတ္ေနဆဲ။
သူ႔ျမင္ကြင္းထဲမွtaehyungက ဒီေန႔က်မွသနားစရာေကာင္းေနသလိုလို။
"Jungkook ah ဟိုနားေလးမွာစြန္လႊတ္လို႔ရတယ္ သိလား။ငါတို႔လည္းစြန္လႊတ္ရေအာင္"
"အင္း လႊတ္ေလ"
အတင္းဆြဲေခၚသြားတာမို႔ သူလည္းဒရြတ္တိုက္ႀကီးပါသြားေတာ့သည္ေလ။ထို႔ေနာက္taehyungက စြန္တစ္ခုယူကာ ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္ႀကီးဆီသို႔ ေျပးလာၿပီးကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
"ေပ်ာ္လိုက္တာ မလာရတာၾကာလို႔လားမသိဘူး"
ေအာ္ေနေသာtaehyung၏ မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားလဲ့ေနေသာေၾကာင့္ သူအံ့ဩသြားမိသည္။
ငိုေနတာမဟုတ္ေလာက္ပါေလ...။
"ေတြ႕လားjungkook စြန္ေလးပ်ံေနၿပီ"
"အင္း ေတြ႕တယ္"
သိပ္မၾကာလိုက္၊ေလၿငိမ္သြားတာေၾကာင့္ taehyungလည္း ကုပ္ကုပ္ႏွင့္သာ ေနရာမွာျပန္ထိုင္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
Serenphoria ✔️
RandomHyungဆိုတဲ့ နာမ်စားတစ်ခုအတွက်သာ ကျွန်တော့်ရဲ့မေတ္တာတွေက သက်ရောက်တယ်။ Hyungဆိုတဲ့ နာမ္စားတစ္ခုအတြက္သာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေမတၱာေတြက သက္ေရာက္တယ္။ Jikook and Taegi Start-11.6.2020 End-25.11.2020 Cover by _KimAlice_♡︎
